Ο υπεράνθρωπος ως ύπαρξη κι ως απώλεια, μία ασύμβατη παρουσία μέσα στην πραγματικότητα των άλλων. Η επικοινωνία του ασυνείδητου με τη μορφή ενός άστεγου παράφρονα εμπρός στην έκφραση της ελεύθερης βούλησης. Μια αδιέξοδη φαινομενικά εικόνα απέναντι στη φυσιολογική εξήγηση. Ένα πέρασμα ζωής, ατελεύτητου χρόνου κι απροσδιόριστου χώρου, μπροστά στην έκφραση του είναι, του εγώ και του μηδέν.
Στην πραγματικότητα… μια ξεκάθαρη επιθυμία αμφιθυμίας. Μια διαδρομή προσωπικής υπέρβασης, ένα ταξίδι όπως τόσα και τόσα άλλα!