Αριστοτεχνικές αφηγήσεις που εξιστορούν με βλοσυρή εικονοπλασία αλλά και `επιστημονικό` τρόπο τις εμπειρίες εκείνων που τυχαία ανασκαλεύουν το υπερφυσικό για να βρεθούν αντιμέτωποι με το απόκοσμο μεγαλείο του αρχέγονου τρόμου: Οινόφλυγες μαΐστορες που ανασταίνονται εκ νεκρών, φαντάσματα εραστών που περιπλανώνται υμνωδώντας την άβυσσο, αραχνιασμένα βικτωριανά ζεύγη που επανέρχονται αποτεφρώνοντας το παρόν, είναι μερικές μόνο από τις απεικονίσεις των πιο σκοτεινών φόβων του ήρωα αυτών των κλασικών ιστοριών φρίκης, προορισμένων να διαβάζονται ρυθμικά την παραμονή μιας οποιασδήποτε μέρας υπό το χλομό φως των κεριών (κάτι που συνήθιζε, δυστυχώς, ο δημιουργός τους).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]