Προσωρινά μη διαθέσιμο
Καλέστε μας για πληροφορίες
ISBN:
9789604425600
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Γιώργος Μπουζιάνης (1885-1959) είχε δασκάλους τον Ροϊλό, τον Νικηφόρο Λύτρα, τον Γερανιώτη, τον Ιακωβίδη, τον Βολανάκη και συμφοιτητές τον Δημήτριο Γαλάνη, τον Μιχαήλ Τόμπρο, τον Άγγελο Θεοδωρόπουλο και άλλους γνωστούς και μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής του. Δοκιμασμένος σε όλα τα ρεύματα του εικοστού αιώνα, θεωρείται από αρκετούς κριτικούς ο πιο αυθεντικός εκπρόσωπος του μοντερνισμού στην Ελλάδα. Συμβαίνει όμως να θεωρείται και εκτός συνόρων ένας από τους σημαντικότερους ευρωπαίους ζωγράφους του εξπρεσιονισμού, εξίσου σημαντικός με τον Όσκαρ Κοκόσκα ή τον Σουτίν. Η αλήθεια είναι ότι ο Μπουζιάνης δεν χαρακτηρίζεται από τον "ισμό" στον οποίο θα τον κατατάξει κανείς. Ο ίδιος σε μια συνέντευξή του (1955) μας προειδοποιεί: "... Με λένε εξπρεσιονιστή γιατί δεν μπορούν να τοποθετήσουν σε καμιά από τις γνωστές τεχνοτροπίες την εργασία μου. Θα μπορούσα να πω πως το έργο μου είναι αυτός ο ίδιος ο εαυτός μου. Μια εσώτερη, βαθύτερη ανάγκη μ΄ έκαμε να εκδηλώνομαι μ΄ αυτόν τον τρόπο στον μουσαμά." Η τέχνη του Γιώργου Μπουζιάνη, τονίζει ο Γιώργος Μουρέλος στην παρούσα μονογραφία, "είναι πρώτα απ΄ όλα η έκφραση της ανθρώπινης μοίρας σε ό,τι πιο συγκλονιστικό αυτή περικλείει". Ο αναγνώστης που απλώς θα φυλλομετρήσει τον τόμο θα διαπιστώσει του λόγου το αληθές. Θα διαπιστώσει ότι αυτή η "βαθύτερη εσώτερη ανάγκη" για την οποία κάνει λόγο ο Μπουζιάνης στην αναφερθείσα συνέντευξη, δεν είναι μια ομφαλοσκοπική ανάγκη, είναι αντιθέτως, μια καθολική ανάγκη· πιο σωστά, είναι μια συμπαντική αίσθηση του τραγικού -ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για την κοινή ανθρώπινη μοίρα. Σε κάθε πίνακα, σε κάθε σχέδιο του Μπουζιάνη η αίσθηση που αποκομίζει ο θεατής είναι σταθερά αυτή: ενός δράματος που εγκυμονεί ένα επόμενο δράμα, ενός νευρικού σπασμού λίγο πριν συμβεί το τραγικό ή, κάποιες φορές, μόλις αυτό έχει συμβεί. Είναι φανερό ότι αυτή η τραγικότητα εμπεριέχει στην καλλιτεχνική της πραγμάτωση μια μεγαλοπρέπεια, κάτι το υψηλό: η σχεδόν παιδική βιαιότητα της χειρονομίας στο σχέδιο, η υπόγεια εκρηκτικότητα της παλέτας με τα πέντε έξι μουντά χρώματα, η "μουσικότητα" των τόνων, οδηγεί τον θεατή στην κάθαρση από κάθε τι το περιττό και τετριμμένο. Σ΄ αυτό το σημείο η συγκινημένη ζωγραφική του υπερβαίνει με θαυμαστό τρόπο την περιπτωσιολογία και ανάγεται στο καθολικά ανθρώπινο. Άρης Μαραγκόπουλος
Ο Άρης Μαραγκόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε ιστορία, αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Paris I (Σορβόννη), στο Παρίσι. Εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων, κειμενογράφος, κριτικός βιβλίου, μεταφραστής και εκδότης. Έχει εκδώσει περισσότερα από είκοσι βιβλία πεζογραφίας και κριτικής και ισάριθμες μεταφράσεις (από τα γαλλικά και τα αγγλικά). Γράφει κριτική βιβλίου και ιδεών στoν Tύπο και στα σχετικά με τη λογοτεχνία περιοδικά. Είναι ιδρυτικό στέλεχος των εκδόσεων "Τόπος", όπου διευθύνει το τμήμα λογοτεχνίας. Έχει ασχοληθεί επί μακρόν με το έργο του Τζέιμς Τζόις για το οποίο έχει εκδώσει τρεις μελέτες, η πιο γνωστή από αυτές, το "Ulyssess: Οδηγός ανάγνωσης", έχει κάνει πολλαπλές εκδόσεις (1995, 2001, 2010). Τον Απρίλιο 2018 εκδόθηκε η κριτική / μεταφραστική ανάγνωση του συγγραφέα στο μεταθανάτιο έργο του Τζόις "Τζάκομο Τζόις". Τα τελευταία του μυθιστορήματα συγκροτούν την πολιτική / ιστορική "Τριλογία της συντροφικής ζωής": Η Μανία με την Άνοιξη (Τόπος 2009), "Το Χαστουκόδεντρο" (Τόπος 2012) και το "Πολ και Λόρα, ζωγραφική εκ του φυσικού" (Τόπος 2016). Εκτενέστερες πληροφορίες στην προσωπική ιστοσελίδα του συγγραφέα: www.arisgrandmangr.com
Ο Γιώργος Μουρέλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1912. Σπούδασε στο Ελληνογαλλικό Λύκειο της Πόλης, όπου πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, υπήρξε μάλιστα μέλος της γνωστής Φιλολογικής Συντροφιάς. Το 1927 έρχεται στην Αθήνα. Προς τα τέλη του 1934 βρίσκεται για σπουδές φιλοσοφίας στο Παρίσι. Το 1938-39 βρίσκεται στο Λονδίνο. Με τον πόλεμο επιστρέφει στην Ελλάδα.
Από το 1945, που παντρεύτηκε και μετά, δίδαξε για πολλά χρόνια όλους τους κλάδους της φιλοσοφίας στις ανώτερες τάξεις του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, και είκοσι περίπου χρόνια αργότερα, με υποτροφία του Γαλλικού Ινστιτούτου ξαναβρίσκεται στη Γαλλία ως ερευνητής στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών. Παράλληλα ασχολείται με την εκπόνηση δύο διδακτορικών, τα οποία και τον καθιερώνουν "μεταξύ των εγκύρων φιλοσόφων της Γαλλίας", όπως γράφτηκε. Επιστρέφει στην Ελλάδα και το 1966 εξελέγη τακτικός καθηγητής της Συστηματικής Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στο οποίο και δίδαξε από το 1967, ως την ώρα της συνταξιοδότησής του, για είκοσι περίπου χρόνια. Πέθανε το Φεβρουάριο του 1994 στην Αθήνα.
Το φιλοσοφικό και αισθητικό έργο του Γιώργου Μουρέλου είναι σημαντικό σε δημοσιεύσεις ελληνικές και γαλλικές, τόσο με τα βιβλία του, όσο και με τις δημοσιεύσεις σε επιστημονικά και άλλα περιοδικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
