Προσωρινά μη διαθέσιμο
Καλέστε μας για πληροφορίες
ISBN:
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Γιάννης Τσαρούχης (Πειραιάς 1910 - Αθήνα 1989) ήταν ζωγράφος. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1929 - 1935). Παράλληλα μαθήτευσε κοντά στον Φ. Κόντογλου (1931 - 1934), ο οποίος τον μύησε στη βυζαντινή ζωγραφική, ενώ μελέτησε την λαϊκή αρχιτεκτονική και ενδυμασία. Μαζί με τους Πικιώνη, Κόντογλου και Αγγ. Χατζημιχάλη πρωτοστάτησε στο αίτημα της εποχής για την ελληνικότητα της τέχνης.
Στα 1935 - 1936 αφού πρώτα επισκέφτηκε τη Κωνσταντινούπολη μετά ταξίδεψε στο Παρίσι και στην Ιταλία. Ήρθε σε επαφή με δημιουργίες της Αναγέννησης & του Εμπρεσιονισμού. Ανακάλυψε το έργο του Θεόφιλου και γνώρισε καλλιτέχνες όπως ο Ματίς και ο Τζακομέτι κ.ά.
Το ΄38, δυό χρόνια μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο κατάστημα Αλεξοπούλου της οδού Νίκης/Αθήνα.
Το ΄40 επιστρατεύτηκε και υπηρέτησε στο Μηχανικό. Το ΄47 πραγματοποίησε 2 ατομικές εκθέσεις με υδατογραφίες και θεατρικά προσχέδια. Το ΄51 εξέθεσε στο Παρίσι και στο Λονδίνο και το ΄53 υπέγραψε συμβόλαιο με τη γκαλερί Ιόλας της Ν. Υόρκης. Το ΄56 υπήρξε υποψήφιος για το βραβείο Γκούγκενχαϊμ και το ΄58 πήρε μέρος στη Μπιενάλε της Βενετίας. Το ΄67 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.
Το ΄82 άνοιξε το Μουσείο Γ. Τσαρούχη στο Μαρούσι στο σπίτι του καλλιτέχνη, που ο ίδιος μετέτρεψε σε Μουσείο παραχωρώντας την προσωπική συλλογή των έργων του. Παράλληλα λειτουργεί το Ίδρυμα Τσαρούχη με σκοπό τη διάδοση του έργου του ζωγράφου
Συνεργάστηκε με την Ντάλας Σίβικ Όπερα του Τέξας, τη Σκάλα του Μιλάνου, το Κόβεντ Γκάρντεν, το Εθνικό Λαϊκό Θέατρο της Γαλλίας, το Τεάτρο Ολύμπικο της Βιτσέντζα.
Το ΄77 ανέβασε ο ίδιος τις Τρωάδες του Ευριπίδη σε δική του νεοελληνική απόδοση με δική του διδασκαλία & σκηνογραφία.
Ασχολήθηκε επίσης με την εικονογράφηση βιβλίων, την μετάφραση και συγγραφή βιβλίων για την τέχνη. Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε μετά από πολύχρονη παραμονή στο Παρίσι το ΄80, όπου και πέθανε το ΄89.
Ο Γιάννης Τσαρούχης υπήρξε ίσως ο πλέον διακεκριμένος εκπρόσωπος της εικαστικής γενιάς του ΄30, που προσπάθησε ιδιαίτερα να συγκεράσει τις επιταγές της "ελληνικότητας" με το ιδίωμα του "μοντερνισμού". Ως ζωγράφος των παθών του σώματος ναρκοθέτησε την μικροαστική αισθητική της δεκαετίας του ΄50. Αργότερα στράφηκε σε μια ζωγραφική πιο δυτικότροπη. Ο ίδιος πέραν του εικαστικού του έργου θα μείνει στην ιστορία ως ο κορυφαίος έλληνας σκηνογράφος.
Η διαφορά πάντως του Τσαρούχη και του διεθνισμού της γενιάς του ΄60 έγκειται κυρίως στο ότι αυτός ενεργούσε ως κληρονόμος ενός πολιτισμού εν ισχύ ενώ οι άλλοι ακολουθούσαν ένα πολιτιστικό σχήμα, που δεν είχε ακόμη μορφοποιηθεί.
Υλικά της δουλειάς του ήταν η λιτή χρωματική κλίμακα του Πολύγνωτου και η αυστηρά κομψή γραμμή της βυζαντινής εικόνας. Αποτέλεσμα αυτών ήταν να αναβιώσει μέσα από τα έργα του χαριέσσα η παράδοση, αλλά και να εκφράζεται ένα ισχυρό πλαστικό ένστικτο. Διαμόρφωσε με το ευρύ φάσμα των καλλιτεχνικών του δραστηριοτήτων την αισθητική των Νεοελλήνων μεταπολεμικά περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.
(Πηγή: Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος - Λαρούς - Μπριτάνικα )
Ο Χρήστος Σιάφκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και σπούδασε δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο στη Σικελία της Ιταλίας. Έχει εργαστεί αρχικά ως ρεπόρτερ και στη συνέχεια ως υπεύθυνος τμημάτων και αρχισυντάκτης σε εφημερίδες και περιοδικά, σχεδόν πάντα στο χώρο του πολιτιστικού ρεπορτάζ. Συνεργάζεται πλέον με το "Επτά" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1999 με το μυθιστόρημα "Ένας χωρισμός" (Αστάρτη). Έχει μεταφράσει μυθιστορήματα, δοκίμια και ποίηση από τα ιταλικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βασίλης Καλαμαράς είναι δημοσιογράφος και κριτικός βιβλίου στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία". Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές στις εκδόσεις "Καστανιώτη".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Τάσος Ζωγράφος γεννήθηκε στη Λειβαδειά. Στην Αθήνα ήρθε το 1940, έζησε τον πόλεμο και την κατοχή. Το ΄47 έδωσε στη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά δεν φοίτησε λόγω των γεγονότων του Εμφυλίου. Από το ΄46 άρχισε να δουλεύει στη σκηνογραφία, ποτέ σαν ζωγράφος, ποτέ σαν μπογιατζής. Στα χρόνια της εξορίας του στη Μακρόνησο έκανε σκηνογραφίες σε πολλά θεατρικά έργα. Το ΄50 γύρισε στην Αθήνα και δούλεψε ως ζωγράφος σκηνικών στο Ελεύθερο Θέατρο. Το Εθνικό τον είχε αποκλείσει για τα "κοινωνικά" του φρονήματα. Το ΄53 άρχισε να κάνει σκηνικά σε μικρά θέατρα. Ως σκηνογράφος καθιερώθηκε το ΄55 με τη δουλειά του στο φιλμ του Ν. Κούνδουρου "Ο Δράκος". Από τότε έκανε σκηνογραφία και κοστούμια σε 200 ταινίες. Έχει σκηνογραφήσει πάνω από 90 έργα στο Θέατρο και πολλές σειρές στην τηλεόραση. Έχει πάρει 5 βραβεία για τη δουλειά του από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ένα κρατικό και 2 της Ελληνικής Τηλεόρασης. Ως ζωγράφος έκανε 8 εκθέσεις ατομικές και πήρε μέρος σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται σε πολλές συλλογές και πινακοθήκες. Έχει γράψει δοκίμια και μελέτες για τη σκηνογραφία σε περιοδικά τέχνης κι εφημερίδες, παραμύθια κι ένα θεατρικό έργο για παιδιά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
