Γιάννης Γαΐτης
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Γιάννης Γαΐτης

Ένας ανατρεπτικός οραματιστής

Μπία Παπαδοπούλου

Η έκθεση της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων σκιαγραφεί σχεδόν βήμα-βήμα την ρευστή και πληθωρική πορεία του Γιάννη Γαΐτη προς το αντιπροσωπευτικό ύφος του, ένα ύφος που συνυφαίνει τη γεωμετρική γραφή με την παραστατική εικόνα και το οποίο έχει πλέον γίνει άμεσα αναγνωρίσιμο και από το ευρύ κοινό. Γεννημένος το 1923, τη χρονιά της υπογραφής της Συνθήκης της Λοζάννης με την οποία επισημοποιήθηκε το τέλος της Μεγάλης Ιδέας και σηματοδοτήθηκε η αρχή του Μεσοπολέμου, ο Γαΐτης υπήρξε αριστερός, ένα παιδί της κατοχής, των Δεκεμβριανών και του ελληνικού εμφυλίου πολέμου. Από την αρχή της σταδιοδρομίας του, και εν μέσω όλων αυτών των πολιτικών αναταραχών, ο Γαΐτης ζωγράφιζε ασταμάτητα και με πάθος. Η πρώτη ατομική του έκθεση έγινε το 1944 στο σπίτι του, μια μονοκατοικία της οδού Μαυρομματαίων, για να ακολουθήσουν και άλλες εμφανίσεις στον λογοτεχνικό όμιλο Παρνασσός το 1945, το 1946 και το1947. Στην τελευταία αυτή έκθεση, την οποία προλόγιζε ο Νεοκλής Κουτούζης, ο Γαΐτης είχε παρουσιάσει έργα με σαφείς επιρροές από τον κυβισμό και τον βιομορφικό υπερρεαλισμό. Τα εκθέματα -όπως αντίστοιχα η "Φιγούρα" του 1947 που παρουσιάζεται στην τρέχουσα έκθεση πρόδιδαν τις ανησυχίες του νεαρού καλλιτέχνη για ο μοντερνισμό και την παγκόσμια καλλιτεχνική σκηνή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι άρχισε να υπογράφει τους πίνακές του με λατινικούς χαρακτήρες από το 1949, μια πενταετία δηλαδή πριν φύγει για το εξωτερικό, πράξη που μάλλον υποδηλώνει τη μεθοδικότητα με την οποία προετοίμαζε το έδαφος για να κάνει το όραμα μιας διεθνούς σταδιοδρομίας απτή πραγματικότητα. [...] Μπία Παπαδοπούλου Ιστορικός Τέχνης Μέλος της A.I.C.A.
Γιάννης Γαΐτης

Γιάννης Γαΐτης (Ζωγράφος)

Ο Γιάννης Γαΐτης (1923-1984) γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών το 1942, με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Ως φοιτητής επηρεάστηκε έντονα από τις καλλιτεχνικές ανησυχίες μιας γενιάς που έτρεχε με λαχτάρα στο νεοσύστατο τότε θέατρο Κουν. Στο σπίτι του, στην οδό Μαυρομματαίων, ο νεαρός Γαΐτης έκανε την πρώτη του έκθεση, το 1944, στην οποία οι επιρροές των μετα-ιμπρεσιονιστών είναι εμφανείς. Ο καλλιτέχνης εκφράστηκε με ποικίλες καλλιτεχνικές τάσεις -γεωμετρικές, κυβιστικές, σουρεαλιστικές, εξπρεσιονιστικές-, και τον κέρδισε για ένα διάστημα η αφηρημένη τέχνη. Το όνειρό του να ζήσει στο Παρίσι θα πραγματοποιηθεί τη δεκαετία του ʼ50. Έκτοτε μοίραζε τον καιρό του μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας, έως το 1974, οπότε επέστρεψε στην Ελλάδα διεθνώς αναγνωρισμένος και με πλήθος εκθέσεων στο ενεργητικό του. Το 1964 το "Μυρμηγκάκι", η πρώτη του φιγούρα, δίνει τέλος στην αφηρημένη περίοδο του Γαΐτη και προαναγγέλει το αντικείμενο-αρχέτυπο, το "Ανθρωπάκι" του, που θα κάνει την πρώτη του εμφάνιση το 1967 και θα φτάσει στην οριστική του μορφή τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ΄70. Τα στυλιζαρισμένα "ανθρωπάκια" του Γαΐτη, σύμβολο της αλλοτρίωσης και της μαζικοποίησης του σύγχρονου ανθρώπου, απετέλεσαν το σήμα κατατεθέν της καλλιτεχνικής του έκφρασης. Στο απόγειο της δόξας του, στις αρχές της δεκαετίας του ʼ80, έκανε εκθέσεις και εγκαταστάσεις σε όλο τον κόσμο. Λίγο πριν από το θάνατό του, η Εθνική Πινακοθήκη οργάνωσε προς τιμήν του μεγάλη αναδρομική έκθεση στην Αθήνα. Μια επόμενη μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου του έγινε στο Μουσείο Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς, από 14 Απριλίου έως 4 Ιουνίου 2006, με επιμέλεια και συντονισμό της κόρης του Λορέττας Γαΐτη- Charrat.

Μπία Παπαδοπούλου (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Μπία Παπαδοπούλου (Επιμέλεια)


Τόμος:
1
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες:
95
Διαστάσεις:
31χ24
Βάρος:
0.642 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση