Το να είναι ο προσανατολισμός της οικονομικής πολιτικής της Ένωσης ουσιαστικά ανεξάρτητος από κάθε δημοκρατική διαδικασία, αυτό είναι κάτι και αντίθετο προς τις πολιτικές παραδόσεις των Ευρωπαϊκών λαών, και επικίνδυνο για τη συνολική οικονομική αποτελεσματικότητα. Σ΄ αυτή την αποδυνάμωση της πηγής της κυριαρχίας έγκειται σήμερα το «Ευρωπαϊκό πρόβλημα», και όχι τόσο στην υποχώρηση των εθνικών Κρατών.
Σε καθεμιά από τις χώρες μας εμφανίζεται δημοκρατικό έλλειμμα, καθώς η διακυβέρνησή τους γίνεται πλέον περισσότερο με βάση κανόνες, που βρίσκονται έξω από την επιρροή των ψηφοφόρων, παρά με βάση τις δικές τους επιλογές. Εκείνο που αποτελεί σήμερα την αληθινή πρόκληση για την οικονομική αλλά και για την πολιτική Ευρώπη είναι να αντιστραφεί αυτή η ιεραρχία προτεραιοτήτων ανάμεσα στους κανόνες και τις επιλογές. Προϋπόθεση για να προχωρήσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση είναι να υπάρξει μια διακυβέρνηση -και σε Ευρωπαϊκό και σε εθνικό επίπεδο- πλησιέστερη προς τις απαιτήσεις της δημοκρατίας.
Γιατί η δημοκρατία δεν αποτελεί μόνο το κοινό καταφύγιο των λαών της Ευρώπης, αλλά είναι και τείχος προστασίας απέναντι σε κάθε δογματισμό, καθώς και εγγύηση οικονομικής αποτελεσματικότητας.