Νάνος Βαλαωρίτης (Συγγραφέας)

Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Σορβόνης. Παρουσίασε άρθρα και μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές του 1930 -Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Στην Αγγλία έζησε από το 1944 έως το 1953 και γνώρισε τον Έλιοτ και όλο τον κύκλο του. Το διάστημα 1954-60 έμεινε στο Παρίσι και γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές. Το 1960 γύρισε στην Ελλάδα και διηύθυνε το περιοδικό "Πάλι" (1963-1966). Το 1969 παρουσίασε ελληνική ποίηση στο γαλλικό περιοδικό "Lettres Nouvelles". Από το 1968 έως το 1993 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, ποιητικά του κείμενα εκδόθηκαν από τον οίκο City Lights του Λώρενς Φερλινγκέττι. Οργάνωσε παρουσίαση των Ελλήνων υπερρεαλιστών στο Κέντρο Πομπιντού το 1990-91. Διηύθυνε από το 1989 έως το 1995 με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο το περιοδικό "Συντέλεια", το οποίο επανεκδόθηκε το 2004 με τίτλο "Νέα Συντέλεια". Πήρε τέσσερα κρατικά βραβεία (το πρώτο το αρνήθηκε) κι ένα βραβείο του Ν.Ρ.Α. [National Poetry Association (Αμερικανική Εταιρεία Ποίησης)] το 1996 -βραβείο που είχε δοθεί προηγουμένως στους Φερλινγκέττι, Γκίνσμπεργκ και άλλους. Το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Βιβλία του έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό σε αγγλικές και γαλλικές μεταφράσεις. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στην Ελλάδα επέστρεψε μόνιμα στο 2004. Εργογραφία: Ποίηση - "Η τιμωρία των μάγων", Λονδίνο 1947 - "Κεντρική στοά", Αθήνα 1958 - "Εστίες μικροβίων", εκδ. Καλώδιο, Σαν Φρανσίσκο 1977 - "Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη", Ίκαρος 1978 - "Ο ήρωας του τυχαίου", Τραμ, Θεσσαλονίκη 1979 - "Η πουπουλένια εξομολόγηση", Ίκαρος 1982 - "Στο κάτω κάτω της γραφής", Νεφέλη 1984 - "Ο έγχρωμος στυλογράφος", Δωδώνη 1986 - "Ποιήματα Ι", Ύψιλον 1987, "Ποιήματα ΙΙ", Ύψιλον 1987 - "Ανιδεογράμματα", Καστανιώτης 1996 - "Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης", Καστανιώτης 1996 - "Αλληγορική Κασσάνδρα", Καστανιώτης 1998 - "Η κάθοδος των Μ", Ύψιλον 2002 - "Μια αλφάβητος των κωφαλάλων", Άγκυρα 2003 - "Άστεγος ο Μέγας", Ύψιλον 2004 - "Το ξανανοιγμένο κουτί της Πανδώρας", Άγκυρα 2006 Πεζογραφία - "Ο προδότης του γραπτού λόγου", Ίκαρος 1980 - "Απ΄ τα κόκκαλα βγαλμένη", Νεφέλη 1982, β΄ έκδοση 1999 - "Μερικές γυναίκες", Θεμέλιο 1982 - "Ο θησαυρός του Ξέρξη", Εστία 1984, Άγκυρα 2008 - "Η δολοφονία", Θεμέλιο 1984 - "Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη", Νεφέλη 1995 - "Παραμυθολογία", Νεφέλη 1996 - "Ο σκύλος του Θεού", Καστανιώτης 1998, β΄ έκδοση 2004 - "Τα σπασμένα χέρια της Αφροδίτης της Μήλου", Άγρα 2002 - "Γνωρίζετε την Ελπινίκη;" Ηλέκτρα 2005 Δοκίμια - "Ανδρέας Εμπειρίκος", Ύψιλον 1989 - "Για μια θεωρία της γραφής", Εξάντας 1990 - "Μοντερνισμός, πρωτοπορία και πάλι", Καστανιώτης 1997 - "Αλληλογραφία Γ. Σεφέρη - Ν. Βαλαωρίτη 1945-1958", Ύψιλον 2004 - "Για μια θεωρία της γραφής, Β", Ηλέκτρα 2006
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Φωτεινή Παπαρήγα (Μεταφραστής)

Marie Wilson (Εικονογράφος)

Η Μάρι Ουίλσον (Marie Wilson) γεννήθηκε το 1922 στη Σένταρβιλ της επαρχίας Μοντόκ στην Καλιφόρνια. Το 1944 αποφοίτησε από τη Σχολή Καλών Τεχνών του κολεγίου του Μιλς και το 1948 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές τις σπουδές στο Μπέρκλεϋ. Το 1952 έφυγε για ένα σύντομο, αρχικά, ταξίδι στην Ευρώπη, όπου όμως, τελικά, παρέμεινε δεκαεπτά χρόνια. Στο Παρίσι συνδέθηκε στενά με τον Αντρέ Μπρετόν και τη σύζυγο του Ελίζα. Συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις υπερρεαλιστών στη γκαλερί L ΄ Etoile Scenee και έργα της φιλοξενήθηκαν στο περιοδικό "Le Surrealisme". Οργάνωσε το εργαστήριό της στο Montparnasse και ήρθε σ΄ επαφή με τους Pablo Picasso, Αλμπέρτο Τζιακομέτι, Μαξ Ερνστ, Μαρσέλ Ντισάν και με όλους τους γνωστούς υπερρεαλιστές καλλιτέχνες, μεταξύ αυτών και με τον μετέπειτα σύντροφό της Νάνο Βαλαωρίτη. Έξι μηνών έγκυος στο πρώτο τους παιδί, την Κατερίνα, -αργότερα γεννήθηκαν η Ζωή και ο Ντίνος- ήρθε με το Νάνο Βαλαωρίτη στην Ελλάδα όπου μεταξύ άλλων εικονογράφησε τα περιοδικά "Πάλι" και "Residu", καθώς και βιβλία των Ανδρέα Εμπειρίκου, Μαντώς Αραβαντινού, Οκτάβιο Πας, Φίλιπ Λαμαντία .Το ίδιο διάστημα συμμετείχε σε εκθέσεις ζωγραφικής στο Παρίσι και τη Βενετία. Στο διάστημα της δικτατορίας του 1967 επέστρεψε με την οικογένειά της στην Αμερική, όπου εργάστηκε ως αναπληρώτρια καθηγήτρια και πήρε μαθήματα αγγειοπλαστικής. Συμμετείχε σε εκθέσεις στο Μπέρκλεϋ, στο Σαν Φρανσίσκο και στην ομαδική έκθεση υπερρεαλιστών στο Οχάιο το 1983. Τα τελευταία χρόνια έχει παρουσιάσει δουλειά της στο Παρίσι, στο Κέντρο Georges Ρompidou (1991), στην Ελληνoαμερικανική ΄Ενωση στην Αθήνα (2000) και στη Θεσσαλονίκη (2006) ενώ ήδη έχει εγκατασταθεί οριστικά στην Αθήνα.