«Ὅταν ἀποφάσισα νά γράψω αὐτό τό κείμενο (αὐτό τό «γραφτό» θά ἔλεγα ἐγώ), ποτέ δέν σκέφτηκα νά ἐντυπωσιάσω, ἤ νά προκαλέσω τό ἐνδιαφέρον σέ κάποιους, οὔτε ν’ ἀφήσω κάποια παρακαταθήκη ἄλλωστε.
Πρόθεση μου νά ξαναθυμηθώ γράφοντας. Καράβια, ταξείδια, λιμάνια, μπάρκα, φουρτούνες, ἀγωνίες. Αὐτή ἡ σκέψη μου, νά γράψω, δημιουργήθηκε ἀρκετά χρόνια ἀφ’ ὅτου ἐπέστρεψα ἀπό τό τελευταῖο μου ξεμπάρκο στό χωριό μου, ἀπόμαχος πιά, ἐκεῖ ἀκριβῶς ἀπό ὅπου ξεκίνησα πρίν 40 σχεδόν χρόνια.
Ἕνας κύκλος λοιπόν ἡ ναυτική ζωή μας, ὅταν φυσικά, Θεοῦ θέλοντος, ὁλοκληρωθεῖ. Ἔχομε δηλαδή σημεῖο ἐκκίνησης καί σημεῖο ἄφιξης τό ἴδιο καί τό αὐτό. Τό ἴδιο λιμάνι: Λαγκάδα»
Παναγιώτης B. Καλαγκιάς (Παπαΐνος)
