Τον 19ο αιώνα, η ελληνική οικονομία έζησε στον αστερισμό του ‘μαύρου χρυσού’, της Κορινθιακής σταφίδας. Ο νομός Αχαϊοήλιδος και η επαρχία Πατρών ειδικότερα, υπήρξαν επίκεντρα μιας πρωτόγνωρης και πολύπλευρης άνθισης, η οποία οφειλόταν κατεξοχήν στην καλλιέργεια αυτού του προϊόντος.
 Η νέα καλλιέργεια φέρνει μαζί της μεγάλη οικονομική ανάπτυξη, η οποία με τη σειρά της επιφέρει μια σειρά αλλαγών στην τοπική κοινωνία και τις σχέσεις των μελών μεταξύ τους. Η πόλη και η γύρω της επαρχία μετασχηματίζονται, και μαζί τους η κοινωνική διαστρωμάτωση· νέες μορφές εκμετάλλευσης της γης παρουσιάζονται, αναδεικνύοντας τη δυναμική προσώπων που προσπαθούν να εδραιώσουν την οικονομική και κοινωνική τους θέση και ευρωστία μέσα από μια πρωτοφανή συγκέντρωση πλούτου. Μια αστική τάξη με συμπαγή χαρακτηριστικά κάνει την εμφάνισή της.
 

‘Απέρατες καλλιεργήσιμες εκτάσεις,’ είναι το βασικό χαρακτηριστικό αυτού του νέου μοντέλου ανάπτυξης, την οποία αποπειράται να διερευνήσει και να σκιαγραφήσει το παρόν βιβλίο του Στάθη Κουτρουβίδη. Μέσα από χαρακτηριστικές περιπτώσεις ανθρώπων, οι οποίες λειτουργούν ως παραδείγματα των τακτικών μιας επιφανούς κοινωνικής τάξης, μεταφερόμαστε στο χώρο και την εποχή, παρακολουθώντας την εξέλιξη του αγροτικού και του οικονομικού τοπίου, την ανάπτυξη του εμπορίου, τη διαμόρφωση των οικονομικών αλλά και των προσωπικών σχέσεων των προσώπων, καθώς και τη συγκρότηση μιας ενιαίας νεόκοπης αντίληψης αστικού τύπου, η οποία αφήνει το αποτύπωμά της στον χρόνο.