«Να ζεις δεν σημαίνει να μαθαίνεις κάθε μέρα κάτι
καινούργιο, όπως δεν σημαίνει να κερδίζεις κάθε μέρα
περισσότερα. Να ζεις σημαίνει να ανήκεις σε έναν κόσμο
σωστά πλασμένο, όπου δεν χρειάζεται να αναρωτιέται
κανείς κάθε πρωί ποια είναι η θέση του ή ποιο το καθήκον
που οφείλει να εκπληρώσει στον κόσμο αυτόν».
«Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Ένας κόσμος
σωστά πλασμένος; Όπου καθένας έχει τη θέση του και
γνωρίζει ποιο είναι το καθήκον του; Εκείνη δεν βλέπει
τίποτα τέτοιο και, από τότε που απώλεσε το παιδικό της
βλέμμα, τα πράγματα τής φανερώθηκαν εντελώς διαφορε-
τικά. Ένας κόσμος άδικος, ναι, αυτό μάλιστα, όπου όσοι
είναι φτωχοί είναι καταδικασμένοι να παραμείνουν φτωχοί
για πάντα, ενώ όσοι είναι πλούσιοι πλουτίζουν περισσότε-
ρο χρόνο με τον χρόνο».
Μια ελληνική ιστορία στη Σκύρο της δεκαετίας του ΄60-΄70,
εμπνευσμένη από μια πραγματική σύγκρουση: μια κόρη που
θέλει να σπουδάσει, ενώ ο πατέρας κανονίζει το συνοικέσιο.
Μια ιστορία γυναικείας χειραφέτησης τυπική στις μικρές
κλειστές κοινωνίες, τις συχνά εντελώς απροετοίμαστες μπρο-
στά σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Ευγενία Γραμματικοπούλου ΕΠΙΜΕΤΡΟ: Sylvie Bloch
Εύη Τσακνιά (Εξώφυλλο/εικαστικό)
Ευγενία Γραμματικοπούλου (Μεταφραστής)
