Δημήτρης Τσινικόπουλος (Συγγραφέας)

Ο Δημήτρης Τσινικόπουλος είναι ερευνητής, μελετητής, ποιητής, διηγηματογράφος και δοκιμιογράφος. Σπούδασε νομικά στο Α.Π.Θ. και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές εδώ και στη Γερμανία. Μελέτησε φιλοσοφία, φιλολογία και θεολογία. Επί σειρά ετών παρακολούθησε σεμινάρια βιβλικής θεολογίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως σε θέματα δικαίου και φιλολογίας της αρχαίας Εγγύς Ανατολής. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1982 με μία πρωτότυπη μελέτη. Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές, δύο συλλογές γνωμικών, πέντε μελέτες και τέσσερις τόμους δοκιμίων. Συμμετείχε επίσης σε εκδόσεις ομαδικών έργων. Συνεργασίες του σε μελετήματα, διηγήματα, δοκίμια, κριτικές και ποίηση δημοσιεύονται σε γνωστά περιοδικά λόγου και τέχνης. Έχει μεταφράσει βιβλικά κείμενα, λογοτεχνικά θέματα της Αρχαίας Εγγύς Ανατολής, καθώς και κείμενα και ποιήματα συγχρόνων συγγραφέων, όπως Γκ. Μιστράλ, Γ. Μπρόντσκι,Ο. Παθ, Ε. Λεβινάς, Ε. Πάουντ, Κ.Σ. Λιούϊς, Γ.Χ. Όντεν, Τζ. Χέρμπερτ, Πώλ Τίλλιχ, Ντήτριχ Μπονχέφερ και άλλοι. Δοκίμια και ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στην Αγγλική, Γερμανική, Γαλλική και Ιταλική γλώσσα. Έλαβε μέρος σε συνέδρια και ημερίδες και κατά καιρούς έχει δώσει διαλέξεις στην Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών, στο Βαφοπούλειο Πνευματικό ίδρυμα, στον Δ.Σ.Θ. και αλλού, πάνω σε λογοτεχνικά, επιστημονικά και μεταφυσικά θέματα. Ζει στη Θεσσαλονίκη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Μαρία Αποστολοπούλου (Επιμέλεια)

Μάριος Π. Μπέγζος (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Μάριος Περικλέους Μπέγζος γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε την εγκύκλια μόρφωσή του (1963 - 1969). Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια Αθηνών (1969 -1973), Γενεύης (1973 - 1974) και Τυβίγκης (1979 - 1981) με υποτροφίες του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.), του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (W.C.C.), της Γερμανικής Κρατικής Υπηρεσίας Μορφωτικών Ανταλλαγών (DAAD) και του Ερευνητικού Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Από το 1975 εργάζεται στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως επιστημονικός βοηθός του Νίκου Νησιώτη τον οποίο διαδέχθηκε μετέπειτα. Αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1985 με διατριβή για τη φιλοσοφία της θρησκείας του φυσικού Βέρνερ Χάιζενμπεργκ. Από το 1986 διδάσκει φιλοσοφία της θρησκείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα δίνει μαθήματα φιλοσοφίας της θρησκείας στο Πανεπιστήμιο του Μαρβούργου της Γερμανίας (Marburg an der Lahn) κάθε εαρινό εξάμηνο (1991 - 1994) και διδάσκει θρησκειολογικά μαθήματα (φαινομενολογία της θρησκείας, ψυχολογία της θρησκείας) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει αυτοτελή βιβλία και περί τα εκατόν πενήντα άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πανεπιστημιακές επετηρίδες και αφιερωματικούς τόμους. Είναι τακτικός συνεργάτης επιστημονικών λεξικών και εγκυκλοπαιδειών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Παιδαγωγική και Ψυχολογική Εγκυκλοπαίδεια, Φιλοσοφικό και Κοινωνιολογικό Λεξικό, Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια της Εκδοτικής Αθηνών, Theologenlexikon κ.ά.) καθώς επίσης είναι μέλος επιστημονικών εταιρειών (Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία, Φιλολογικός Σύλλογος "Παρνασσός" κ.ά.). Το δοκιμιακό του έργο έτυχε διακρίσεων (Βραβείο Π. Φωτέα, 1999, Βραβείο Ελληνικού Κέντρου P.E.N. Club, 2007). Mελετήματά του έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες (αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιταλική, ουγγρική, κινεζική) και έχει εκπονήσει δοκίμια σε αγγλική και γερμανική γλώσσα. Είναι έγγαμος (1979) και πατέρας ενός γιού (1983).