Κάποτε οι άνθρωποι έπαψαν να απαιτούν, χάνοντας το δικαίωμα των ερωτήσεων. Ο δόλος μεταφέρθηκε από την ανατολή μεθοδικά και ύπουλα εμποδίζοντας την παραγωγή πλατειών εννοιών, δημιουργώντας πολίτες που επαιτούσαν ασήμαντες θέσεις στην ιστορία. . . (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Γιάννης Παπαμιχαήλ γεννήθηκε στα Ψαχνά της Εύβοιας το 1955. Τελειώνοντας το δημοτικό σχολείο δεν συνέχισε τις σπουδές του στο εξατάξιο γυμνάσιο της εποχής. Είχε αρχίσει ως φαίνεται η έρευνα για την ανακάλυψη παραμέτρων και συντεταγμένων σε μια οδοιπορία που καταργεί τα αδιέξοδα. Αυτή η προσδοκία έγινε πραγματικότητα όταν το 1970 βρέθηκε στην αρχαία αγορά των Αθηνών. Εκεί ανακάλυψε το ιδεώδες της δημιουργίας και το ένστικτό του μυήθηκε στα έπεα πτερόεντα των αρχαίων καιρών. Από αυτή την αφετηρία άρχισαν οι διαδρομές από την Αθήνα που παραπατάει ως την ξεχασμένη Σπάρτη. Αυτές οι διαδρομές του έδωσαν τη δυνατότητα να κρατάει σταθερό το ρυθμό του ενστίκτουπου τον προστατεύει. Η φοίτησή του στην αρχαία αγορά ακόμα συνεχίζεται. Αυτοδίδακτος ζωγράφος για μισόν αιώνα, έμαθε να ζωγραφίζει αναλύοντας τα έργα του Θεοτοκόπουλου και του Καραβάτζιο. Με τη συγγραφή άρχισε να ασχολείται από το 1978. Τότε άρχισε να αραδιάζει πάνω στο χαρτί τις ανησυχίες των προηγούμενων ετών. Μέχρι τώρα έχει ολοκληρώσει 35 βιβλία. Μυθιστορήματα, θεατρικά ποιητικές συλλογές, ποιητικές συνθέσεις, αρχαίες τραγωδίες.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
