Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789604040520
Κατηγορίες:
Φιλοσοφία | Κοινωνιολογία | Θρησκεία , Πεζογραφία , Ψυχολογία | Ψυχανάλυση
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Όσοι είχαμε το προνόμιο να γνωρίσουμε την Έλλη Λαμπρίδη στα τελευταία χρόνια της πλούσιας δημιουργικής ζωής της (?28.1.1970) είμαστε ευτυχείς για την -έστω πολύ καθυστερημένη- μεταθανάτια έκδοση ενός ακόμη έργου με μόνιμο σημαντικό ενδιαφέρον. Το χειρόγραφο του «Φανταστικού Διαλόγου με τον Wittgenstein» ανήκει στην συγγραφική περίοδο της δεκαετίας του 1950 και πιθανότατα στην τριετία 1956-1958... Η ποιότητα του πρωτότυπου φιλοσοφικού λόγου της Έλλης Λαμπρίδη και της κριτικής σκέψης της είναι προφανής, και όχι μόνο γιατί ένα δείγμα τους έχει περιληφθεί σε σοβαρή ξένη έκδοση με συμμετοχή σημαντικών ονομάτων της σύγχρονης Ευρωπαϊκής Φιλοσοφίας... Όσα έχουν σχέση με την κύρια θεματική του έργου και την σημασία και ακτινοβολία της φιλοσοφίας του Ludwig Wittgenstein αναλύονται στα μελετήματα των καθηγητριών Μ. Δραγώνα-Μονάχου και Μ. Βενιέρη, που πλαισιώνουν την πλήρη ελληνική έκδοση του έργου της Έλλης Λαμπρίδη. Και οι δύο προσφέρουν διεισδυτικές προσεγγίσεις στην προσωπικότητα και στο έργο των δύο φιλοσόφων. Με την πλαισίωση αυτή η ανέκδοτη συγγραφή της Ελληνίδας φιλοσόφου παίρνει τη σωστή θέση στην σύγχρονη φιλοσοφική εργογραφία και μάλιστα σε διαστάσεις, που υπερβαίνουν την ελληνική πραγματικότητα...»
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Η Μυρτώ Δραγώνα - Μονάχου, ομότιμη καθηγήτρια φιλοσοφίας των Πανεπιστημίων Αθηνών και Κρήτης. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στην Ελλάδα και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College London) απ΄ όπου πήρε διδακτορικό (Ph.D) στην αρχαία φιλοσοφία. Εργάστηκε για λίγο στη μέση εκπαίδευση και για δέκα χρόνια στο Κέντρο Έρευνας της ελληνικής φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Εκλέχτηκε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών) το 1981 και αργότερα ήρθε με μετάκληση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης) απ΄ όπου και αφυπηρέτησε ως ομότιμη. Διατέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιρειών (FISP) από το 1993 και αντιπρόεδρος από το 2003 μέχρι το 2008. Είναι μέλος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και της Ανεξάρτητης Αρχής της Ιατρικά Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Τα ενδιαφέροντά της εκτείνονται από την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία στη Φιλοσοφία των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, στην Ηθική και τη Βιοηθική. Έχει γράψει τα βιβλία "The Stoic Arguments for the Existence and the Providence of the Gods" (1976), "Φιλοσοφία και ανθρώπινα δικαιώματα" (1986), "Σύγχρονη ηθική φιλοσοφία" (1995), τη μονογραφία, "Divine Providence in the Philosophy of the Empire" (ANRW, 1994). Έχει επιμεληθεί τους τόμους "Η πολιτική φιλοσοφία σήμερα" (1994), "Η φιλοσοφία στα Βαλκάνια" (1994), "Η επικαιρότητα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας" (1997) και "Για μια φιλοσοφική παιδεία ανθρώπινων δικαιωμάτων" (2005). Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 150 άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους και ανακοινώσεις σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διδάσκει βιοηθική στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Έλλη Λαμπρίδη (1896-1970), ένα έντονα ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα, διακρίθηκε για το πλούσιο και σημαντικό έργο της στην ελληνική εκπαίδευση, τα ελληνικά γράμματα και την φιλοσοφία. Το πρωτότυπο συγγραφικό, κριτικό, ερμηνευτικό και μεταφραστικό της έργο εκτείνεται σε περισσότερους από 120 τίτλους, ενώ η δράση της καλύπτει και κρίσιμες περιόδους της εθνικής ιστορίας με κορυφαία την προσφορά της στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (Γραφείο Τύπου της Εξόριστης Ελληνικής Κυβέρνησης στο Λονδίνο). Την ζωή της σημάδεψε σκληρά η αδόκητη απώλεια της μοναχοκόρης της Νίκης, φοιτήτριας της φιλολογίας, στα "Δεκεμβριανά" των Αθηνών το 1944. Στη μνήμη της κληροδότησε τη βιβλιοθήκη και περουσιακά της στοιχεία για την ίδρυση της "Φιλοσοφικής Βιβλιοθήκης της Έλλης Λαμπρίδη", που λειτουργεί τώρα με την ευθύνη και τη στήριξη της Ακαδημίας Αθηνών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μαρία Βενιέρη γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αναγορεύτηκε διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Ludwig - Maximilians -Universitat του Μοχάχου (1988). Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη φιλοσοφία της αντίληψης, τη φιλοσοφία του νου και της γλώσσας, τη γνωσιοθεωρία και τη φιλοσοφία της θρησκείας. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους και περιοδικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Λίνος Γ. Μπενάκης γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 31 Ιανουαρίου 1928. Εργάστηκε ως ιστορικός της φιλοσοφίας, καθηγητής πανεπιστημίου και ερευνητής της Ακαδημίας Αθηνών. Σύζυγός του είναι η νομικός, πολιτικός και ακαδημαϊκός Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές στο Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1946-1950) και με υποτροφία του ΙΚΥ στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας (1957-1960), όπου ανακηρύχτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας. Το θέμα της διδακτορικής διατριβής του ήταν "Σπουδές στα Υπομνήματα του Μιχαήλ Ψελλού", από την οποία επηρεάζονται οι πρώτες του δημοσιεύσεις στα γερμανικά. Υπήρξε μαθητής των καθηγητών Ιωάννη Θ. Κακριδή, Στυλιανού Καψωμένου, Νίκου Ανδριώτη, Αγαπητού Τσοπανάκη, Χαράλαμπου Γιέρου, και Λίνου Πολίτη, ενώ στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας παρακολούθησε τα μαθήματα και σεμινάρια του ιστορικού της φιλοσοφίας Paul Wilpert, τον οποίο είχε και επόπτη της διατριβής του. Στην Ελλάδα, επόπτης των σπουδών του ήταν ο Βασίλειος Τατάκης. Ακόμη υπήρξε υπότροφος του Γερμανικού Ιδρύματος Υποτροφιών Αλεξάντερ φον Χούμπολτ. Μετά από μια σύντομη θητεία ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης στην Πρέβεζα και στην Αθήνα, το 1966 αρχίζει τη συνεργασία του με το "Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Φιλοσοφίας" της Ακαδημίας Αθηνών, του οποίου θα γίνει διευθυντής το 1971. Εκεί είναι αρμόδιος για την έκδοση των τόμων της Επιστημονικής Επετηρίδας "Φιλοσοφία", όπου ο ίδιος δημοσίευσε σημαντικές μελέτες. Στα πρώτα τεύχη της επετηρίδας συναντιούνται μέλη της φιλοσοφικής δεκαετίας του ΄30, όπως οι Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Παναγιώτης Κανελλόπουλος και Κωνσταντίνος Τσάτσος, που συμμετέχουν στην εφορευτική επιτροπή του περιοδικού, με τη νέα γενιά Ελλήνων φιλοσόφων της δεκαετίας του ΄60. Τα δημοσιεύματα του Λίνου Μπενάκη αφορούν όλη την περίοδο της Ελληνικής Φιλοσοφίας, τους Αρχαίους, Βυζαντινούς και Μεταβυζαντινούς χρόνους. Κατά τη δεκαετία του ΄70 συνεχίζει την ερευνητική δραστηριότητά του και καταρτίζει μια νέα βιβλιογραφία των έργων που αφορούν τη βυζαντινή φιλοσοφία, η οποία προστίθεται στην έκδοση της μετάφρασης του έργου του Βασιλείου Τατάκη, "Η Βυζαντινή Φιλοσοφία", την οποία επιμελήθηκε ο ίδιος. Το 1983, ως επιστημονικός συνεργάτης της Ακαδημίας Αθηνών, αναλαμβάνει τη διεύθυνση της σειράς των κριτικών εκδόσεων των "Βυζαντινών Φιλοσόφων" και των "Βυζαντινών Σχολίων στον Αριστοτέλη", που εκδίδει η Ακαδημία, υπό την αιγίδα της Διεθνούς Εκδόσεως Ακαδημιών. Στη σειρά αυτή εκδόθηκε το 2009 η δική του κριτική έκδοση των "Σχολίων" του Μιχαήλ Ψελλού πάνω στα "Φυσικά" του Αριστοτέλη, με εκτενή εισαγωγή του στα γερμανικά, αρχαίο κείμενο και βιβλιογραφία. Το 1984 ο Λίνος Μπενάκης είχε διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον των ΗΠΑ, ενώ μεταξύ 1987-88 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο οποίο δίδαξε και πάλι τη δεκαετία του 2000. Επίσης, κατά την περίοδο 1990-1994 διετέλεσε αντιπρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου, στην Κέρκυρα. Διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της "Διεθνούς Εταιρείας για τη Σπουδή της Μεσαιωνικής Φιλοσοφίας", μεταξύ 1982-1992, και ορίστηκε πρόεδρος της "Επιτροπής Βυζαντινής Φιλοσοφίας" της ίδιας Εταιρείας. Το 1983, ως συνεργάτης της Ακαδημίας Αθηνών, ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου για τη "Φιλοσοφική Βιβλιοθήκη" του Κληροδοτήματος της Έλλης Λαμπρίδη. Έλαβε μέρος σε πολλά επιστημονικά συμπόσια και συνέδρια, από τα οποία πολλά διοργάνωσε ο ίδιος. Αναφέρονται, ενδεικτικά, το Συμπόσιο "Ο νεοπλατωνισμός και η μεσαιωνική φιλοσοφία", τον Οκτώβριο του 1995, στην Κέρκυρα, και το Συμπόσιο για τη Βυζαντινή Φιλοσοφία που διοργανώθηκε το 1997 επ’ ευκαιρία του εορτασμού της Θεσσαλονίκης ως πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης. Στις 13 Δεκεμβρίου 1995 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Διδάκτορος του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Την ίδια χρονιά ίδρυσε την "Ομάδα Εργασίας για την Σπουδή της Βυζαντινής φιλοσοφίας στην Ελλάδα", η οποία συγκέντρωσε και οργάνωσε την έρευνα μελετητών από όλη την επικράτεια. Ο Λίνος Μπενάκης είναι μέλος πολλών οργανώσεων και οργανισμών με επιστημονικό και ανθρωπιστικό ενδιαφέρον, και συμμετέχει στις συντακτικές επιτροπές διεθνών περιοδικών, όπως το "Medieval Philosophy and Theology", "European Journal of Science and Theology", κ.α.
(πηγή: Wikipedia, ημερομηνία επίσκεψης: 27.6.2013)
