Ex nihilo...
Συνάντηση με κρυμμένες λέξεις.
Με τόπους απροσδόκητους και τυραννικούς.
Με αντανακλάσεις και εικόνες από χαμένες μνήμες.
Ένα ταξίδι δίχως ακριβή προορισμό.
Η αγωνία για την ανίχνευση του χαμένου εαυτού, του χαμένου χρόνου σε μια ελεύθερη πτώση.
Ειλικρίνεια και υποκρισία σε αμφισβήτηση.
Η ιλαροτραγωδία της εξουσίας. Η ασημαντότητά της.
Κι οι άνθρωποι σε ασύμβατες διαδρομές. Ελεύθεροι στην τέλεια δέσμευσή τους.
Κι ό,τι απομένει. Ακριβό, πολύτιμο στην πλήρη ένδειά του.
Η συνάντηση με τις λέξεις: ίχνη κι αποτυπώματα ψυχής. Ελλείμματα ψυχής.
Αμφιβολία για τα σημαίνοντα και τα σημαινόμενα.
Η υποψία ενός χαμόγελου. Στην προσδοκία της ποίησης.

...Ad nihilum;
Αξίζει κι αυτό ως ακροτελεύτια προσδοκία;