Oι άνθρωποι έχασαν την ευλάβεια και τον σεβασμό προς καθετί το ιερό, καθώς επίσης και την ταπείνωση, που κάνει τον άνθρωπο να αισθάνεται ανάξιος όχι μόνο να επιτελεί αλλά και να βλέπει απλώς θαύματα. Έτσι, σήμερα διψούν για θαύματα όσο ποτέ άλλοτε. Μεθυσμένοι από την υπερηφάνεια, την αυτοπεποίθηση και την άγνοια, τρέχουν απρόσεκτα, απερίσκεπτα και παράτολμα σε καθετί το θαυματουργικό. Δεν αρνούνται, μάλιστα, να λάβουν μέρος και οι ίδιοι στην επιτέλεση θαυμάτων· το αποφασίζουν χωρίς σκέψη. Αυτή η τάση είναι επικίνδυνη περισσότερο από ποτέ. Γιατί πλησιάζουμε σταδιακά στην εποχή που θ΄ αρχίσουν να γίνονται πολυάριθμα και εκπληκτικά θαύματα, θαύματα που θα πλανήσουν και θα σύρουν στην απώλεια τους σαρκικούς ανθρώπους. (απόσπασμα από τη "Διδαχή ...για τα θαύματα και τα σημεία")