Τα ιστορικά γεγονότα της εποχής του δεν απασχολούν καθόλου τον Μένανδρο στο έργο του. Άμυαλοι νεανίσκοι, γρουσούζηδες γέροι, ανόητα κοριτσόπουλα, παμπόνηροι δούλοι, καλοκάγαθες εταίρες και ξιπασμένοι στρατιωτικοί, αδιάφοροι προς τη γύρω τους κοινωνικοϊστορική εξέλιξη, είναι απορροφημένοι από τις ερωτοδουλειές τους και τα μικροσυμφεροντάκια τους. Ο ποιητής τους κατανοεί με επιείκεια και αποδίδει τα περισσότερα από τα σφάλματά τους στην αντίξοη συνθήκη ή στην τυφλή Τύχη. Πολίτης μιας παρακμασμένης Αθήνας, ξένος προς τις παλιές ηγεμονικές αντιλήψεις της πόλης του, ευδαιμονιστής ο ίδιος και βαθύτατα σκεπτικιστής, ο Μένανδρος μοιάζει φιλοσοφημένα ανεκτικός απέναντι στην ανθρώπινη πινακοθήκη του καιρού του.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Γιάννης Βαρβέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε νομικά. Εξέδωσε επτά ποιητικές συλλογές. Επίσης μετέφρασε και εξέδωσε Αριστοφάνη, Μένανδρο, Μολιέρο, Μαριβώ, Ουίτμαν, Σαντράρ, Πρεβέρ, Μρόζεκ, Κάριγκτον, Φέρρε, Μπρασένς καθώς και μια ανθολογία για το θάνατο. Από το 1976 γράφει κριτική θεάτρου (περ. "Τομές", "Η λέξη", εφημ. "Καθημερινή"). Αυτά και άλλα θεωρητικά κείμενα για το θέατρο συγκέντρωσε για το θέατρο σε τέσσερις τόμους ("Η κρίση του θεάτρου" -τρεις τόμοι, "Πλατεία θεάτρου"). Το 1996 του απονεμήθηκε το Κρατικό βραβείο Κριτικής - Δοκιμίου. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε ανθολογίες στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά, στα ισπανικά και στα ρουμάνικα. Μεταφράσεις αττικής και νέας κωμωδίας έχουν παρουσιαστεί στην Επίδαυρο και σε άλλα θέατρα. Το 2001 του απονεμήθηκε το Βραβείο Καβάφη. Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποιήσεως του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Είναι μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων.
Εργογραφία
Ποίηση
-Εν φαντασία και λόγω, Αθήνα, Κούρος, 1975, Αθήνα, Ύψιλον, 1984
-Το ράμφος, Τραμ, 1978, Αθήνα, Ύψιλον, 1984,
-Αναπήρων Πολέμου, Αθήνα, Ύψιλον, 1982,
-Ο θάνατος το στρώνει, Αθήνα, Ύψιλον 1986,
-Πιάνο βυθού, Αθήνα, Ύψιλον 1991,
-Ο κύριος Φογκ, Αθήνα, Ύψιλον, 1993,
-Άκυρο θαύμα, Αθήνα, Ύψιλον, 1996,
-Ποιήματα 1975-1996, (συγκεντρωτική έκδοση), Αθήνα, Κέδρος, 2000,
Κριτική Θεάτρου
-Κρίση του θεάτρου (1976-1984), Αθήνα, Καστανιώτης, 1985
-Κρίση του θεάτρου Β΄(1976-1984), Αθήνα, Εστία, 1991
-Πλατεία θεάτρου, δοκίμια, Σοκόλης, 1994.
-Κρίση του θεάτρου Γ΄(1976-1984), Σόκολης, 1995.
Δοκίμια
-Σωσίβια λέμβος, λογοτεχνικά δοκίμια, Αθήνα, Καστανιώτης, 1999
Ανθολογία
-Ελληνική Ποιητική Ανθολογία Θανάτου του εικοστού αιώνα (με τον Κ.Γ. Παπαγεωργίου), Αθήνα, Καστανιώτης, 1996.
Μελέτη
-Κρίτων Αθανασούλης: μια παρουσίαση, Αθήνα, Γαβριηλίδης, 2001.
Μεταφράσεις
-Λ. Φερρέ: Μια πρώτη παρουσίαση, Αθήνα, Κούρος, 1976
-Ζ. Πρεβέρ: Θέαμα και ιστορίες, ποιήματα, Αθήνα, Νεφέλη, 1982
-Λ. Κάριγκτον, Η αρχάρια και άλλα διηγήματα, Αθήνα, Ύψιλον 1982.
-Ζ. Μπρασένς, Ο γορίλας και άλλα ποιήματα, Αθήνα, Ύψιλον, 1983
-Σλ. Μρόζεκ, Δεύτερη υπηρεσία, θέατρο, Αθήνα, Δωδώνη, 1985
-Μ. Σαντράρ, Πάσχα στη Νέα Υόρκη, ποιήματα, Αθήνα, Υάκινθος - Ρόπτρον, 1987, Αθήνα, Ύψιλον, 1999
-Μολιέρου, Ζωρζ Νταντέν, θέατρο, 1991
-Ο. Ουίτμαν, Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο, ποίημα, Αθήνα, Ρόπτρον, 1992, Αθήνα, Ύψιλον, 1999.
-Μαριβώ, Η ψευτροϋπηρέτρια, Θέατρο, Αθήνα, Δωδώνη, 1998
-Μενάνδρου, Σαμία, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1997
-Αριστοφάνους, Όρνιθες, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998
-Μενάνδρου, Επιτρέποντες, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998
-Αριστοφάνους, Λυσιστράτη, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998
-Αριστοφάνους, Ειρήνη, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2000
-Μενάνδρου, Δύσκολος, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2001
-Αριστοφάνους, Πλούτος, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2001.
Ο Τάκης Καγιαλής είναι αναπληρωτής καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.
Ο Μένανδρος, Αθηναίος κωμικός ποιητής, είναι ο σημαντικότερος της νέας αττικής κωμωδίας και ο θεμελιωτής της. Γεννήθηκε στην Κηφισιά το 342/41. Ως έφηβος ο Μένανδρος μαθήτευσε στην περιπατητική σχολή του Αριστοτέλη που στην εποχή του είχε διευθυντή τον Θεόφραστο και γνωρίστηκε στην στρατιωτική του θητεία με τον μετέπειτα μεγάλο φιλόσοφο Επίκουρο με τον οποίο συνδέθηκε με βαθιά φιλία. Παρόλο που ο Μένανδρος έγραψε πάνω από 100 κωμωδίες κέρδισε μόνο 8 πρώτες νίκες. Η μεγάλη δόξα και η αναγνώριση ήρθαν από τους μεταγενέστερους μετά από τον θάνατο του το 292/1.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
