Σε αυτό το περιεκτικό δοκίμιο, ο γερμανός κοινωνιολόγος Hartmut Rosa καταπιάνεται με ένα ζήτημα που μας απασχολεί όλους και όλες στην καθημερινότητά μας. Γιατί ο χρόνος δείχνει να περνάει τόσο γρήγορα, γιατί διαρκώς «τρέχουμε και δεν φτάνουμε»; Ο συγγραφέας επιχειρεί να απαντήσει ανανεώνοντας την παράδοση της Κριτικής Θεωρίας και φέρνοντας εκ νέου στο προσκήνιο την κομβική έννοια της αλλοτρίωσης, την οποία αντλεί από τα γραπτά του νεαρού Marx. «Έχει καταστεί κεντρική η πρόκληση τα υποκείμενα να ζήσουν και να διαμορφώσουν τη ζωή τους με έναν τρόπο που να τους επιτρέπει να “μείνουν στην κούρσα”, να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους, να μην πέσουν από τη ρόδα. Ολοένα και περισσότερο, ακόμα και οι θρησκευτικές πρακτικές, οι σύντροφοι και οι οικογένειες, τα χόμπι και οι κανόνες υγιεινής επιλέγονται σύμφωνα με μια ανταγωνιστική λογική. Η ταχύτητα της κοινωνικής μεταβολής και η αστάθεια των συνθηκών του κοινωνικού περιβάλλοντος καθιστούν αληθινά επικίνδυνη την ανάπτυξη και την τήρηση ενός “σχεδίου ζωής”. Η αυτονομία, με την έννοια της διατήρησης των ατομικών μας φιλοδοξιών ακόμα και ενάντια στα προγνωστικά, έχει γίνει αναχρονιστική».