Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)

Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης (Εισηγητής)

Ο Π. Δ. Μαστροδημήτρης γεννήθηκε το 1934 στο Μαντούδι Ευβοίας. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, της οποίας το 1970 ανακηρύχθηκε αριστούχος διδάκτωρ. Υπηρέτησε ως έκτακτος βοηθός στο ίδιο ίδρυμα (1959-1961) και κατά την πενταετία 1961-1966 ως καθηγητής στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Στα τέλη του 1966 μετατάχθηκε στην παραπάνω Σχολή ως "Διδάσκαλος Νέων Ελληνικών". Κατά τη διετία 1970-1971 υπήρξε υπότροφος του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας. Υπηρέτησε κατά την τριετία 1972-1975 ως έκτακτος καθηγητής της Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης και από το 1981 ως το 2001 δίδαξε ως τακτικός καθηγητής της ίδιας ειδιότητας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διετέλεσε διευθυντής του Τομέα Νεοελληνικής Φιλολογίας και πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας. Έλαβε μέρος σε πολλά ελληνικά και διεθνή συνέδρια και είναι μέλος ελληνικών και ξένων ιδρυμάτων και εταιρειών. Έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο δοκιμίου του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη (1989), για το βιβλίο του Πέντε δοκίμια για τη νεοελληνική πεζογραφία, και με το κρατικό λογοτεχνικό βραβείο δοκιμίου-κριτικής (1992), για το βιβλίο του Προοπτικές και Προσεγγίσεις.

Ευριπίδης Γαραντούδης (Εισηγητής)

O Eυριπίδης Γαραντούδης είναι καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθήνων. Γεννήθηκε το 1964 στην Kαβάλα. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Aπό το 1986 έως το 1989 δίδαξε νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Iνστιτούτο Bυζαντινών και Nεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πάδοβας. Aπό το 1995 έως το 2003 δίδαξε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kρήτης (επίκουρος καθηγητής το 1999). Διετέλεσε επίσης ερευνητής του Iνστιτούτου Mεσογειακών Σπουδών του Iδρύματος Tεχνολογίας και Έρευνας, με αντικείμενο τη συγγραφή ιστορίας της νεοελληνικής μετρικής. Δημοσίευσε τα βιβλία: "Aρχαία και νέα ελληνική μετρική. Iστορικό διάγραμμα μιας παρεξήγησης", Πάδοβα 1989, "Πολύτροπος αρμονία. Mετρική και ποιητική του Kάλβου", Hράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Kρήτης - Στέγη Kαλών Tεχνών και Γραμμάτων 1995, και "Aνθολογία νεώτερης ελληνικής ποίησης 1980-1997. Oι στιγμές του νόστου", Aθήνα, Eκδόσεις Nεφέλη 1998. Eπιμελήθηκε τα βιβλία: "Γεράσιμος Σπαταλάς, H στιχουργική τέχνη. Mελέτες για τη νεοελληνική μετρική", Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Kρήτης 1997 (σε συνεργασία με την Άννα Kατσιγιάννη) και "Tάκης Σινόπουλος, Xρονικό αναγνώσεων. Bιβλιοκρισίες για τη μεταπολεμική ποίηση", Αθήνα, Σοκόλης 1999 (σε συνεργασία με τη Δώρα Mέντη). Bιβλιοκρισίες και μελέτες του για θέματα της νεοελληνικής φιλολογίας δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες.

Γεώργιος Ν. Μοσχόπουλος (Εισηγητής)

Θεοδόσης Πυλαρινός (Εισηγητής)

Ο Θεοδόσης Πυλαρινός είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Κέρκυρα), όπου διδάσκει νεοελληνική φιλολογία και ιστορία του γλωσσικού ζητήματος. Έχει δημοσιεύσει μελέτες στα περισσότερα σύγχρονα λογοτεχνικά περιοδικά και είναι σύμβουλος έκδοσης και επιμελητής του λογοτεχνικού περιοδικού "Πόρφυρας". Έχει συνεργαστεί σε συλλογικές εκδόσεις, έχει σχεδιάσει και επιμεληθεί αφιερώματα και τόμους πρακτικών.

Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη (Εισηγητής)

Η Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, αρχιτέκτων, ομότιμη καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με γνωστικό αντικείμενο "αρχειακή τεκμηρίωση και αρχιτεκτονική σύνθεση", γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Από το 1974 και μέχρι το 2009 δίδαξε στο ΕΜΠ σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο (προστασία μνημείων-συντήρηση και αποκατάσταση μνημείων και συνόλων), καθώς και σε μεταπτυχιακά σεμινάρια άλλων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων σε θέματα σχετικά με την πολιτιστική μας κληρονομιά και την αρχιτεκτονική τεκμηρίωση. Είναι υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεώτερη ελληνική αρχιτεκτονική και σε θέματα προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.

Διονύσης Βίτσος (Εισηγητής)

Ο Διονύσιος Βίτσος είναι εκδότης, γεννήθηκε το 1956 στην Ζάκυνθο και σπούδασε Οικονομικά και, στη συνέχεια, Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1974 μέχρι το 1993 εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα, από όπου παραιτήθηκε για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τις εκδόσεις, αφού από το 1984 είχε ιδρύσει τον εκδοτικό οίκο "Περίπλους", ο οποίος αρχικά εξέδιδε το πανελλήνιας κυκλοφορίας ομώνυμο περιοδικό για τα Γράμματα και τις Τέχνες. Παράλληλα διετέλεσε Γενικός Διευθυντής μεγάλης αθηναϊκής εκδοτικής εταιρείας και Διευθυντής Επτανησιακής Εκδοτικής Σειράς σε αθηναϊκό εκδοτικό οίκο. Eπίσης Κριτικός Θεάτρου αθηναϊκής εφημερίδας, Παραγωγός ραδιοφωνικών πολιτιστικών εκπομπών στην κρατική και ιδιωτική ραδιοφωνία, Διοργανωτής εικαστικών εκθέσεων και συνεδρίων, ενώ πολλά άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ζακυνθινές και αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά. Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ζακυνθίων Αθήνας (1983-1993), Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ζακυνθιακών Σπουδών και μέλος του Δ.Σ. επί δεκαετία, Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας ζακυνθινών Πολιτιστικών Ερευνών. Ιδρυτής και Διοργανωτής Ελεύθερου Πανεπιστημίου Δήμου Ζακυνθίων (1988-1990). Επίσης συμμετείχε σε Διεθνή επιστημονικά συνέδρια και δίδαξε την τέχνη των εκδόσεων σε σεμινάρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Mέλος του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων Από το 1993 οι "Εκδόσεις Περίπλους" επεκτάθηκαν και στις εκδόσεις βιβλίων σε πανελλήνια κλίμακα. Το 1999 ίδρυσε την εκδοτική εταιρεία βιβλίων, την "Π Εκδοτική ΑΕΕΕ", η οποία εντάχθηκε στον Όμιλο επιχειρήσεων Ιmako του Πέτρου Κωστόπουλου και είχε το δικαίωμα της χρήσης της επωνυμίας "Εκδόσεις Περίπλους". Από το 2005 οι "Εκδόσεις Περίπλους" αποδεσμεύτηκαν από την Imako και επανήλθαν εξολοκλήρου στον Διονύση Βίτσο. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα 850 και πλέον τίτλους βιβλίων και 53 τεύχη του περιοδικού "Περίπλους". Έχει μεταφράσει 20 βιβλία και έχει γράψει τα: (1997) "Κονεμένος Νικόλαος: Τα ματογυάλια", Ωκεανίδα (2002, 2016) "Ζακυθινά φαγιά, ψωμιά και γλυκίσματα", Περίπλους (2008) "Ιδού ο μαλάκας", Περίπλους (2017, 2019) "Οι ζακυνθινοί εβραίοι (15ος -20ος αι.) και η διάσωσή τους από τους ναζί", Περίπλους (2014) Στην αυλή του Σουλεϊμάν, Περίπλους

Μαρία Τσούτσουρα (Εισηγητής)

Νίκος Πετρόχειλος (Εισηγητής)

Γιώργος Ανδρειωμένος (Εισηγητής)

Ο Γιώργος Ανδρειωμένος, καθηγητής στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (2008 κ.εξ.) και αναπληρωτής πρύτανη του ίδιου Ιδρύματος (2013 κ.εξ.), είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Αθηνών (1986) και διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ (1991). Έχει διατελέσει ερευνητικός εταίρος του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ (1991-1992) και επιστημονικός συνεργάτης της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού (1993-1994), ενώ έχει διδάξει μαθήματα της ειδικότητάς του στο Πανεπιστήμιο Πατρών (1995-1997), στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (1997-2008), καθώς και σε άλλα ανώτερα και ανώτατα ιδρύματα της ημεδαπής και της αλλοδαπής. Έχει λάβει σειρά υποτροφιών, είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών και επιτροπών αξιολόγησης και έχει εποπτεύσει ικανό αριθμό διδακτορικών διατριβών και ερευνητικών προγραμμάτων. Ερευνητικές εργασίες του έχουν κυκλοφορήσει αυτοτελώς ή έχουν δημοσιευτεί σε έγκυρα περιοδικά, ενώ έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις του σε πολλά επιστημονικά συνέδρια και έχει δώσει πολυάριθμες διαλέξεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Θεόδωρος Γ. Παππάς (Εισηγητής)

Ο Θεόδωρος Παππάς γεννήθηκε στους Μελισσουργούς της Άρτας. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει, εκτός από το μάθημα "Μεθοδολογία της επιστημονικής έρευνας", τα γνωστικά αντικείμενα "Αρχαία ελληνική γραμματεία" και "Ιστορία της αρχαίας ελληνικής παιδείας".

Διονύσης Σέρρας (Εισηγητής)

Ο Διονύσης Σέρρας γεννήθηκε (1947) και ζει μόνιμα στη Ζάκυνθο. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (1974-2003). Από το 1978 έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, μελετήματα, βιβλιογραφικές εργασίες και ανθολογίες ποιημάτων, ενώ από το 1995 συνεχίζει την έκδοση του ζακυνθινού περιοδικού "Επτανησιακά Φύλλα", πού είχε ιδρύσει (το 1945) και εξέδιδε ως τον θάνατο του ο ιστορικός και λογοτέχνης Ντίνος Κονόμος (1918-1990).

Γεώργιος Ν. Λεοντσίνης (Εισηγητής)

O Γεώργιος Ν. Λεοντσίνης είναι Καθηγητής Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τομέας Ανθρωπιστικών Σπουδών).

Ρίτσα Φράγκου - Κικίλια (Εισηγητής)

H Pίτσα Φράγκου-Kικίλια (1940-2019), σύζυγος του ζωγράφου Νίκου Κικίλια (1940-1997), γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου 1940 στον Bόλο. Eκεί τελείωσε το Eλληνογαλλικό Γυμνάσιο της Σχολής Kαλογραιών "Saint Joseph". Στη συνέχεια σπούδασε φιλολογία, ιστορία-αρχαιολογία καθώς και γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές κλασικής και νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Gottingen, στη Γερμανία. Ως καθηγήτρια νεοελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών δίδαξε σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο νεοελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ου αιώνα. Mεγάλο μέρος της επιστημονικής έρευνας και της ακαδημαϊκής της διδασκαλίας αφιέρωσε στο έργο του Άγγελου Σικελιανού. Aπό τον χώρο της πεζογραφίας την απασχόλησε, επίσης, το αντιμυθιστόρημα και ιδιαίτερα η νεοελληνική του έκφραση, ιδίως στο έργο της Κωστούλας Μητροπούλου. Μιλούσε και έγραφε άνετα στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά. Επίσης υπήρξε τελειόφοιτος της Aνωτέρας Σχολής Πιάνου του Eλληνικού Ωδείου. Εξέδωσε τρεις συλλογές διηγημάτων και δημοσίευσε διηγήματά της σε περιοδικά. Έφυγε από τη ζωή στις 14 Μαρτίου 2019, σε ηλικία 78 ετών.

Γιώργος Γ. Αλισανδράτος (Εισηγητής)

Ο Γιώργος Γ. Αλισανδράτος γεννήθηκε το 1915 στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς, όπου και έλαβε την εκγκύκλιο παιδεία. Κατά την εποχή της φοίτησής του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών υπήρξε ενεργό μέλος του φοιτητικού "Ακαδημαϊκού Ομίλου" (1925-1936), που λειτουργούσε στη Σχολή με κύριο στόχο την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Ως απόφοιτος της Φιλοσοφικής υπηρέτησε στην ιδιωτική μέση εκπαίδευση (Πρότυπον Λύκειον Αθηνών - Σχολή Μωραΐτη) και υπήρξε για πολλά χρόνια στενός συνεργάτης του Μανόλη Τριανταφυλλίδη, μέχρι το θάνατο του μεγάλου γλωσσολόγου. Δημοσίευσε πάνω από 250 επιστημονικές εργασίες, που αναφέρονται σε τρεις κυρίως τομείς: α) νεοελληνική, ιδίως επτανησιακή φιλολογία: Μπεργαδής Λασκαράτος, Σολωμός, Άβλιχος, Βεργωτής, Βαλαωρίτης, Παλαμάς, Μαβίλης, Κάλβος, Σικελιανός, Καβάφης, Γρυπάρης, Βάρναλης, Συκουτρής κ.ά. β) νεοελληνική γλώσσα: ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης και ο δημοτικισμός του, ο Ψυχάρης και το "Ταξίδι" του, τα δύο "Λεξικά" του Εμμ. Κριαρά (μεσαιωνικό και νεοελληνικό), η νεοελληνική κοινή και τα λόγια στοιχεία της, η "Γραμματική" του Αγαπητού Τσοπανάκη, τα γλωσσάρια του Λασκαράτου, του Μαβίλη, του Θεοτόκη, κ.ά. γ) επτανησιακή ιστορία: Νικόδημος Μεταξάς, Νικόλαος Κονεμένος, Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός, ο Κοσμάς ο Αιτωλός στην Κεφαλονιά και στη Ζάκυνθο, οι πολιτικές σάτιρες στη Κεφαλονιά τον καιρό της Αγγλοκρατίας κ.ά. Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια, ελληνικά και διεθνή, διετέλεσε μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών, διηύθυνε και επιμελήθηκε στους έξι πρώτους τόμους του επιστημονικού περιοδικού "Κεφαλληνιακά Χρονικά" και εξέδωσε το δεύτερο τόμοο του "Δελτίου της Ιονίου Ακαδημίας" (1986) αφιερωμένου στη μνήμη του Λίνου Πολίτη. Οργάνωσε και διηύθυνε σεμινάρια νεοελληνικής λογοτεχνίας στα Πανεπιστήμια της Ρώμης, της Νάπολης και του Παλέρμου. Για το σύνολο του έργου του βραβεύτηκε το 1994 από την Ακαδημία Αθηνών και το 1997 τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, για τον ίδιο λόγο, με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Η Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών του αφιέρωσε τους τόμους 7 (1998) και 8 (1999) των "Κεφαλληνιακών Χρονικών". Η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών το Μάιο του 2003 για να τιμήσει την εβδομηντάχρονη παρουσία του στα γράμματα, οργάνωσε επιστημονική ημερίδα, τα πρακτικά της οποίας τυπώθηκαν το 2005. Το Δεκέμβριο του 2000 η "Αδελφότης Κεφαλλήνων Αθηνών" του απένειμε μετάλλιο σε τιμητική εκδήλωση στο Φιλολογικό Σύλλογο "Παρνασσός". Πέθανε στην Αθήνα, στις 7 Μαρτίου 2004.

Κώστας Λάππας (Εισηγητής)

Ντιάνα Αντωνακάτου (Εισηγητής)

Κατερίνα Μπρέγιαννη (Εισηγητής)

Η Κατερίνα Μπρέγιαννη είναι ερευνήτρια του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού (ΚΕΙΝΕ) της Ακαδημίας Αθηνών.