Το 1944, στις δύο νικηφόρες για τους συμμάχους μάχες στη Νίσυρο, με σοβαρές απώλειες για τους Γερμανούς, συμμετείχε και ο δεκαεννιάχρονος Νίκος Διακομιχάλης, που αμέσως μετά επέλεξε να φύγει στη Μέση Ανατολή για να καταταγεί στο Σύνταγμα Δωδεκανησίων Εθελοντών. Στη διάρκεια του ταξιδιού τραυματίζεται και συλλαμβάνεται αιχμάλωτος από τους Γερμανούς. Κρατείται προσωρινά στις φυλακές της Ρόδου, και από εκεί καταλήγει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας. Ο θάνατος που φτερουγίζει καθημερινά γύρω του, από τις Γερμανικές σφαίρες, την αιμορραγία και τον ακρωτηριασμό του θρυμματισμένου ποδιού του, τις αρρώστιες, την πείνα, και τους βομβαρδισμούς γύρω από τα στρατόπεδα που κρατούνταν και επιβιβίωσε μέχρι την απελευθέρωση από τους Ρώσους; Ούτε ο ίδιος περίμενε ότι θα ξεφύγει από την άθλια κόλαση των Ναζί.
