Υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα; Κι αν υπάρχει, ποια είναι η σχέση της με το Εγώ μας; Έχει κανείς τη δυνατότητα να παρέμβει σ` αυτή την πραγματικότητα και να τη μεταβάλει ; Χιλιετηρίδες αιτιοκρατικής αντίληψης, από την προϊστορία μέχρι σήμερα, θα πρέπει να έχουν σφραγίσει ανεξίτηλα το ανθρώπινο υποσυνείδητο. Ιδιαίτερα στην εποχή του γραμμικού χρόνου οι φυσικές θεωρίες έχουν βαρύνουσα σημασία στη διαμόρφωση της αντίληψης του κόσμου, υποσκελίζοντας τις όποιες αντίθετες φιλοσοφικές και θρησκευτικές απόψεις, που βρίσκονται σε αδυναμία να βρουν ερείσματα σε πρακτικό επίπεδο. Κι όμως, η συνείδηση του μέσου ανθρώπου δεν φαίνεται να επηρεάζεται άμεσα από την αιτιοκρατική θεώρηση του κόσμου εκ μέρους των φυσικών θεωριών και διαισθητικά την απορρίπτει. Αυτό σημαίνει πως είτε η διαίσθησή μας είτε οι φυσικές επιστήμες σφάλλουν... Καθώς αναλογίζομαι όλα αυτά, το σκοινί που με κρατούσε στη στεριά τεντώνεται και σπάει. Οι σκέψεις σαν υπόγεια ρεύματα με παρασύρουν και πριν το καταλάβω, ξανοίγομαι στο πέλαγος. Ατενίζω ολόγυρα την απέραντη γαλάζια θάλασσα με τα μάτια κλειστά· η θάλασσα είναι μέσα μου· και κάθε μου σκέψη ένα μικρό βότσαλο που χάνεται αφήνοντας ομόκεντρους κύκλους στην επιφάνειά της.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]