Το «Ένα Διαφορετικό Ταξίδι στο Αρχαιοελληνικό Είναι και Γίγνεσθαι» αποτελεί ένα ταξίδι στα βάθη του παρελθόντος της Πατρίδας μας. Ξεκινάει από τους Προϊστορικούς Ελληνικούς χρόνους (3000 π.Χ.) και φτάνει μέχρι το τέλος του Ελληνιστικού κόσμου (31 π.Χ.). Ο Κυκλαδικός και Μινωικός πολιτισμός δημιούργησαν τον ένδοξο Μυκηναϊκό κόσμο, ο οποίος αποτελεί το παρελθόν της κλασικής Ελλάδος. Στο νοτιοανατολικό Ελληνικό άκρο της Ευρώπης γεννήθηκαν όλα τα στοιχεία που σήμερα αποτελούν την πολιτισμική ταυτότητα του Δυτικού κόσμου. Αυτή η γωνιά της Ευρώπης ήρθε σε σύγκρουση με την Περσία την ηγέτιδα της αχανούς ασιατικής κοσμοκρατορίας. Αυτή η σύγκρουση προσέδωσε στην Αρχαία Ελλάδα το παντοτινό μεγαλείο της. Στο βιβλίο αναπτύσσονται κατά περιόδους οι κοινωνικοπολιττκές εξελίξεις, η εξέλιξη του λόγου και της τέχνης και πως αλληλοεπηρεάζονται μεταξύ τους. Την αλουργίδα της ηγεμονίας στην Ελλάδα αρχικά την πήραν οι Αθηναίοι. Μετά κατά σειρά οι Σπαρτιάτες, η Θήβα και τελικά οι Μακεδόνες. Ο Μέγας Αλέξανδρος πήρε την Ελλάδα στην Ανατολή και έκτοτε η Ελλάδα δεν ξαναγύρισε πίσω. Όλος ο κόσμος της Ανατολής εξελληνίστηκε και ο ελληνικός εξανατολίστηκε. Έτσι δημιουργήθηκε ο μέγας Ελληνιστικός κόσμος, ο οποίος έδωσε την αλουργίδα του κοσμοκράτορα στη Ρώμη, ένα imperium sine fine. Ό, τι πέτυχαν οι Έλληνες το πέτυχαν εν μέσω αιματηρών συγκρούσεων και εμφύλιου σπαραγμού. Αν και ήταν η γενέτειρα του μέτρου και του μηδέν άγαν ποτέ δεν τα τήρησε. Μια χώρα ορθοποδεί στο σήμερα και αποβλέπει στο αύριο μόνο αν γνωρίζει το παρελθόν της. Η Αθήνα δεν θα γίνει ποτέ Νέα Ρώμη. Ωστόσο η Αθήνα μπορεί να ξαναφορέσει την πνευματική αλουργίδα της αρκεί να το θέλει. Το Στέμμα της το έχει και αυτό είναι ο Παρθενώνας, αρκεί να ξαναβρεί την κορμοστασιά της. Αυτός είναι και ο σκοπός του παρόντος πονήματος.