Έφη Αθανασίου (Συγγραφέας)

Η Έφη Αθανασίου γεννήθηκε στην Αθήνα. Ποιήτρια, μεταφράστρια και ζωγράφος. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας (εργαστήρια Μόραλη και Μαυροΐδη), αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία για την τέχνη της. Έργα της βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας, στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, στο Υπουργείο Πολιτισμού, στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας, στη Νέα Υόρκη, στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (Palais des Nations), στη Γενεύη και σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών της Ελλάδας, του Σωματείου Καλλιτεχνών Νέας Υόρκης, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρίας Ελλήνων Τεχνοκριτών, της Διεθνούς Ενώσεως Τεχνοκριτών (Association des Critiques d΄ Art - AICA).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Έλενα Γκλουσένκο (Εικονογράφος)

Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής (Επιμέλεια)

Γεννήθηκε στις 24 Δεκέμβρη του 1925 και πέθανε στις 21 Μάρτη του 1996. Κομμουνιστής λογοτέχνης, δημοσιογράφος, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, που χάρισε απλόχερα το ταλέντο του στο λαό του, στην υπόθεση του αγώνα για μια καλύτερη, ανθρώπινη ζωή, για το σοσιαλισμό. Τα χρόνια της δημιουργίας του τα μοίρασε ανάμεσα στην Αθήνα και το Βουκουρέστι, όπου έζησεως πολιτικός πρόσφυγας από το 1949ως το 1968, οπότε επαναπατρίστηκε. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου, από το στίχο και την ποίηση, έως το θέατρο και το σενάριο.Έγραψε αστυνομικά, παιδικά, έγραψε στίχους που έχουν τραγουδήσει εκατομμύρια Έλληνες, χωρίς να ξέρουν ότι αυτός είναι ο δημιουργός τους. Δικοί του είναι οι στίχοι στα τραγούδια «Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους», «Σαν ατσάλινος γίγας», «Ο Μπελογιάννης ζει», κ.ά. Έγραψε σενάρια, έγινε κινηματογραφικός καλλιτεχνικός διευθυντής, γύρισε δική του ταινία με τίτλο "Οι δρόμοι έχουν αναμνήσεις", που είχε μεγάλη επιτυχία και απέσπασε πολλά διεθνή βραβεία. Επί χούντας δούλεψε στη διαφήμιση και έγραφε με ψευδώνυμο. Παρά την τεράστια ποικιλία του γραπτού έργου του, παρά τις χρονικές αποστάσεις μεταξύ των έργων του, όλα έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Φέρουν τη σφραγίδα της φιλοσοφίας του δημιουργού τους, έχουν στόχο την κοινωνική δικαιοσύνη, τη λευτεριά και την πρόοδο. Όλα διέπονται από την ίδια ουμανιστική ευαισθησία και την ίδια συγκινησιακή ένταση. Ο Ραβάνης είναι μαχητής μιας ιδέας. Η τέχνη του φοράει άρματα. Είναι στρατευμένη στην υπόθεση του λαού του. Έχει νεύρο, αποπνέει δυναμισμό, βάθος, κινείται σε υψηλά επίπεδα.