Επειδή το ανθρώπινο αγαθό είναι αυτό που είναι θα πρέπει, προκειμένου να το επιτύχουμε, να αποκτήσουμε τις αρετές. Και επειδή οι αρετές είναι αυτό που είναι πρέπει, σε εκείνη ή την άλλη περίσταση, να κρίνουμε ή να πράξουμε με τούτο ή τον άλλο τρόπο. Έτσι, όταν θα έχουμε προοδεύσει αρκετά στην ηθική ζωή ώστε να έχουμε ενσωματώσει στην πρακτική μας την κατεύθυνση προς κάποια λίγο ως πολύ επαρκή σύλληψη του ανθρώπινου αγαθού και να έχουμε μετασχηματίσει τις ροπές και τα πάθη μας έτσι ώστε να έχουμε αποκτήσει κάτι περισσότερο από τα βασικά στοιχεία των αρετών, θα είμαστε, εφόσον το απαιτήσει η περίσταση, σε θέση να εκθέσουμε τι είναι αυτό που καθιστά για εμάς ορθολογικό να πράξουμε όπως πράττουμε, συγκροτώντας μια συλλογιστική αλυσίδα, της οποίας οι πρώτες προκείμενες αφορούν το ανθρώπινο αγαθό, τα μεσαία βήματά της εξειδικεύουν το τι απαιτούν οι αρετές προκειμένου να επιτευχθεί το ανθρώπινο αγαθό, και το συμπέρασμά της είναι η πράξη που είναι καλό και βέλτιστο για εμάς να εκτελέσουμε εδώ και τώρα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
H Μαρία Δασκαλάκη σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ενώ εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή της για την έννοια του Λόγου στη "Φαινομενολογία του πνεύματος" του Χέγκελ στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Εργάζεται ως συμβασιούχος ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας και Έρευνας (Ηράκλειο). Έχει διδάξει φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Είναι συγγραφέας του βιβλίου "Vernunft als Bewusstsein der absoluten Substanz. Zur Rekonstruktion des Vernunftbegriffs in Hegels "Phanomenologie des Geistes"" (Akademie Verlag [De Gruyter], 2012), καθώς και αρκετών επιστημονικών άρθρων και συμβολών σε συλλογικούς τόμους. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τη νεότερη και αρχαία ελληνική γνωσιοθεωρία, μεταφυσική και οντολογία, αλλά και σύγχρονες τάσεις της φιλοσοφίας του νου και της επιστήμης.
