Σκοπός της έρευνας είναι για μένα ν΄ αποσαφηνίσω το πραγματικό νόημα (ή τα πραγματικά νοήματα) ενός κειμένου, ενός θέματος τραγουδιού, ενός έργου γενικά. Ο ερευνητής βρίσκεται μπροστά σ΄ ένα είδος αινίγματος, το οποίο πρέπει να ξεδιαλύνει. Ο Νίκος Σβορώνος (μεγάλος καταναλωτής αστυνομικών μυθιστορημάτων) παρομοίαζε την δουλειά του ερευνητή με εκείνη του ντετέκτιβ (ο S. Freud έλεγε το ίδιο για την δουλειά του ψυχαναλυτή), θα προσθέσω ότι η δουλειά αυτή, όπως την εννοώ, μοιάζει με εκείνη των ανορθόδοξων ντετέκτιβ -κατηγορία στην οποία ανήκουν οι πιο μεγάλοι και οι πιο γνωστοί ήρωες αστυνομικών μυθιστορημάτων και ταινιών: Hercule Poirot, Maigret, Montalbano, Nestor Burma και τόσοι άλλοι- οι οποίοι βρίσκουν τον δολοφόνο, ενώ οι συνάδελφοί τους, που ανήκουν στην επίσημη αστυνομία και ακολουθούν τις νόμιμες διαδικασίες, δεν βρίσκουν τίποτε ή -χειρότερα- κατηγορούν έναν αθώο. Το ίδιο συμβαίνει και στην επιστήμη: ένας ερευνητής που θέλει σώνει και καλά να βρει κάτι ακολουθώντας πειθήνια και αποκλειστικά μια προκαθορισμένη μέθοδο κινδυνεύει να βρει επουσιώδη πράγματα, αυτά που του επιτρέπει να βρει η μεθοδολογική φυλακή που έχει επιλέξει.