Η κοινωνία μας βρίσκεται σε μια διαρκή μεταβολή, η οποία αφορά σε όλους τους τομείς της ζωής του ανθρώπου. Η σημασία της εργασίας και του ελεύθερου χρόνου, των δύο κεντρικών πεδίων της ζωής, παρουσίασε μια σημαντική αλλαγή. Οι αιτίες είναι φανερές: η αλλοτρίωση της εργασίας, η αυξανόμενη ευημερία του ανθρώπου εξαιτίας της εργασίας, καθώς και η μεταβολή των παραδοσιακών κοινωνικών αξιών είχε ως αποτέλεσμα να αποδοθεί μεγαλύτερη σημασία στον ελεύθερο χρόνο. Η άθληση, ως ένα υποσύστημα του ελεύθερου χρόνου, δεν μένει ανεπηρέαστη από αυτές τις αλλαγές και φαίνεται να απεικονίζει τις ευρύτερες κοινωνικές καταστάσεις. Νέα είδη άθλησης προέκυψαν και αποτελούν μόδα, ικανοποιούν την αυξανόμενη ανάγκη για διασκέδαση, εμπειρία, περιπέτεια και απόλαυση, αλλά και για φροντίδα της υγείας. Η έντονη έλλειψη σωματικής δραστηριότητας -συχνά σε συνδυασμό με κακή διατροφή- οδηγεί σε εντυπωσιακή αύξηση των καλούμενων `ασθενειών του πολιτισμού`, ιδιαίτερα στις βιομηχανικές χώρες. Σε αυτές ανήκουν, ειδικότερα, εκτός από τις καρδιοκυκλοφορικές παθήσεις και οι παθήσεις μεταβολισμού του σακχάρου και του λίπους, καθώς και παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος. Η έλλειψη επαρκούς σωματικής δραστηριότητας θεωρείται βέβαιος παράγοντας κινδύνου. Από αυτές τις παθήσεις πλήττονται ολοένα και συχνότερα παιδιά και νέοι. Η ικανοποίηση στη ζωή συσχετίζεται στο βιολογικό τομέα με μία αντικειμενική κατάσταση της υγείας, στον ψυχολογικό τομέα με μία θετική υποκειμενική κατάσταση της υγείας, με το να βιώνει κανείς θετικά τον εαυτό του και να διαθέτει αρκετή ενεργητικότητα. Στον κοινωνικοψυχολογικό και στον κοινωνιολογικό τομέα η κοινωνική ολοκλήρωση συνδέεται με την ικανοποίηση από τη ζωή. Από την πλευρά του ο αθλητισμός επηρεάζει θετικά αυτούς τους παράγοντες και, επομένως, και σε σχέση με τη συνιστώσα `ικανοποίηση από τη ζωή`, μπορεί να συνεισφέρει ως ένα βαθμό στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]