Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789600118636
Κατηγορίες:
Σχολικά Βοηθήματα | Ξένες Γλώσσες , Εκπαίδευση | Παιδαγωγική
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Πρόλογος Επιμελητών || Πρόλογος || Μία ιστορική κοινωνιολογική προσέγγιση της εκπαίδευσης των γυναικών κατά την οθωνική περίοδο στην Πελοπόννησο: Η περίπτωση του «σχολείου κορασίων Τριπόλεως» (1836-1846) || Επετειακοί εορτασμοί κατά τη δικτατορία: Τα εκατόν πενήντα χρόνια από την Επανάσταση του 1821 || Διαστάσεις της γυναικείας εκπαίδευσης στο έργο του Αλέξη Δημαρά || Φύλο και κοινωνική ταυτότητα στην οθωμανική Φλώρινα: Τα διαζύγια του πνευματικού δικαστηρίου της Μητροπόλεως Μογλενών (1901-1909) || Κλειώ Η Μούσα της Iστορίας και ο Σήφης Μπουζάκης || Η κατάργηση του διορισμού των εκπαιδευτικών με βάση το σύστημα της επετηρίδας, οι σχετικές αντιδράσεις και οι μετέπειτα εξελίξεις: Κατάθεση ιστορικών στοιχείων και προσωπικών εμπειριών || Η αρθρογραφία του Παιδαγωγού Θεόδωρου Κάστανου στο περιοδικό Σχολείο Εργασίας || Τα πολλά πρόσωπα του ιστοριογραφικού μεταμοντερνισμού. Για τη γλωσσική, την ανθρωπολογική και την πολιτισμική στροφή στην ακαδημαϊκή ιστοριογραφία || Η επικοινωνιακή ανάλυση κειμένων ως μέθοδος ιστοριογραφικής έρευνας. Το παράδειγμα της μη λεκτικής επικοινωνίας στην αρχαιότητα || Το πεδίο της Ιστορίας της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα: Μια κοινωνιολογική προσέγγιση || Για τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα (1880-1964). Υποθέσεις για τον ρόλο των γερμανοσπουδαγμένων Παιδαγωγών || Ο πανεπιστημιακός ιστορικός και δάσκαλος || Θέσεις του Δημήτρη Γληνού για τη διδασκαλία του παραμυθιού στο δημοτικό σχολείο || ΦΟΙΤΗΤΗΣ. Εφημερίς των Συμφερόντων τω Έθνει [1869] || Η μετάβαση από την αποικιοκρατία στην ανεξαρτησία και η εκπαίδευση της Κύπρου || Ιστορική αναδρομή της Πανεπιστημιακής Νομοθεσίας στην Ελλάδα: Κρίσιμα σημεία και αμφισβητήσεις || Επιλογή στελεχών εκπαίδευσης: Η περίπτωση των Διευθυντών δημόσιων δημοτικών σχολείων 1985-2015 || Προσπάθειες για βελτίωση της γενικής εκπαίδευσης κατά τα μέσα του 19ου αιώνα: Η περίπτωση του Υπουργού Χαράλαμπου Χριστόπουλου (1855-1859) || Προτεσταντικές ειδήσεις για τα σχολεία του Πηλίου και τα σχολεία των Πρεσβυτεριανών στον Βόλο (1869-1884): Συμβολή στην Ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης στην Μαγνησία || Δάσκαλοι και γεωργική εκπαίδευση στο μεσοπόλεμο: Γεωργικά φροντιστήρια, Κυριακά γεωργικά σχολεία και Σχολικοί κήποι || O Ευάγγελος Παπανούτσος και η έδρα της Συστηματικής Φιλοσοφίας στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης: ʼγονοι αγώνες και αγωνίες || Ιστορία της Εκπαίδευσης: Καθορίζοντας το πεδίο || Κοινωνίες σε μετάβαση || Homo politicus: Homo comparativus; Σκέψεις για την έννοια του πολίτη σήμερα από τη σκοπιά της Συγκριτικής Παιδαγωγικής || Ο ρόλος του σύγχρονου εκπαιδευτικού: Μια ιστορικο-συγκριτική προσέγγιση || Κράτος Πρόνοιας και εκπαίδευση στην Ελλάδα: Συγκριτική μελέτη των κοινωνικών πολιτικών και της επένδυσης στην εκπαίδευση || Το σχολείο και τα δικαιώματα των Τσιγγάνων || Η εκφορά του πολιτικού λόγου στα εκπαιδευτικά περιοδικά 1945-1949: Συγκρουσιακές θέσεις προοδευτικών και συντηρητικών, αναφορικά με τη μορφή και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης || «Περιφερειακά» πανεπιστήμια: Μεταξύ της σφύρας του δημοσιογραφισμού και του οικονομικού άκμονος || Ισορροπώντας ανάμεσα σε «υποεθνικούς», «εθνικούς» και «υπερεθνικούς» περιορισμούς, προσανατολισμούς και πιέσεις συμφερόντων. Μια ανάλυση της πρότασης του νέου Ωρολογίου Προγράμματος των γυμνασίων της Κύπρου || Πολιτικές πρόσβασης στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση παγιδευμένες στον ιστό κόκκινων γραμμών || Εκπαιδευτική πολιτική και αφομοίωση των σλαβοφώνων: Από την εντατικοποίηση του Μακεδονικού Αγώνα μέχρι τη δικτατορία του Μεταξά (1898-1936) || Από τον σχεδιασμό στην υλοποίηση: Ευρωπαϊκή εκπαιδευτική πολιτική, benchmarking και εργαλεία πολιτικής εντός και εκτός Ε.Ε || O εκπαιδευτικός στο νεοφιλελεύθερο εκπαιδευτικό παράδειγμα: Αυτονομία, κυβερνησιμότητα και επιτελεστικότητα || Στο σταυροδρόμι της αποικιακής εξουσίας και της εθνικής-ενωτικής πολιτικής. Η περίπτωση των αναγνωρισμένων γυμνασίων στην Κύπρο κατά τη δεκαετία του 1930 || Ο Σήφης Μπουζάκης και το έργο του
Ο Γιώργος Κόκκινος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έχει εκδώσει μεταξύ άλλων τα βιβλία: "Η φασίζουσα ιδεολογία στην Ελλάδα" (Παπαζήσης 1989), "Ο πολιτικός ανορθολογισμός στην Ελλάδα" (Τροχαλία 1996), "Από την Ιστορία στις ιστορίες" (Ελληνικά Γράμματα 1998), "Αναζητώντας την Ευρώπη" (Μεταίχμιο 2000), "Διδακτικές προσεγγίσεις στο μάθημα της Ιστορίας" (Μεταίχμιο 2000, 2η έκδοση), "Επιστήμη, Ιδεολογία, Ταυτότητα" (Μεταίχμιο 2003). Είχε επίσης την επιμέλεια των βιβλίων "Διεπιστημονικές προσεγγίσεις στη Μουσειακή Αγωγή" (Μεταίχμιο 2002, σε συνεργασία με την Ευγενία Αλεξάκη) και "Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας. Ανθολόγιο" (Βουλή των Ελλήνων 2002, σε συνεργασία με την Ελένη Κορομηλά). Άρθρα και βιβλιοκρισίες του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Μνήμων, Σύγχρονα Θέματα, θεωρία και Κοινωνία, Φιλολογική κ.ά.
Η επιστημονική του δραστηριότητα αφορά την ιστορία των πολιτικών ιδεών τον 19ο και τον 20ό αιώνα, τη διδακτική της ιστορίας, την ιστορία των αντιλήψεων για το σώμα και τη σωματική αγωγή και την ιστορία της εκπαίδευσης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μιχάλης Κασσωτάκης σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Επιστήμες της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, από το οποίο έλαβε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Διετέλεσε Καθηγητής της Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Προεδρεύων του Τμήματος Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών και πρώτος εκλεγμένος Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου. Το 1990, εκλέχτηκε Καθηγητής της Παιδαγωγικής στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.) του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Το 2013, αναγορεύτηκε Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Χρημάτισε, ακόμη, Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, Πρόεδρος του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας, μέλος των Επιτροπών Παιδείας του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ο.Ο.Σ.Α., Πρόεδρος και μέλος διαφόρων ομάδων εργασίας του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδας και συνεργάτης του Εθνικού Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Έρευνας της Γαλλίας. Πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος και της Ελληνικής Εταιρείας Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης, της οποίας ήταν μέχρι πρόσφατα Πρόεδρος. Είναι εταίρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών και μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών. Έχει επανειλημμένα τιμηθεί με διάφορες διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για το επιστημονικό του έργο και ιδιαίτερα γι’ αυτό που αφορά την Εκπαιδευτική Αξιολόγηση και την Επαγγελματική Συμβουλευτική. Αναγνωρίζοντας την προσφορά του, το Τμήμα Φ.Π.Ψ. του Πανεπιστημίου Αθηνών έδωσε το όνομά του στο Εργαστήριο Επαγγελματικού Προσανατολισμού και Συμβουλευτικής.
Ο Μιχάλης Κασσωτάκης έχει δημοσιεύσει μόνος του ή μαζί με άλλους 30 βιβλία (περιλαμβάνονται και οι επιμέλειες επιστημονικών συγγραμμάτων) και περισσότερα από 150 άρθρα σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά και κεφάλαια σε συλλογικά έργα, τα οποία αναφέρονται σε θέματα Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης, Επαγγελματικής Συμβουλευτικής, μόρφωσης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, μάθησης και διδασκαλίας, καθώς και σε διάφορες πτυχές του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Έχει, ακόμη, συγγράψει διάφορα βιβλία και πολλές μελέτες γλωσσολογικού, ιστορικού και λαογραφικού περιεχομένου που αφορούν τη γενέτειρά του, το Οροπέδιο Λασιθίου Κρήτης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αναστάσιος Κοντάκος αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία Τρίπολης το 1981 και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία. Το 1987 απέκτησε τον τίτλο "Magister der Padagogik und der Philosophie" από το Institut fur Philosophie, Padagogik und Psychologie της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στουτγάρδης. Το 1992 πήρε το διδακτορικό του (Dr.Phil.) από το ίδιο πανεπιστήμιο, στο οποίο και δίδαξε από το 1988 έως το 1994. Από το 1992 έως το 1994 διετέλεσε συντονιστής του "Διεθνούς και Διαπολιτισμικού Τομέα" του Λαϊκού Πανεπιστημίου της Στουτγάρδης (vhs). Στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου διδάσκει από το 1998 ως Επίκουρος καθηγητής.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Παντελής Κυπριανός σπούδασε πολιτικές επιστήμες, ιστορία και κοινωνιολογία στην Πάντειο ΑΣΠΕ και τα πανεπιστήμια Paris II και EHESS (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales). Δίδαξε κοινωνιολογία στην EHESS, στο ΤΕΙ της Αθήνας και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Από το 1998 διδάσκει ιστορία στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Πατρών. Μετέφρασε και επιμελήθηκε στα ελληνικά κείμενα σημαντικών διανοητών (M. Foucault, N. Elias, Y. Meny). Ανάμεσα στα δημοσιεύματά του περιλαμβάνεται και το έργο "Δημόσιο ενδιαφέρον και κοινωνική αξία της πολιτικής", Πλέθρον, Αθήνα 1997.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Σιδηρούλα Ζιώγου - Καραστεργίου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Φιλοσοφίας - Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Θανάσης Τ. Καραφύλλης γεννήθηκε στον Παπαγιάννη Φλώρινας. Σπούδασε Παιδαγωγικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Ινσμπρουκ, λαμβάνοντας τον τίτλο Magister Phill. Το 1992 αναγορεύτηκε διδάκτορας του ίδιου πανεπιστημίου. Σήμερα διδάσκει ιστορία της Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευση της Σχολής των Επιστημών της Αγωγής του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης και ασχολείται με θέματα ιστορίας της ελληνικής εκπαίδευσης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Τριαντάφυλλος Β. Δούκας είναι διδάκτωρ Ιστορίας Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι συνεργάτης του Ιστορικού Αρχείου Νεοελληνικής και Διεθνούς Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ιστορικών της Εκπαίδευσης. Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στις περιοχές της Ιστορίας της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης, της Εκπαιδευτικής Πολιτικής και της Οργάνωσης και Διοίκησης της Εκπαίδευσης,
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Σοφία Ηλιάδου-Τάχου (Φλώρινα 1960) είναι πρωτοβάθμια Καθηγήτρια με γνωστικό αντικείμενο "Ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης" στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νεότερη Ιστορία, στα Παιδαγωγικά και στη Βυζαντινή Ιστορία. Το 1996 πήρε το διδακτορικό της από το Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ και το 2002 εκλέχτηκε Λέκτορας της Ιστορίας της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρίας Ιστορικών της Εκπαίδευσης και της Διεθνούς Ένωσης Ιστορικών της εκπαίδευσης (ISCHE). Έχει γράψει 9 ιστορικά βιβλία και δύο μυθιστορήματα.
Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης, την Εκπαιδευτική πολιτική, την Τοπική ιστορία με έμφαση στη Δυτική Μακεδονία, και την Εκπαιδευτική Ιστορία του Πόντου και της νεότερης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ανδρέας Ανδρέου είναι αρχαιολόγος-ιστορικός. Σπούδασε αρχαιολογία, αρχαία ιστορία και βυζαντινολογία στο Πανεπιστήμιο του Mainz της Γερμανίας, όπου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στην κλασική αρχαιολογία. Έχει δημοσιεύσει μονογραφίες και σημαντικό αριθμό άρθρων σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και συλλογικούς τόμους, με θέμα τη διδακτική της ιστορίας, την τοπική ιστορία και τη μουσειακή εκπαίδευση, αντικείμενα τα οποία διδάσκει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στο τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας, ως αναπληρωτής καθηγητής.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Γεώργιος Ν. Λεοντσίνης είναι Καθηγητής Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τομέας Ανθρωπιστικών Σπουδών).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ανδρέας Μ. Καζαμίας είναι Ομότιμος Καθηγητής των Πανεπιστημίων του Wisconsin (ΗΠΑ) και του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Επίτιμος Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων του Bristol, της Κρήτης και των Ιωαννίνων, Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Είναι κάτοχος του Βραβείου Αριστείας στις Κοινωνικές Επιστήμες από την Κυπριακή Κυβέρνηση. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και διετέλεσε Πρόεδρος της διεθνούς εταιρείας Comparative and International Education Society (CIES) και της Ελληνικής Εταιρείας Συγκριτικής Εκπαίδευσης. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος της Παι-δαγωγικής Εταιρείας της Ελλάδας. Είναι επίτιμο μέλος της Comparative Education Society in Europe (CESE) και της Comparative and International Education Society (CIES). Είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών βιβλίων και άρθρων που έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες. Έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως ένας από τους πρωτοπόρους στη διαμόρφωση της επιστημολογικά και μεθοδολογικά πολυπρισματικής Συγκριτικής Εκπαίδευσης ως νεωτερική επιστήμη. Επιστημολογικά και μεθοδολογικά είναι ίστορίκο-συγκριτίκός της Εκπαίδευσης και Ουμανιστής διανοούμενος.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Νίκος Παπαδάκης είναι Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι Αναπληρωτής Διευθυντής του Κέντρου Πολιτικής Έρευνας & Τεκμηρίωσης (ΚΕΠΕΤ) και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης, όπως και μέλος της Μονάδας Ερευνών Κοινής Γνώμης (ΜΕΚΓ) του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι International Expert στο European Training Foundation/ ETF ("Skills & VET Governance" project). Έχει διατελέσει Special Adviser στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2011- 2013). Είναι επίσης μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ, συνεργάζεται ερευνητικά με το ΚΑΝΕΠ/ ΓΣΕΕ, ενώ επίσης συνεργάζεται με το ESRC Research Centre "LLAKES" του UCL-IoE. Διετέλεσε μέλος του Education & Training Coordination Group (ETCG) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2006-2010) και μέλος (2008- 2011) του Advisory Board του UNDP/ RCPAR (Regional Centre for Public Administration Reform). Το εαρινό εξάμηνο του ακαδ. έτους 2011- 2012 ήταν Visiting Professorial Fellow στη Faculty of Policy & Society του University of London/ IoE (σήμερα UCL-IoE). Έχει δημοσιεύσει 102 μελέτες, στα αγγλικά, γαλλικά και ελληνικά, έχει συγγράψει 6 επιστημονικά βιβλία- μονογραφίες και έχει επιμεληθεί άλλους 6 συλλογικούς τόμους.
Αγαπάει ιδιαίτερα την Τέχνη, ωστόσο δεν είναι ποιητής ούτε τεχνοκριτικός.
Η Περσεφόνη Α. Σιμενή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών (1987-1991). Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο Τμήμα (1993-1996) και έλαβε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στις Επιστήμες της Αγωγής, με δύο κατευθύνσεις: α) Εκπαιδευτική πολιτική, εκπαιδευτικός σχεδιασμός και διοίκηση, και β) Σχολική Ψυχολογία και Συμβουλευτική. Μετεκπαιδεύτηκε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης (2002-2004). Το 2007 υποστήριξε τη διατριβή της στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών και αναγορεύτηκε διδάκτορας με άριστα. Είναι συνεργάτις του Εργαστηρίου
Ιστορικού Αρχείου Νεοελληνικής και Διεθνούς Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστημίου Πατρών και ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ιστορικών της Εκπαίδευσης (ΕΛΕΙΕ). Έχει ανακοινώσει ερευνητικές της εργασίες σε συνέδρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά. Ως δασκάλα έχει εργαστεί στην ιδιωτική (1996-1998) και στη δημόσια Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (από το 1998 έως σήμερα).
Ο Δημήτρης Φωτεινός είναι διδάκτωρ Ιστορίας Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών και Λέκτορας στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται γενικότερα ζητήματα που αφορούν στη Θεωρία και Μεθοδολογία της Ιστορίας και της Ιστορίας της Εκπαίδευσης, και ειδικότερα ζητήματα, όπως η ιστορία της πολιτικής για τη σχολική γνώση, η ιστορία των εκπαιδευτικών θεσμών, και ζητήματα που αφορούν στη σχέση της εκπαίδευσης με κοινωνικούς φορείς.
