Στην "Έκλειψη", η Stephenie Meyer, μας χαρίζει έναν ακόμη ακαταμάχητο συνδυασμό ρομαντισμού και σασπένς με μια δόση υπερφυσικού. Συναρπαστικό, με πάθος και με συνεχείς ανατροπές και εκπλήξεις, αυτό το έπος αγάπης ανάμεσα σε θνητή και αθάνατο βαδίζει προς τη λογοτεχνική αθανασία. "Μπέλλα;" Η απαλή φωνή του Έντουαρντ ακούστηκε από πίσω μου. Γύρισα και τον είδα να ανεβαίνει ανάλαφρα τα σκαλιά της βεράντας, με μαλλιά ανακατεμένα από το τρέξιμο. Με τράβηξε αμέσως στην αγκαλιά του και με φίλησε πάλι. Το φιλί του με τρόμαξε. Υπήρχε υπερβολική ένταση στον τρόπο που τα χείλη του συνέθλιψαν τα δικά μου -σαν να φοβόταν ότι αυτός ήταν όλος κι όλος ο χρόνος που μας απέμενε. Καθώς το Σιάτλ ρημάζεται από μια σειρά μυστηριωδών δολοφονιών κι ένας μοχθηρός θηλυκός βρικόλακας συνεχίζει την αναζήτησή του για εκδίκηση, η Μπέλλα για άλλη μια φορά βρίσκεται περικυκλωμένη από τον κίνδυνο. Και μέσα σε όλα αυτά, πιέζεται να διαλέξει ανάμεσα στην αγάπη της για τον Έντουαρντ και τη φιλία της για τον Τζέικομπ -γνωρίζοντας πως η απόφασή της έχει τη δύναμη να αναζωπυρώσει την προαιώνια διαμάχη ανάμεσα σε βρικόλακα και λυκάνθρωπο. Ενώ η αποφοίτηση πλησιάζει, η Μπέλλα έχει να πάρει άλλη μια απόφαση: ζωή ή θάνατος. Όμως ποιο είναι ποιο;