Η ψυχιατρική μέχρι πρόσφατα εμφάνιζε την αντίφαση να περιέχει το κοινωνικό και πολιτισμικό στοιχείο και ταυτόχρονα να ασκείται έξω από τα τείχη της πόλης στο άσυλο. Η επανατοποθέτηση της ψυχιατρικής πρακτικής στον φυσικό της χώρο, την κοινότητα, αναδεικνύει το διαλεκτικό της στοιχείο και διευρύνει τα όρια του περιεχομένου της. Η Κοινωνική Ψυχιατρική είναι το αποτέλεσμα της ανάπτυξης των ανθρωπιστικών επιστημών και των επιστημών της δημόσιας Υγείας, με τη διεπιστημονική προσέγγιση της μελέτης της συμπεριφοράς του ανθρώπου και των ψυχοκοινωνικών αναγκών του σε σχέση με το κοινωνικό περιβάλλον. Στο βιβλίο αυτό αναπτύσσονται τα σχετικά με την ιστορική εξέλιξη, την ιδεολογία και το περιεχόμενο της Κοινωνικής Ψυχιατρικής, καθώς και τα επιδημιολογικά δεδομένα μέχρι το 2000, όσο αφορά στη συχνότητα των ψυχικών διαταραχών στον διεθνή αλλά και στον ελληνικό χώρο, με ιδιαίτερη αναφορά στους κοινωνικούς, πολιτιστικούς και άλλους παράγοντες που την επηρεάζουν. Η έκδοση αυτή εισάγει τους επιστήμονες της ψυχικής υγείας και των κοινωνικών επιστημών στο ευρύ πεδίο της Κοινωνικής Ψυχιατρικής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]