Ο Γ. Π. Σαββίδης παρουσιάζοντας την πέμπτη έκδοση του παρόντος συγγράμματος και αναφερόμενος στις προηγούμενες εκδόσεις του, τις χαρακτήριζε ως "συλλογικές, βελτιωμένες, ενημερωμένες και επαυξημένες". Η θετική αυτή εκτίμηση της εργασίας μου υπογραμμίζει την διαχρονική επιστημονική-φιλολογική προσήλωσή μου στο θέμα έως την παρούσα, ένατη έκδοση. Βέβαια, πέραν του ερευνητικού ζήλου, υφίσταται η αδυναμία του μελετητή να καλύψει τα πάντα στον κλάδο της νεοελληνικής φιλολογίας και μάλιστα χωρίς να κάνει κανένα λάθος. Εξάλλου και η ζωή η ίδια προχωρεί πάντα. Και νέα έργα και πρόσωπα παρουσιάζονται. Προσπάθησα, εντούτοις, να καλύψω και τις δύο αυτές ελλείψεις, κατά το δυνατόν, και αυτή την φορά. Με την ευκαιρία που μου προσφέρει η νέα έκδοση της Εισαγωγής, θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους που βοήθησαν τον συγγραφέα στην περαιτέρω βελτίωση του συγκεκριμένου έργου. Μνημονεύονται ιδιαίτερα οι Αθανάσιος Αγάθος, Γιώργος Ανδρειωμένος, Νάσος Βαγενάς, Ευριπίδης Γαραντούδης, Στέφανος Διαλησμάς, Δέσποινα Ιω. Δούκα, Βασιλική Δ. Λαμπροπούλου, Άγγελος Γ. Μαντάς, Μ. Γ. Μερακλής, Χρήστος Παπάζογλου, Ι. Α. Παπίγκης, Πάνος Πίστας, Ουρανία Πολυκανδριώτη, Θεοδόσης Πυλαρινός, Γιάννης Τζιώτης, Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος, Εμμ. Ν. Φραγκίσκος, Κώστας Χατζηαντωνίου, Νίκος και Πάνος Χατζηγιαννάκης, και Γ. Α. Χριστοδούλου. Επιθυμώ, ακόμη, να ευχαριστήσω τον εκλεκτό φίλο Δημήτρη Μαυρόπουλο, ο οποίος προσέφερε όλες τις γνώσεις του της τέχνης της τυπογραφίας, ώστε το βιβλίο αυτό να λάβει, συνολικά, τη σημερινή του μορφή. Πεύκη, Ιούνιος του 2017, Π.Δ.Μ.
Ο Π. Δ. Μαστροδημήτρης γεννήθηκε το 1934 στο Μαντούδι Ευβοίας. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, της οποίας το 1970 ανακηρύχθηκε αριστούχος διδάκτωρ. Υπηρέτησε ως έκτακτος βοηθός στο ίδιο ίδρυμα (1959-1961) και κατά την πενταετία 1961-1966 ως καθηγητής στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Στα τέλη του 1966 μετατάχθηκε στην παραπάνω Σχολή ως "Διδάσκαλος Νέων Ελληνικών". Κατά τη διετία 1970-1971 υπήρξε υπότροφος του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας. Υπηρέτησε κατά την τριετία 1972-1975 ως έκτακτος καθηγητής της Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης και από το 1981 ως το 2001 δίδαξε ως τακτικός καθηγητής της ίδιας ειδιότητας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διετέλεσε διευθυντής του Τομέα Νεοελληνικής Φιλολογίας και πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας. Έλαβε μέρος σε πολλά ελληνικά και διεθνή συνέδρια και είναι μέλος ελληνικών και ξένων ιδρυμάτων και εταιρειών. Έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο δοκιμίου του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη (1989), για το βιβλίο του Πέντε δοκίμια για τη νεοελληνική πεζογραφία, και με το κρατικό λογοτεχνικό βραβείο δοκιμίου-κριτικής (1992), για το βιβλίο του Προοπτικές και Προσεγγίσεις.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
