Προσωρινά μη διαθέσιμο
Καλέστε μας για πληροφορίες
ISBN:
9789605060046
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 1941 υπογράφτηκε από τους αντιπροσώπους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, του Σοσιαλιστικού Κόμματος, της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας και του Αγροτικού Κόμματος, το ιδρυτικό κείμενο του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου.
Με ενότητα στους σκοπούς, την οργάνωση και την καθοδήγηση του αντιφασιστικού αγώνα, το ΕΑΜ και οι οργανώσεις του απάντησαν στην ανάγκη ανασυγκρότησης της κοινωνικής ζωής μέσα στις ιδιαίτερες ιστορικές συγκυρίες της κατοχικής Ελλάδας.
Στο πλαίσιο μιας σύνθετης πολιτικής πρωτοβουλίας, στην οποία το ΚΚΕ κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο, το ΕΑΜ άνοιξε το δρόμο της ενεργού αντίστασης, του αγώνα για το διώξιμο του κατακτητή και των ντόπιων συνεργατών του και για την αποκατάσταση των λαϊκών ελευθεριών.
Με μεγάλο μέρος του αστικού κόσμου είτε να συνεργάζεται με τους κατακτητές είτε να ανήκει στους "απόντες" του εθνικού προσκλητηρίου, το ΕΑΜ, ενάντια στο συμβιβασμό και τη μοιρολατρία, επιδίωξε ευρεία πολιτική και κοινωνική συμμαχία και επιδόθηκε σ` έναν ολομέτωπο αγώνα, ο οποίος συσπείρωνε όλα τα λαϊκά στρώματα, εφαρμόζοντας την πολιτική τού ενιαίου αντιφασιστικού μετώπου που είχε υιοθετήσει η Κομμουνιστική Διεθνής.
Με αντιστασιακές ενέργειες, που εκτείνονταν από τις πιο απλές μορφές απείθειας, την εκδήλωση συλλογικής αλληλεγγύης και συνεργασίας, τη μαζική διαμαρτυρία και με κορύφωση την ένοπλη πάλη και τη δημιουργία αξιόμαχου Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, η ΕΑΜική αντίσταση κατόρθωσε να υποσκάψει τους μηχανισμούς εξουσίας του Άξονα και να απελευθερώσει μεγάλα τμήματα της χώρας, φθάνοντας ακόμη και στην αντικατάσταση των δομών κυριαρχίας των κατακτητών με λαϊκο-δημοκρατικές εξουσίες και πολιτική αυτοοργάνωση.
Μέσα από τις σελίδες του "Ε" - Ιστορικά παρουσιάζεται και αναλύεται η συγκρότηση και η δράση του ΕΑΜ, του κοινωνικού και πολιτικού φαινομένου-τομή στην Ελληνική Ιστορία, η μεγάλη αυτή κληρονομιά της κομμουνιστικής Αριστεράς που υπερβαίνει τα όποια σφάλματα διέπραξε. Ταυτόχρονα, το τεύχος αποτελεί μια άσκηση κατανόησης της Ιστορίας, καθώς, μέσα από την παράθεση των βιογραφιών των μελών του αρχικού ιδρυτικού πυρήνα του ΕΑΜ, ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει τη σημασία της συμβολής κάθε προσώπου μέσα στην κρίσιμη ιστορική στιγμή, ανεξάρτητα από τη μεταγενέστερη πορεία του.
Περιέχονται τα κείμενα:
- Γιώργος Μαργαρίτης, "Η λαϊκή αντίσταση και το σχήμα του απελευθερωτικού μετώπου στην Ευρώπη του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου: ιστορικές, στρατιωτικές και πολιτικές παράμετροι"
- Γιώργος Καραγιάννης, "Η ίδρυση του ΕΑΜ: τα πρώτα αντιστασιακά σκιρτήματα, οι οργανώσεις, ο ρόλος των κομμουνιστών, η Εθνική Αλληλεγγύη, το Εργατικό ΕΑΜ"
- Αθηνά Δάρα, "Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ): δύναμη εθνικής απελευθέρωσης και κοινωνικής ανατροπής"
- Μιχάλης Π. Λυμπεράτος, "Η κοινωνική φυσιογνωμία του ΕΑΜ"
- Προκόπης Παπαστράτης, "ΕΑΜ: μαζικό, παλλαϊκό κίνημα αντίστασης"
- Δημήτρης Γληνός, "Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ: το ιδεολογικό και πολιτικό μανιφέστο του ΕΑΜ"
Ο Γιώργος Μαργαρίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Διδάσκει σύγχρονη Ιστορία στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1985 μέχρι το 2004 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Η περίοδος της Κατοχής, της Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου βρίσκεται στο επίκεντρο των ερευνητικών του ενδιαφερόντων. Σε αυτήν την περίοδο αναφέρεται το μεγαλύτερο μέρος των άρθρων που έχει δημοσιεύσει σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, καθώς και οι περισσότερες μελέτες του σε συλλογικούς τόμους και οι εισηγήσεις του σε επιστημονικά συνέδρια.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Προκόπης Παπαστράτης είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (London School of Economics). Συγγραφέας του βιβλίου "British Policy Towards Greece During the Second World War" (Cambridge University Press, 1984). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στη μελέτη των πολιτικών και οικονομικών σχέσεων της Ελλάδας και των άλλων βαλκανικών κρατών με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις στην περίοδο του μεσοπολέμου. Είναι ομότιμος καθηγητής της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Δημήτρης Γληνός (1882- 1943). Ο Δημήτρης Γληνός του Αλέξανδρου γεννήθηκε στη Σμύρνη με καταγωγή από τη μεριά του πατέρα του από την Άνδρο. Η μητέρα του ήταν κόρη του Χατζή Παυλίδη από τη Σμύρνη. Αποφοίτησε από την Ευαγγελική Σχολή και το 1899 ήρθε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου ήταν συμφοιτητής με τον Κώστα Βάρναλη. Για λόγους βιοπορισμού αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του για να εργαστεί ως δάσκαλος σε σχολείο του Κασαμπά (Μικρά Ασία). Το 1904 εντάχτηκε στο χώρο του δημοτικισμού (το 1901 είχε πάρει μέρος στα Ευαγγελικά) και έγινε μέλος του συνδέσμου Η Εθνική μας Γλώσσα (των Παλαμά, Δελμούζου και Κωνσταντίνου Χατζόπουλου). Μετά το τέλος των σπουδών του (1905) γύρισε στη γενέτειρά του και διορίστηκε στην Αναξαγόρειο Σχολή στα Βουρλά της Σμύρνης και στη συνέχεια (μετά από παραίτησή του) στο Ελληνογερμανικό Λύκειο. Παράλληλα ξεκίνησε τη δημοτικιστική δράση του με δημοσιεύσεις, ομιλίες και έγινε πρόεδρος του Συνδέσμου Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Σμύρνης. Την περίοδο εκείνη συνεργάστηκε με το περιοδικό Κόσμος και την εφημερίδα Ημερησία της Σμύρνης, ενώ το 1907 πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας με τη δημοσίευση του ποιήματος Εικόνα στο Νουμά (με το ψευδώνυμο Μήτρος Γληνός), καθώς και μεταφράσεων ποιημάτων του Baudelaire και του de Heredia. Το 1908 παντρεύτηκε την Άννα Χρόνη, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, τη Λιλή και τη Νίνα. Λίγο μετά το γάμο του έφυγε με τη σύζυγό του για τη Γερμανία, όπου συνέχισε τις σπουδές του (φιλοσοφία, παιδαγωγική και πειραματική ψυχολογία) στα Πανεπιστήμια της Λειψίας και της Ιένας και με καθηγητές τους R. Eucken και W. Wundt. Στη Γερμανία συνδέθηκε φιλικά με τον Μανόλη Τριανταφυλλίδη και γνωρίστηκε με τον Γεώργιο Σκληρό, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με τα σοσιαλιστικά ρεύματα της εποχής. Της επιστροφής του στην Αθήνα (1911) είχε προηγηθεί η ίδρυση του Εκπαιδευτικού Ομίλου (1910), στην οποία είχε πάρει μέρος από τη Γερμανία, και η επανάσταση του 1909, καθώς επίσης η διάλυση του Ανωτέρου Παρθεναγωγείου του Βόλου του Αλέξανδρου Δελμούζου. Το 1912 διορίστηκε διευθυντής στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης και ένα χρόνο αργότερα συνέταξε εισηγητική έκθεση για τα εκπαιδευτικά νομοσχέδια, μετά από ανάθεση του Υπουργού Παιδείας της κυβέρνησης Βενιζέλου, Ιωάννη Τσιριμώκου και ανέλαβε τη διεύθυνση σύνταξης του Δελτίου του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε σε συνεργασία με τον Δελμούζο και τον Τριανταφυλλίδη και στα πλαίσια της Εκπαιδευτικής Επιτροπής η συγγραφή σχολικών βιβλίων στη δημοτική. Μετά το κίνημα της Θεσσαλονίκης, φυλακίστηκε από τους παλαιοκομματικούς και μετά την αποφυλάκισή του (1917) διορίστηκε από τον Βενιζέλο πρόεδρος της τριμελούς Εκπαιδευτικής Επιτροπής στη Θεσσαλονίκη. Μετά την κάθοδο της κυβέρνησης Βενιζέλου στην Αθήνα, διορίστηκε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, θέση από την οποία παραιτήθηκε μετά από διαφωνίες με τον Βενιζέλο, που τήρησε μια στάση αναδίπλωσης. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή διετέλεσε εκπαιδευτικός σύμβουλος και το 1924 οργάνωσε την Παιδαγωγική Ακαδημία, η οποία διαλύθηκε από το δικτατορικό καθεστώς του Πάγκαλου. Από το 1925 και για τρία χρόνια ο Γληνός διηύθυνε το πρωτοποριακό για την εποχή περιοδικό Αναγέννηση. Το 1928 αναγκάστηκε να διακόψει την κυκλοφορία του, καθώς διώχτηκε ξανά με αφορμή την ομιλία του για την άφιξη του Παναϊτ Ιστράτι στην Αθήνα (για τον ίδιο λόγο διώχτηκε και ο Νίκος Καζαντζάκης). Μετά την αθώωσή του εξέδωσε το περιοδικό Νέος Δρόμος και μετά τη διάλυση του Εκπαιδευτικού Ομίλου (1929) εργάστηκε στους εκδοτικούς οίκους Ελευθερουδάκη και Δημητράκου. Παράλληλα πραγματοποίησε πανεπιστημιακές διαλέξεις και εξέδωσε το περιοδικό Νέοι Πρωτοπόροι. Το 1936 εκλέχτηκε βουλευτής του Παλλαϊκού Μετώπου και μετά την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά συνελήφθη και εξορίστηκε στην Ανάφη, την Ακροναυπλία και τη Σαντορίνη ως το 1940 που μεταφέρθηκε στην Αθήνα με όρους κατʼ οίκον περιορισμού. Στη διάρκεια της Κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέσω του Ε.Α.Μ. και δραστηριοποιήθηκε στο χώρο του Κ.Κ.Ε. Πέθανε σε νοσοκομείο της Αθήνας τα Χριστούγεννα του 1943. Για περισσότερα βιογρ
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιώργος Καραγιάννης είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσιο Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Εργάσθηκε στις εφημερίδες "Έθνος" και "Τα Νέα" και ως αρχισυντάκτης δελτίου στη Διεύθυνση Ειδήσεων του Mega Channel. Επί πολλά χρόνια κάλυπτε και το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ στην εβδομαδιαία εφημερίδα "Το Ποντίκι". Αυτή την εποχή εργάζεται ως συντονιστής του ρεπορτάζ στην καθημερινή έκδοση της εφημερίδας "Το Βήμα". Το 1997 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Το Ποντίκι" το πρώτο του βιβλίο "Εκκλησία & Κράτος 1833-1997 - Ιστορική επισκόπηση των σχέσεών τους".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μιχάλης Λυμπεράτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Σπούδασε στο Ιστορικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τις εκλογές του 1946 στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου.
Έχει συγγράψει τον τόμο "Ιστορία της πολεμικής αεροπορίας στη Μέση Ανατολή (1941-1944)". Εργασίες του έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά ενώ έχει λάβει μέρος με εισηγήσεις του σε διεθνή συνέδρια για τον Εμφύλιο Πόλεμο και ημερίδες με θεματολογία που εκτείνεται μέχρι το 1965. Έχει δώσει, επίσης, διαλέξεις για τον Εμφύλιο Πόλεμο στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Εργάζεται στην εκπαίδευση.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Αθηνά Δάρα είναι ιστορικός, υποψήφια διδάκτορας ΑΠΘ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
