Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1898. Ο πατέρας του ήταν πλούσιος κτηματίας και η μητέρα του δασκάλα. Από τους πρώτους μήνες της ζωής του υπέστη την ταλαιπωρία σοβαρής ασθένειας, η οποία μάλιστα θα του αφήσει και μια μικρή χωλότητα. Τα παιδικά του χρόνια τα περνάει στον τόπο που γεννήθηκε: στο Φουέντε Βακέρος της Γρανάδας. Ο Λόρκα θα φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας όπου θα σπουδάσει Φιλοσοφία και Δίκαιο, ενώ παράλληλα παίρνει μαθήματα κιθάρας και πιάνου με δάσκαλο τον Μανουέλ ντε Φάλλια. Το 1918 εγκαθίσταται στη Μαδρίτη. Μένει στη Φοιτητική Εστία και εκεί έχει την ευκαιρία να γνωριστεί με τους Λουίς Μπουνιουέλ, Σαλβαδόρ Νταλί, Μιγέλ Ουναμούνο και άλλους. Το 1920 ανεβαίνει στη Μαδρίτη το έργο του "Τα μάγια της πεταλούδας". Την ίδια χρονιά γράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή και την επομένη κυκλοφορεί στη Μαδρίτη η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Βιβλίο ποιημάτων", ενώ παράλληλα γράφει το "Ποίημα του Κάντε Χόντο". Το 1922 δίνει διάλεξη για το κάντε χόντο (λαϊκό ανδαλουσιάνικο τραγούδι) και οργανώνει μαζί με τον ντε Φάλλια τη "Γιορτή του Κάντε Χόντο". Σε συνεργασία πάλι με τον ντε Φάλλια θα οργανώσει παραστάσεις του "Ανδαλουσιάνικου Κουκλοθέατρου Κατσιπόρα". Το 1925 ο θίασος της Μαργαρίτας Σίργκου ανεβάζει στη Βαρκελώνη το έργο "Μαριάνα Πινέδα" με σκηνικά του Σαλβαδόρ Νταλί. Το 1928 εκδίδει μαζί με φίλους του από τη Γρανάδα το περιοδικό "El Gallo" ("O πετεινός"), όπου και δημοσιεύονται τα μονόπρακτα του "Η παρθένος, ο ναύτης και ο σπουδαστής" και "Ο περίπατος του Μπάστερ Κήτον". Την ίδια χρονιά εκδίδει το πρώτο μέρος του "Ρομανθέρο Χιτάνο" με ποιήματα της περιόδου 1924-1927. Μετά τα ταξίδια του στην Νέα Υόρκη και την Κούβα ο Λόρκα επιστρέφει το 1930 στη Μαδρίτη, όπου ανεβαίνει στο θέατρο Εσπανιόλ το έργο του "Η θαυμαστή μπαλωματού". Μετά την ανακήρυξη της Δημοκρατίας στην Ισπανία, ο Λόρκα εκδίδει το "Ποίημα του Κάντε Χόντο" και το 1932 ιδρύει και διευθύνει, μαζί με τον Εντουάρντο Ουγκάρτε, τον πανεπιστημιακό θίασο "Λα Μπαράκα" ("Η Παράγκα"), ο οποίος περιοδεύει στην ισπανική επαρχία παρουσιάζοντας έργα του κλασικού ισπανικού θεάτρου. Το 1933 ανεβαίνουν στη Μαδρίτη τα έργα "Ματωμένος γάμος" και "Δον Περλιμπλίν", ενώ την επόμενη χρονιά ανεβαίνει στο Τεάτρο Εσπανιόλ η "Γέρμα" με τη Μαργκαρίτα Σίργου. Το θέατρο "Λα Μπαράκα" δίνει παραστάσεις στη Νότια Αμερική, και ο Λόρκα γράφει το "Θρήνο για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας". Τον επόμενο χρόνο θα παιχτούν τα έργα του "Η παραστασούλα του Δον Κριστόμπαλ" και "Δόνια Ροζίτα η ανύπαντρη". Το 1936 ο Λόρκα διαβάζει στη Μαδρίτη τη διακήρυξη των ισπανών συγγραφέων κατά του φασισμού, στη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης για τον ποιητή Ραφαέλ Αλμπέρτι και στις 16 Ιουλίου αναχωρεί για τη Γρανάδα. Την επομένη μέρα ξεσπά το πραξικόπημα του Φράνκο και τρεις μέρες αργότερα οι φαλαγγίτες καταλαμβάνουν τη Γρανάδα. Στις 3 Αυγούστου ο κουνιάδος του Λόρκα Μοντεσίνος, σοσιαλιστής δήμαρχος της Γρανάδας, συλλαμβάνεται και εκτελείται. Ο Λόρκα καταφεύγει στο σπίτι ενός φίλου του, του ποιητή Λουίς Ροσάλες, του οποίου τα αδέλφια ήταν φαλαγγίτες. Συλλαμβάνεται τη νύχτα 17 προς 18 Αυγούστου και κρατείται στο Κυβερνείο της Γρανάδας. Στις 19 Αυγούστου τα χαράματα εκτελείται στο χωριό Βιθνάρ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μαίρη Βιδάλη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Pierce College (1973). Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη και στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η πρώτη της μετάφραση έγινε το 1984 με το "On approval" (Σύζυγοι με δοκιμή) του Φρ. Λονστέιλ. Ακολούθησαν: Ρέι Κούνεϊ: "Σπίτι διερχομένων", Λόρκα: "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα", Ρακίνα: "Φαίδρα", Λόρκα: "Δόνια Ροζίτα", Χένρυ Τζέιμς:"Η κληρονόμος", Αλέξανδρου Δουμά υιού: "Η κυρία με τας καμελίας".
Ποιητικές συλλογές: "Μέρες σιωπής" 1973 και στις εκδόσεις Φιλιππότη "Μαγεμένος δρόμος" 1977, "Βίντεο μνήμες" 1979.
Σκηνοθέτησε τα έργα, Λόρκα: "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα", "Η θαυμαστή μπαλωματού", "Δόνια Ροζίτα", Ίψεν: "Η κυρά της θάλασσας", Σκριμπ - Λεγκουβέ: "Μονομαχία γυναικών", Ευριπίδη: "Τρωάδες", Πιερ Μπομαρσαί: "Η ένοχη μητέρα".
Από το 1977 μέχρι σήμερα έχει ερμηνεύσει πολλούς θεατρικούς ρόλους. Ενδεικτικά: "Αντιγόνη", "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Ανδρομάχη", "Στέλλα Βιολάντη", "Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι", "Έντα Γκάμπλερ", "Μαργαρίτα Γκοτιέ" και ο μονόλογος "Λέλα Καραγιάννη".
Το 1990 ίδρυσε την ΑΜΚΕ "Διάχρονο" που το 2010 απέκτησε στον Νέο Κόσμο τη δική της θεατρική στέγη. Έχουν ήδη ανέβει σ’ αυτήν περισσότερα από 30 έργα. Έχει βραβευτεί από δήμους και συλλόγους για την πορεία της στο θέατρο, το Φεστιβάλ Πατρών και το Κέντρο Πολιτισμού Θεσσαλονίκης. Εξελέγη δημοτική σύμβουλος στην Κηφισιά και περιφερειακή σύμβουλος Αττικής.
