Το έργο με επιτυχία υπερβαίνει τα όρια ενός εγχειριδίου, με λεπτομερέστερη και πολλές φορές κριτική ανάλυση των εννοιών και των κανόνων του διοικητικού δικαίου, όπως έχουν θεσπισθεί από τη νομοθεσία (Σύνταγμα, Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο, νομοθετικές και διοικητικές κανονιστικές πράξεις), τη νομολογία και τη θεωρία.

Είναι χρήσιμο για τους φοιτητές, τους ερευνητές και τους εφαρμοστές του διοικητικού δικαίου, όχι μόνο για τη γνώση και κατανόηση των κανόνων του θετικού δικαίου αλλά και την εξέλιξη της ερμηνείας, που, σύμφωνα με την αρχή της επιείκειας, η οποία διέπει την έννομη τάξη, πρέπει να προσαρμόζεται στη μεταβολή των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών, στο πλαίσιο των οποίων δημιουργούνται οι σχέσεις μεταξύ Δημόσιας Διοίκησης και διοικούμενων.

Το βιβλίο αποτελείται από έξι κεφάλαια: το πρώτο πραγματεύεται την πορεία εξέλιξης και τις πηγές του Διοικητικού δικαίου· στα κεφάλαια δεύτερο έως πέμπτο αναλύονται η οργάνωση της δημόσιας διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης (μετά και τις μεταβολές που επέφερε ο νόμος για το πρόγραμμα «Καλλικράτης»), η μονομερής και η συμβατική δράση της δημόσιας διοίκησης, η αστική ευθύνη του Δημοσίου κατά τους κανόνες του δημοσίου δικαίου, ενώ ξεχωριστό κεφάλαιο αφιερώνεται στη συνταγματική προστασία της ιδιοκτησίας και στην αναγκαστική απαλλοτρίωση.