Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789605184131
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θεμελιώδες, αναντίρρητο και ανθρώπινο όσον αφορά τις οικείες σχέσεις από τον δεσμό που δένει τους ανθρώπους. Ο δεσμός δεν είναι κάποια γλυκερή ιδέα που την ονειρεύτηκαν υπεραισιόδοξοι ανθρωπιστές, όπως πιστεύουν κάποιοι άνθρωποι. Είναι μια επιστημονικώς τεκμηριωμένη βάση για την κατανόηση της ανθρώπινης συνάφειας, με βαθειές ρίζες στη σύγχρονη νευροεπιστήμη, καθώς και στη σύγχρονη οικογενειακή ψυχολογία.
Φαίνεται να έχουμε ξεχάσει ότι οι άνθρωποι συνήθως δεσμεύονται στενά μεταξύ τους μακροχρόνια επειδή αγαπούν ο ένας τον άλλο, χρειάζονται ο ένας τον άλλο και θεωρούν τη σύνδεσή τους ως την πιο σημαντική σχέση που πιστεύουν ότι θα έχουν ποτέ με οποιονδήποτε. Πρόκειται μήπως για γλυκανάλατες ανοησίες; Όχι, είναι η πραγματική ζωή. Και είναι με τους όρους αυτούς πραγματικής ζωής και πραγματικού χρόνου που η Susan Johnson μας ωθεί να δουλέψουμε με τα υπό θεραπεία ζευγάρια. Σε τούτη ακριβώς την σύνδεση συντρόφου με σύντροφο συνίσταται τελικά η θεραπεία ζεύγους. Βέβαια κάποιες από τις προαναφερθείσες τεχνικές μπορούν να διευκολύνουν σημαντικές αλλαγές στην αλληλεπίδραση των ζευγαριών, οδηγούν όμως οι αλληλεπιδραστικές αλλαγές κατ` ανάγκην στην σύνδεση στο συγκινησιακό, βιωματικό επίπεδο; Όχι απαραίτητα. Παρ` όλο που η εστίαση στα συναισθήματα που ενέχονται στις αλληλεπιδράσεις ενός ζευγαριού ίσως να φαίνεται μια προφανής ενέργεια, ωστόσο δεν είναι αυτό που οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε. Έτσι η σαφής επίδειξη από την Dr. Johnson του πώς να επανεισαγάγουμε το συναίσθημα στο πεδίο της αλληλεπίδρασης, πληροί όντως τις προϋποθέσεις μιας κλινικής καινοτομίας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
H Susan M. Johnson είναι καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οττάβα και διευθύντρια του Ottawa Couple & Family Insitute στο Οντάριο του Καναδά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Παιδοψυχίατρος, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπεύθυνος προγραμμάτων για την υποστήριξη οικογενειών σε κρίση σε ποικίλα πλαίσια, όπως η Κινητή Παιδοψυχιατρική Μονάδα Φωκίδας, το Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο Καλλιθέας και το Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο Χολαργού, τέως μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας και τέως μέλος του Δ.Σ. της Παγκόσμιας Οργάνωσης για την Κοινωνική Ψυχιατρική και της Μεσογειακής Εταιρείας Κοινωνικής Ψυχιατρικής. Μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ομάδας και της Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Εταιρείας Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας. Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας για την απο-ιδρυματοποίηση και την ψυχική υγεία. Συντονιστής και υπεύθυνος εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου (ΑΚΜΑ). Κύριος τομέας ειδίκευσης: Προγράμματα πρόληψης για τις οικογένειες σε κρίση, και εκπαιδευτικά προγράμματα για το προσωπικό των κέντρων ψυχικής υγείας και των εκπαιδευτικών οργανισμών. Συμμετείχε ως συντονιστής και εκπαιδευτής σε προγράμματα ευαισθητοποίησης που διοργανώθηκαν από την Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας και από την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Επίσης συμμετείχε ως εκπαιδευτής σε προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, που πραγματοποιήθηκαν σε σχολεία της Αττικής, της Φωκίδας και της Αιτωλοακαρνανίας, καθώς και σε προγράμματα που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, με θέμα την αγωγή υγείας. Από το 1991 έως το 1993 διηύθυνε μεταπτυχιακό πρόγραμμα εκπαίδευσης ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και νηπιαγωγών που πραγματοποιήθηκε στο Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφειο Καλλιθέας. Από το 1991 είναι άμισθος επιστημονικός σύμβουλος του Δ.Σ. του Νηπιοτροφείου, με κύρια δραστηριότητα το σχεδιασμό του μετασχηματισμού του ιδρύματος από ίδρυμα κλασικής κλειστής περίθαλψης σε πολυδύναμη μονάδα προστασίας του παιδιού και της οικογένειας, τέως μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ). Από το 1995 έως το 1998 υπήρξε επιστημονικός οργανωτικός υπεύθυνος στη συντονιστική επιστημονική ομάδα του προγράμματος ΟΚΑΝΑ - ΑΚΜΑ «Εκπαιδεύοντας τον άνθρωπο του 2000 - Πολυεπίπεδη και πολυεστιακή ευαισθητοποίηση της κοινότητας». Από το 2001 Διευθυντής του Αθηναϊκού Κέντρου Μελέτης του Ανθρώπου.
