Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9786185683108
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Στὴν παροῦσα ἔκδοση βρίσκονται γιὰ πρώτη φορὰ συγκεντρωμένα ὅλα τὰ εὑρισκόμενα διηγήματα τοῦ Κωνσταντίνου Θεοτόκη. Δίνεται ἔτσι ἡ δυνατότητα νὰ φωτιστοῦν ἐκ νέου τὰ ἐρωτήματα ποὺ ἀπασχολοῦν τὴν ἔρευνα τοῦ ἔργου του. Ἐπιπλέον, δίνεται ἡ εὐκαιρία νὰ προβληθεῖ ὁλόπλευρα ὁ θαυμαστὸς τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Θεοτόκης κατορθώνει μέσα σὲ λίγες σχετικὰ σελίδες νὰ ἀναδημιουργήσει τὸ σκηνικὸ μιᾶς ἐποχῆς καὶ τὴν ταυτότητα ἑνὸς ὁλόκληρου κόσμου. Ἐνῶ, ἐκ παραλλήλου, κατορθώνει νὰ δείξει ὅτι ὁ κόσμος αὐτὸς πορεύεται μέσα ἀπὸ τὶς ἀντιθέσεις του: παράδοση καὶ ρήξη, ἐνοχὴ καὶ ἀθωότητα, ἐκδίκηση καὶ συνενοχή, πίστη καὶ παράβαση, σύμβαση καὶ παρέκκλιση∙ χωρὶς νὰ παραιτεῖται ποτὲ ἀπὸ τὸ διαχρονικὸ αἴτημα τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἐλπίζει ὅτι μπορεῖ, νὰ ταυτιστεῖ μὲ τὴν ἐπιθυμία χωρὶς νὰ ὁδηγηθεῖ στὴ συντριβή.
Θεοτόκης Κωνσταντίνος (1872-1923). Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης γεννήθηκε το 1872 στην Κέρκυρα, γιος του Μάρκου Θεοτόκη και της Αγγελικής Πολυλά, ανιψιάς του Ιάκωβου Πολυλά. Είχε δυο αδερφούς. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο ιδιωτικό σχολείο Κοντούτη, στη συνέχεια φοίτησε για οχτώ χρόνια στο Εκπαιδευτήριο Καποδίστριας και τέλειωσε το γυμνάσιο το 1888. Μαθητής ακόμα έγραψε το σχολικό εγχειρίδιο Εγχειρίδιον προς κατασκευήν διαφόρων εκ χάρτου παιγνίων. Μέρος πρώτον : Το πτηνόν. Την ίδια περίοδο ξεκίνησε και το ενδιαφέρον του για τις φυσικές επιστήμες και το 1884 σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών εξέδωσε με τον αδερφό του Κωνσταντίνο την εφημερίδα Ελπίς. Το 1887 εξέδωσε μια μελέτη για τον ηλεκτροχημικό τηλέγραφο και έστειλε μια μελέτη για το κυβερνώμενο αερόστατο στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών που επαινέθηκε.Το 1889 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης για σπουδές φυσικομαθηματικών επιστημών. Η κοσμική και σπάταλη ζωή που επέλεξε τον οδήγησε δυο χρόνια αργότερα για συνέχιση των σπουδών του στη Βενετία. Εκεί σύναψε δεσμό με τη βαρώνη Ερνεστίνη φον Μάλοβιτς, δεκαεφτά χρόνια μεγαλύτερή του, από την οποία χώρισε προσωρινά κατόπιν παρέμβασης του πατέρα του τον ίδιο χρόνο, την παντρεύτηκε όμως δυο χρόνια αργότερα στη Βοημία. Ένα χρόνο αργότερα εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στον πύργο των Καρουσάδων. Τότε χρονολογείται και η έναρξη της βαθιάς φιλίας του με το Λορέντζο Μαβίλη, με τον οποίο πήρε μέρος στην κρητική επανάσταση και στον πόλεμο του 1897 και από τον οποίο υιοθέτησε το ενδιαφέρον του για τη σανσκριτική μυθολογία. Στη συνέχεια ο Κωνσταντίνος έφυγε για σπουδές έξι μηνών στο Γκρατς της Αυστρίας, όπου ήρθε σε επαφή με τη σκέψη του Μαρξ και του Νίτσε και στράφηκε προς τις θεωρητικές επιστήμες. Το 1895 εξέδωσε ένα ρομάντζο στα γαλλικά, το 1899 δημοσίευσε σε συνέχειες το Πάθος και το Πίστομα στο περιοδικό Τέχνη του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου. Το 1900 πέθανε η κόρη του Ερνεστίνη από μηνιγγίτιδα σε ηλικία πέντε ετών. Το 1901δημοσίευσε στο Διόνυσο το διήγημα Juventus Mundi και τον επόμενο χρόνο την Κασσώπη. Το 1902 επισκέφτηκε τη Ζάκυνθο με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Σολωμού και τον ίδιο χρόνο δημοσίευσε ένα άρθρο για το Σολωμό στην εφημερίδα Neue Presse της Βιέννης. Το 1903 γνωρίστηκε με την μετέπειτα στενή φίλη του Ειρήνη Δεντρινού και το 1904 δημοσίευσε στο Νουμά τη διατριβή του Σανσκριτική και καθαρεύουσα. Το 1905 οργάνωσε συνέδριο δημοτικιστών στην Κέρκυρα με αφορμή την εκεί επίσκεψη του Αλέξανδρου Πάλλη. Οι καλεσμένοι επίσης Κωστής Παλαμάς, Γιάννης Ψυχάρης και Ιωάννης Γρυπάρης δεν παρευρέθηκαν. Στη διετία 1907-1909 βρέθηκε στο πανεπιστήμιο του Μονάχου για σπουδές και επέστρεψε στην Κέρκυρα, όπου υποδέχτηκε τον σοσιαλιστή Μαζαράκη. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Σοσιαλιστικού Ομίλου Κερκύρας και κατόπιν του Αλληλοβοηθητικού Εργατικού Συνδέσμου Κερκύρας και το 1912 τιμήθηκε με το παράσημο του Σταυρού του Σωτήρος από την κυβέρνηση, βραβείο που όμως δε δέχτηκε. Το 1916 συμμετείχε σε ειδική αποστολή του επαναστατικού κινήματος Θεσσαλονίκης στη Ρώμη μετά από ανάθεση του τότε υπουργού Εξωτερικών Νικολάου Πολίτη. Επέστρεψε στην Κέρκυρα και διορίστηκε αντιπρόσωπος της κυβέρνησης στην Κέρκυρα, θέση από την οποία παραιτήθηκε τον ίδιο χρόνο. Το 1917 μετά την πτώση της αυστροουγγρικής μοναρχίας ο Θεοτόκης και η σύζυγός του καταστράφηκαν οικονομικά. Η υγεία του κλονίστηκε. Εργάστηκε σποραδικά ως διευθυντής λογοκρισίας (για δυο μέρες), ως υπάλληλος των εκδόσεων Ελευθερουδάκη, της Υπηρεσίας Ξένων και Εκθέσεων και της Εθνικής Βιβλιοθήκης, ενώ δεν έπαψε σʼ όλη τη ζωή του να δημοσιεύει πεζογραφικά, ποιητικά και μεταφραστικά έργα του σε πολλά λογοτεχνικά και εφημερίδες (όπως Η Τέχνη, ο Νουμάς, ο Διόνυσος κ.α.).Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν πολύ δύσκολα λόγω της άθλιας οικονομικής του κατάστασης και της αρρώστιας του . Εγχειρίστηκε στον Ευαγγελισμό και οι γιατροί τον συμβούλεψαν να φύγει για την Κέρκυρα, όπου πέθανε την πρώτη Ιουλίου του 1923, αφήνοντας ανολοκλήρωτο το τελευταίο του έργο με τίτλο Ο παπά Ιορδάνης περίχαρος και η ενορία του. Στο χώρο της πρωτότυπης λογοτεχνικής δημιουργίας ο Θεοτόκης ασχολήθηκε κυρίως με την πεζογραφία. Ξεκ
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Άννα Αφεντουλίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε Μεσαιωνική και Νεοελληνική Φιλολογία. Σε μεταπτυχιακό επίπεδο ασχολήθηκε με την ποίηση του Α. Εμπειρίκου και τη σύγχρονη κυπριακή λογοτεχνία. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και στη συνέχεια αποσπάστηκε στη Μονάδα Ανθρωπιστικών Επιστημών και Φιλολογίας του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), όπου εργάζεται σήμερα. Η ποιητική της συλλογή "Ελλείπον Σημείο" (Πανδώρα, 2010) ήταν στη μικρή λίστα υποψήφιων βιβλίων για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού "Διαβάζω". Συμμετείχε στην ανθολογία διηγήματος "Θεσσαλονίκη 2012" (Ιανός) καθώς και στην ανθολογία "The Red Thread, Contemporary Tales from Athens to Essex" (AutoPrint, Essex 2013). Το δεύτερο ποιητικό της βιβλίο με τίτλο "Ιστορίες εικονικής ισορροπίας" (εκδ. Γαβριηλίδης) ήταν στη βραχεία λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2014. Το 2014 εκδόθηκε επίσης η μελέτη της "Albert Camus, ΄Ο Ξένος΄: Μια καταβύθιση στον κόσμο του αυτισμού" (εκδ. poema, 2014) και το κριτικό δοκίμιο "Για εκείνη την αμφίαλο σιωπή του Επιτάφιου Δρόμου-σκέψεις πάνω στην ποίηση του Κώστα Θ. Ριζάκη" (εκδ. φρέαρ/4, 2014). To 2016 η μελέτη: "Εικονο-γραφίες συν-ηχήσεων: η σημασία της αναμνημόνευσης στην ποίηση του Γιώργου Χ. Θεοχάρη" (εκδ. Γαβριηλίδης, 2016). Τελευταίο της βιβλίο η μελέτη "Η οδυνηρή μνήμη της σάρκας: Ερωτικά ιχνηλατώντας την ποίηση του Κώστα Θ. Ριζάκη" (Εκδόσεις του Φοίνικα, 2017). Το 2018 διορίστηκε μέλος της Επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας.
