Η ιδιαίτερα σημαντική για την οικονομία κάθε χώρας ενεργειακή αγορά απελευθερώνεται βαθμιαίως, υφίσταται συνεχείς ρυθμιστικές παρεμβάσεις και δημιουργεί διαφορές, οι οποίες παρουσιάζουν κατά κανόνα, υψηλή νομική συνθετότητα, μεγάλο οικονομικό αντικείμενο και συχνά διασυνοριακό χαρακτήρα, ενώ επιζητούν επίλυση από δικαιοδοτικό όργανο ουδέτερο, ανεξάρτητο, ταχύ και εξειδικευμένο. Οι ενεργειακές διαφορές, στο μέτρο που δεν έχουν διοικητικό χαρακτήρα, επιλύονται κυρίως από διαιτητικά δικαστήρια συγκροτούμενα είτε ad hoc είτε στο πλαίσιο ορισμένης θεσμικής διαιτησίας. Τα εν λόγω δικαστήρια υπόσχονται διαδικαστική ευελιξία, εμπιστευτικότητα, εξειδικευμένους διαιτητές, ταχεία και οριστική επίλυση της διαφοράς.

Η παρούσα μονογραφία σκοπεί στην κάλυψη του βιβλιογραφικού κενού σε σχέση με τη διαιτητική επίλυση των εμπορικών κυρίως ενεργειακών διαφορών, αναπτύσσοντας τόσο το ευρωπαϊκό όσο και το μη κωδικοποιημένο ακόμη σήμερα ελληνικό θεσμικό πλαίσιο, αλλά και παρουσιάζοντας βασικά σημεία και ζητήματα εκ της επενδυτικής ενεργειακής διαιτησίας. Στο πλαίσιο αυτό, το έργο επιχειρεί να προσεγγίσει συστηματικά τα ερμηνευτικά και δογματικά ζητήματα που ανακύπτουν με ανάλυση του δικαίου της εσωτερικής και διεθνούς διαιτησίας και εκτενή ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων της ενεργειακής διαιτησίας υπό την επικουρία της νομολογίας τακτικών και διαιτητικών δικαστηρίων επί ενεργειακών διαφορών. Στη μελέτη αναλύεται και ο ρόλος της ΡΑΕ καθώς και η συμβολή της στην ρύθμιση της ελληνικής ενεργειακής αγοράς και στην επίλυση ενεργειακών διαφορών.