Φώτης Τερζάκης (Μεταφραστής)

Ο Φώτης Τερζάκης γεννήθηκε το 1959 στην Πάτρα. Ίδρυσε και διηύθυνε τις εκδόσεις Praxis (1982-1990), ενώ υπήρξε τακτικός συνεργάτης των εκδόσεων Πρίσμα (1990-94). Από το 1998 σχεδιάζει και επιμελείται τη σειρά "Ιστάρ. Ανθρωπολογία της σεξουαλικότητας" στις εκδόσεις Οξύ. Έχει εργαστεί ερευνητικά, στο πλαίσιο σεμιναρίων, σε ποικίλους τομείς των ανθρωπιστικών επιστημών. Από το 1992 συνδιοργανώνει ένα Ανεξάρτητο Θρησκειολογικό Σεμινάριο, που το 1997 οδήγησε στη δημιουργία της Εταιρείας Θρησκειολογικών Ερευνών (της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρώτος γραμματέας), ενώ ήταν από τους βασικούς συντάκτες του "Θρησκειολογικού Λεξικού" των εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα. Έχει δημοσιεύσει πολλά δοκίμια και κριτικές στον περιοδικό τύπο, συνεργάζεται δε ως βιβλιοκριτικός με τις εφημερίδες "Ελευθεροτυπία" και "Καθημερινή". Έχει επίσης παρουσιάσει μεγάλο αριθμό μεταφράσεων σε συναφή πεδία. Έργα του είναι: "Τα αίματα της γλώσσας". "Έξι ποιήματα" (Όστρακα, Πάτρα 1988)· "Φύση και κοινωνία: γενεαλογία ενός τύπου συνείδησης και μιας σχέσης κυριαρχίας" (Έρασμος, 1990)· "Σημειώσεις για μιαν ανθρωπολογία της μουσικής" (Πρίσμα, 1990)· "Φιλελευθερισμός και τρομοκρατία. Πολιτικά κείμενα" (Πρίσμα, 1991)· "Οι αντίποδες του ΄60: πίσω από τη διφορούμενη έννοια του μεταμοντερνισμού και μέσα από τα νέα κοινωνικά κινήματα" (Πρίσμα, 1992)· "Το φάντασμα μιας δεκαετίας: κουλτούρα και εναλλακτικός πολιτισμός στη δεκαετία του 1960" (συλλ. τόμος, επιμ. με τη Σώτη Τριανταφύλλου, Δελφίνι, 1994)· "Φιλοσοφικός ρεφορμισμός. Προβλήματα διαλεκτικής και ολότητας στη φιλοσοφία και την πολιτική θεωρία του Jurgen Habermas" (Έρασμος, 1996)· "Η διαλεκτική επαναπροσδιορισμένη. Συμβολή στη διερεύνηση των φιλοσοφικών και ανθρωπολογικών θεμελίων μιας έννοιας" (Φιλίστωρ, 1996)· "Μελέτες για το ιερό" (Ελληνικά Γράμματα, 1997)· "Ανορθολογισμός, φονταμενταλισμός και θρησκευτική αναβίωση: τα χρώματα της σκακιέρας" (Ελληνικά Γράμματα, 1998)· "Τα ονόματα του Διονύσου. Προαναγγελίες μιας διαρκώς ματαιούμενης έλευσης" (Οξύ, 2000).

Δημήτρης Ν. Λαμπρέλλης (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Δημήτρης Λαμπρέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα· κατάγεται από τη Μικρά Ασία και τη Λέσβο. Σπούδασε, με υποτροφία, φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ (ΗΠΑ). Παράλληλα με την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής για τον Nietzsche, ασχολήθηκε ενεργά με την ψυχανάλυση. Είναι καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Δημοσίευσε φιλοσοφικές μελέτες και άρθρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και έλαβε μέρος σε φιλοσοφικά συνέδρια. Τα ενδιαφέροντά του εστιάζονται στο χώρο της φιλοσοφικής ανθρωπολογίας, της αισθητικής και της κοινωνικής φιλοσοφίας. Έχει ήδη εκδώσει 13 φιλοσοφικά βιβλία. Είναι, επίσης, Διευθυντής Έκδοσης της Επετηρίδας Φιλοσοφικής Έρευνας "διαΛΟΓΟΣ". Ποιήματά του, καθώς επίσης και συνεργασίες του σχετικές με τη μελέτη και την κριτική της λογοτεχνίας, έχουν δημοσιευθεί σε μία σειρά από λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές και μία μελέτη για τον Μίλτο Σαχτούρη. Είναι μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος. Ως καθηγητής φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ασχολείται και με θέματα οικολογικής φιλοσοφίας. Με τη φωτογραφία ασχολείται επί μία εικοσαετία, τα τελευταία όμως δέκα χρόνια έχει στρέψει το ενδιαφέρον του αποκλειστικά στη φωτογραφία της φύσης. Είναι μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας, έχει εκδώσει δύο λευκώματα φωτογραφιών, έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας και έχει βραβευτεί.

Alfred North Whitehead (Συγγραφέας)

Ο Alfred North Whitehead γεννήθηκε το 1861 στο Ramsgate του Kent. Τις εγκύκλιες σπουδές του περάτωσε στο Sherbone School του Dorcet και σπούδασε μαθηματικά στο Tirnity College του Cambridge. Ήδη, το 1896 δημοσίευσε την "Πραγματεία για την οικουμενική άλγεβρα", ενώ κατά την πρώτη δεκαετία του εικοστού αιώνα συνεργάστηκε με τον B. Russell. Καρπός αυτής της εργώδους και επιβλητικής προσπάθειας υπήρξε το τρίτομο έργο "Αρχές των μαθηματικών" ("Principia Mathematica"). Παράλληλα ο μαθηματικός και φιλόσοφος μελέτησε θεολογία και κυρίως επιδόθηκε στην επιστημολογία, δεδομένης της άριστης γνώσης όχι μόνο των επιστημονικών κατακτήσεων των χρόνων του, αλλά και όλης της ιστορίας της επιστημολογίας. Είναι αξιόλογες οι επιστημονικές του συγγραφές οι αναφερόμενες στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, στη θεωρία της σχετικότητας του Einstein, κ.ά. Δίδαξε μεταξύ των ετών 1910 και 1924 στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, ενώ το 1931 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας της ίδιας πόλης. Το 1927 προσκλήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Harvard όπου και δίδαξε μέχρι την απόσυρσή του, το 1937. Κύρια έργα του: "Πρόοδος και πραγματικότητα" (1929), "Περιπέτειες ιδεών" (1933), "Επιστήμη και σύγχρονος κόσμος" (1925). Πέθανε το 1947, ενώ τα κατάλοιπά του καταστράφηκαν απ΄ την οικογένειά του κατά την εκφρασθείσα απ΄ τον ίδιο επιθυμία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

David Ray Griffin (Επιμέλεια)

Donald W. Sherburne (Επιμέλεια)