Σχε­δόν δυο χρό­νια με­τά την εμ­φά­νι­ση της παν­δη­μί­ας του Covid-19, άλ­λα­ξαν πολ­λά και ο κο­ρω­νο­ϊ­ός δεν είναι πια ένας άγνω­στος «εχθρός». Ακού­με συ­χνά να λέ­γε­ται ότι «τί­πο­τα δεν θα είναι πια όπως πριν» και ότι θα μι­λά­με πλέ­ον για «τη με­τά κο­ρω­νο­ϊό επο­χή». Θα με­τα­φερ­θού­με άρα­γε σε έναν προ πα­γκο­σμι­ο­ποί­η­σης κό­σμο ή θα δι­α­κτι­νι­στού­με σε μια επο­χή της με­τα-πα­γκο­σμι­ο­ποί­η­σης; Ποι­ος θα κα­θο­ρί­σει το πλαί­σιο και τους κα­νό­νες; Θα μι­λά­με για το «φαι­νό­με­νο Covid-19» ως μία κρί­σι­μη κα­μπή στη δι­ε­θνή πο­λι­τι­κή και οικο­νο­μία, αλ­λά και την ια­τρι­κή επι­στή­μη; Άγνω­στο πού μπο­ρεί να οδη­γη­θού­με. Όμως είναι βέ­βαιο πως ο Covid-19 θα αφή­σει το στίγ­μα του στον γε­ω­πο­λι­τι­κό και γε­ω­οι­κο­νο­μι­κό Χάρ­τη.

Επει­δή ο κίν­δυ­νος της οπι­σθο­δρό­μη­σης είναι ορα­τός πια δια γυ­μνού οφθαλ­μού, με­λέ­τες, όπως αυτή του Zakaria, είναι απα­ραί­τη­τες για την υ-πε­ρά­σπι­ση της λο­γι­κής, της επι­στή­μης και του ουμα­νι­σμού. Το βι­βλίο του Zakaria δεν αφο­ρά την παν­δη­μία αλ­λά μάλ­λον τον κό­σμο που θα δη­μι­ουρ­γη­θεί ως απο­τέ­λε­σμα της παν­δη­μί­ας. Αφο­ρά και τη δι­κή μας αντί­δρα­ση σ’ αυτόν τον κό­σμο. Το βι­βλίο του, προ­φα­νώς αφο­ρά τον «με­τα­παν­δη­μι­κό κό­σμο» όχι επει­δή ο κο­ρω­νο­ϊ­ός ανή­κει πια στο πα­ρελ­θόν, αλ­λά επει­δή έχου­με πε­ρά­σει ένα κρί­σι­μο όριο. Σή­με­ρα όλοι σχε­δόν οι κά­τοι­κοι του πλα­νή­τη μας ξέ­ρουν τι θα πει παν­δη­μία. Έχουν πλέ­ον βι­ώ­σει τις δυ­σκο­λί­ες και το κό­στος της αντι­με­τώ­πι­σής της. Η παν­δη­μία του Covid-19 μπο­ρεί να επι­μεί­νει, αλ­λά ακό­μα κι αν εξου­δε­τε­ρω­θεί, είναι σχε­δόν βέ­βαιο πως στο μέλ­λον θα κά­νουν την εμ­φά­νι­σή τους άλ­λες επι­δη­μί­ες. Με αυτήν τη γνώ­ση και την εμπει­ρία ζού­με πλέ­ον σε μια νέα επο­χή: την με­τα­παν­δη­μι­κή.

Και η ελ­λη­νι­κή έκ­δο­ση του βι­βλίου του Zakaria, θα απο­τε­λέ­σει ένα χρή­σι­μο ερ­γα­λείο σε αυτήν την πε­ρί­ο­δο της δυ­στο­πί­ας.