Βρετανοί ποιητές του μεγάλου πολέμου
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Βρετανοί ποιητές του μεγάλου πολέμου

Συλλογικό έργο

Rudyard - Joseph Kipling

Thomas Hardy

9.00€ -27% 6.57€
Η ποίηση του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ένα ασύνηθες λογοτεχνικό και πολιτισμικό φαινόμενο κατά το οποίο αυτή ξεπρόβαλε ως είδος με αυτοσυνειδησία και αυτονομία. Ήταν οι περίφημοι War Poets, οι οποίοι μάλιστα, όπως θα διαπιστωθεί από τα βιογραφικά στοιχεία, συνδέονταν μεταξύ τους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ο πόλεμος αποτελούσε πάντοτε θεματική της ποιητικής δημιουργίας (η Ιλιάδα του Ομήρου, εξάλλου, την εγκαινιάζει στη Δύση) αλλά αυτό που κάνει την ποίηση του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου να ξεχωρίζει είναι τα εξής: Αρχικά, ο πρωτοφανής όγκος ποιημάτων που γράφηκε εκείνη την περίοδο - μόνο από την Αγγλία και την Ιρλανδία, που μας ενδιαφέρουν εδώ, υπήρξαν περισσότεροι από 2000 ποιητές του πολέμου και δεύτερον, η αυτεπίγνωσή τους ότι ήταν ποιητές του πολέμου. Η ποίηση του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν δύναται να περιοριστεί μόνο στην ποίηση των χαρακωμάτων, παρόλο που αυτή παραμένει το σημαντικότερο και δυνατότερο κομμάτι της. Η ποίηση του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου περιλαμβάνει στρατιώτες και μη στρατιώτες, άντρες και γυναίκες, ρομαντικούς και μοντερνιστές· πρόκειται, δηλαδή, για ένα πολύ ευρύ φάσμα μέσα από το οποίο ο καθένας, από τη δική του σκοπιά, εξέφρασε τις εμπειρίες του. Σήμερα, κανείς σοβαρός ανθολόγος δεν μπορεί να αγνοήσει την ποίηση αυτών που δεν βρέθηκαν στα χαρακώματα, των πολιτών ή των γυναικών. Δεν ήταν η στρατιωτική ιστορία ή η φαντασία, ούτε το σινεμά, αλλά η ποίηση ήταν αυτή που διαμόρφωσε το έδαφος της συλλογικής μνήμης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου -αυτή έφτιαξε τη μυθολογία της. Σήμερα, ακριβώς έναν αιώνα αργότερα, αυτή η ποίηση στοιχειώνει ακόμη το βρετανικό έθνος και τον λαό του. Ένα από τα μοναδικά χαρακτηριστικά της ποίησης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι η υψηλή συναισθηματική ένταση. Συχνά θεωρείται ως η σχεδόν ακριβής απομαγνητοφώνηση της εμπειρίας των χαρακωμάτων και όχι απλώς μια γλώσσα ποιητική με ωραία λόγια, λυρισμούς και ψιθύρους. Είναι μια ποίηση που ουρλιάζει, κλαίει, φρίττει, πονά· αλλά και ειρωνεύεται, μοιραλατρεί. Είναι μία από εκείνες τις αρχετυπικές στιγμές όπου η ποιητική μορφή πρέπει να παραγάγει μαρτυρία του ιστορικού τραύματος και εκεί ακριβώς έγκειται το μεγαλείο αυτής της ποίησης. ΟΙ ΚΕΡΑΣΙΕΣ Λυγάνε οι κερασιές, μαδούν τα φύλλα και ζαρώνουν πάνω από την παλιά οδό, που τώρα πια, ο θάνατος τη σβήνει. Ρίχνουν γαμήλιο, ανθόσπαρτο χαλί -τα πέταλα απλώνουν στου Μάη αυτό το πρωινό, μα γάμος πια, δεν είναι για να γίνει. Edward Thomas ΈΝΑΣ ΙΡΛΑΝΔΟΣ ΠΙΛΟΤΟΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ Γνωρίζω πως για το Μοιραίο κινάω, μέσα στα σύννεφα, ψηλά στον ουρανό· δεν μισώ αυτούς που πολεμάω, ούτε κι αυτούς που προστατεύω αγαπώ· το Κίλταρταν Κρος είν’ η δική μου η γη, τ’ αδέλφια μου είναι οι φτωχοί κάτοικοί του· καμιά νίκη, γι’ αυτούς, δεν θα φέρει γιορτή, καμιά ήττα, νέο κακό στη ζωή τους. Εγώ δεν πολεμώ από καθήκον ή νόμο ούτε γι’ άνδρες πολιτικούς ή πλήθη οργισμένα· παρά μια ανάγκη εσώτερη με βγάζει στον δρόμο για τον χαμό μες στα σύννεφα, που χαρά είναι για μένα. Τα ζύγιασα όλα, τα σκέφτηκα όλα καλά: Χαμένα χρόνια έρχονται να πέσουν στο κενό και όλα όσα πέρασαν, χαμένα ήταν κι αυτά μπροστά σε τούτη τη ζωή, σ’ αυτόν τον σκοτωμό. William Butler Yeats ΒΑΣΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΣ Αν ήμουν άγριος κι ωμός και είχα φάει τα ψωμιά μου, θα ’μουν με τους μεγάλους Στρατηγούς εκεί στη Βάση· να τρέχω τους κακόμοιρους ήρωες προς του θανάτου την πρώτη γραμμή. Θα ’χα πρησμένο πρόσωπο και νεύρα στα καλά καθούμενά μου· θα ’τρωγα και θα ’πινα σ’ ωραία ξενοδοχεία πρώτης κλάσης διαβάζοντας τη λίστα των θανόντων στρατιωτών... "Καημένο παιδί, κακόμοιρο" θα έλεγα, "γνώριζα τον πατέρα του· ναι, πράγματι είχαμε απώλειες βαριές στην τελευταία μάχη"... Κι όταν ο πόλεμος θα τέλειωνε κι οι νέοι θα ’ταν πια νεκροί, θα μπουσουλούσα ως στο σπίτι ασφαλής, να πεθάνω κι εγώ - στο κρεβάτι. Siegfried Sassoon

Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Rudyard - Joseph Kipling

Rudyard - Joseph Kipling (Συγγραφέας)

O Ράντγιαρντ Κίπλινγκ γεννήθηκε στη Βομβάη της Ινδίας στις 30 Δεκεμβρίου το 1865. Σχολείο πήγε στην Αγγλία, όπου έζησε μαζί με την αδελφή του σε μια πολύ σκληρή θετή οικογένεια. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών επέστρεψε στην Ινδία και ανέλαβε χρέη αρχισυντάκτη στην εφημερίδα "Civil and Military Gazette" της Λαχόρης. Το 1886 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα και το 1887 τα πρώτα του διηγήματα. Το "Plain Tales from the Hills" του χάρισε άμεση αναγνώριση και τον έκανε παγκόσμια γνωστό. Το ταλέντο του αναγνωρίστηκε αρχικά στην Ινδία, αλλά η πραγματική του αξία αναδείχθηκε όταν τα βιβλία του έγιναν γνωστά στην Αγγλία, όπου έφτασε το 1889, διάσημος πια, μετά από μια σειρά ταξίδια στην Ινδία, την Κίνα, την Ιαπωνία και την Αμερική. Η επιτυχία του ενισχύθηκε χάρη στις δυνατές του ιστορίες, που συγκεντρώθηκαν στη συλλογή "Life΄ s Handicap", και στην πρωτοτυπία του "Barrack-Room Ballads" (1892): τα ποιήματα "Mandaly", "Tommy", και "Guna Din" έγιναν δημοφιλείς παραστάσεις στα μιούζικ-χωλ, που, όπως οι ύμνοι και οι μπαλάντες, αποτέλεσαν σταθερή έμπνευση για τον στίχο του. Ακολούθησαν πολλές σειρές διηγημάτων, όπως τα "Soldiers Three", "Under the Deodars", "Wee Willie Winkie" κ.ά. Το 1892 παντρεύτηκε την Αμερικανίδα Caroline Balestier και έγραψε μερικά από τα καλύτερα βιβλία του, μεταξύ των οποίων το "The Jungle Book" (Ο Μόγλης, το βιβλίο της ζούγκλας, 1894) και τη συνέχειά του, "The Second Jungle Book" (1895), με τα οποία κατέκτησε το εφηβικό κοινό. Το 1896 μετακόμισε στην Αγγλία, όπου γεννήθηκε ο γιος τους John, αλλά συνέχισε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο μαζί με την οικογένειά του, παραμένοντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη Νότιο Αφρική. Το 1901 εκδόθηκε ο "Κιμ", το αριστούργημά του. Άλλα σπουδαία βιβλία του: "The Seven Seas" (ποίηση), "Captains Courageous" (1897, μυθιστόρημα), "Stalky and Co" (1899, διηγήματα), "Just so Stories" (1902, ιστορίες για παιδιά), "Traffics and Discoveries" (1904, διηγήματα), "Puck of Pook΄ s Hill" (1906, ιστορίες για παιδιά) κ.α. Τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων, το 1907, και με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ο Ράντυαρντ Κίπλινγκ είναι ένας από τους πιο γνωστούς ύστερους βικτωριανούς ποιητές και μυθιστοριογράφους. Πέθανε στο Λονδίνο στις 18 Ιανουαρίου 1936, σε ηλικία 70 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Thomas Hardy

Thomas Hardy (Συγγραφέας)

Ο Τόμας Χάρντυ γεννήθηκε το 1840 στο Χάιερ Μπόκχαμπτον του Ντόρτσεστερ, από πατέρα χτίστη και μητέρα μαγείρισσα. Πηγαίνει στο σχολείο του Ντόρτσεστερ, διαβάζει τα πρώτα του βιβλία και έρχεται σ΄ επαφή με τη ζωή στην αγγλική ύπαιθρο την οποία υπεραγαπά πράγμα που άλλωστε διαφαίνεται σ΄ ολόκληρο το έργο του. Παράλληλα αρχίζει να μαθαίνει γαλλικά και γερμανικά και περιδιαβαίνοντας την ύπαιθρο παίζει βιολί σε γάμους και πανηγύρια. Το 1856 πηγαίνει ως μαθητευόμενος στον αρχιτέκτονα Τζην Χικς και μέχρι το 1861 όπου μένει κοντά του, μελετάει συνεχώς τις νύχτες λατινικά και αρχαία ελληνικά. Το 1862 φεύγει για το Λονδίνο όπου γνωρίζει και ασπάζεται τον αγνωστικισμό. Το 1867 επιστρέφει στο Ντόρτσεστερ, και το 1868 αρχίζει το πρώτο του μυθιστόρημα "The poor man and the lady", το οποίο δεν διασώθηκε. Το 1870 στέλνεται από τον εργοδότη του στην Κορνουάλη όπου συναντάει τη μελλοντική γυναίκα του Έμμα Λαβίνια Γκρίφφορντ, ενώ την ίδια χρονιά γράφει το πρώτο δημοσιευμένο μυθιστόρημα, το "Desperate remedies". Το 1910 του απονέμεται η τιμητική διάκριση του Τάγματος της Αξίας, ενώ το 1913 και 1920 ανακηρύσσεται επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Καίμπριτζ και της Οξφόρδης. Το 1912 πεθαίνει η γυναίκα του και το 1914 ξαναπαντρεύεται τη Φλόρενς Ντάγκντεηλ. Με την κήρυξη του πολέμου συμμετέχει στην ομάδα των συγγραφέων που συντάσσει κείμενα υπέρ της "Συμμαχικής Υπόθεσης" και στο μεταξύ διάστημα δημοσιεύει διάφορα έργα του ανάμεσα στα οποία ήταν και μία συλλογή ποιημάτων του το "Human shows" που ήταν και το τελευταίο που είδε να δημοσιεύεται. Πεθαίνει στις 11 Γενάρη του 1928 και η στάχτη του φυλάσσεται στην κρύπτη των Ποιητών στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ, ενώ η καρδιά του βρίσκεται θαμμένη στο μνήμα της πρώτης του γυναίκας στο Σίνσφορντ. Αρκετά έργα του έγιναν γνωστά στο πλατύ κοινό γιατί αποτέλεσαν τη βάση για το γύρισμα ταινιών ("Μακριά από το αγριεμένο πλήθος", "Τες", "Τζουντ ο αφανής", "Woodlanders", κ.ά.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Rupert Brooke

Rupert Brooke (Συγγραφέας)

Άγγλος ποιητής (Rugby 1887 - Σκύρος 1915) Σπούδασε στο Καίμπριτζ, όπου είχε μιαν αξιόλογη κοινωνική και πνευματική παρουσία. Από μικρός έδειξε ενδιαφέρον για την ποίηση. Η πρώτη, και μοναδική όσο ζούσε, ποιητική συλλογή του εκδόθηκε το 1911 και έγινε δεκτή με ενδιαφέρον. Το 1912 συνεργάστηκε με το φίλο του Edward Marsh για την έκδοση της πρώτης "Γεωργιανής ανθολογίας". Το Μάϊο του 1913 ταξίδεψε στην Αμερική και μετά, στις Νότιες Θάλασσες καταλήγοντας στην Ταϊτή. Επέστρεψε τον Ιούνιο του 1914. Τον Αύγουστο ξέσπασε ο πόλεμος. Κατετάγη ως αξιωματικός και πήρε μέρος στην εκστρατεία της Αμβέρσας. Τον Φεβρουάριο του 1915 η Μεραρχεία του απέπλευσε για την εκστρατεία στα Δαρδανέλια. Έξω από την Σκύρο προσβλήθηκε από τοξιναιμία και πέθανε σε δύο μέρες. Οι σύντροφοί του τον έθαψαν στο νησί. Τα υπόλοιπα από τα 94 ποιήματά του εξεδόθηκαν μετά τον θάνατό του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Laurence Binyon (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Siegfried Sassoon (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Julian Grenfell (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Isaac Rosenberg (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

William Butler Yeats

William Butler Yeats (Συγγραφέας)

Ο ποιητής William Butler Yeats, γιος του John Butler Yeats και της Susan Pollexfen, γεννήθηκε στο Δουβλίνο, στις 13 Ιουνίου του 1865. Ο πατέρας του, που είχε σπουδάσει νομικά αλλά έγινε ζωγράφος, ήταν ένας σκεπτικιστής διανοούμενος, οπαδός του ορθολογισμού του John Stuart Mill και λαμπρός συνομιλητής. Η μητέρα του ήταν απλή θρησκευόμενη γυναίκα που της άρεσε να ακούει και να λέει ιστορίες για ξωτικά και για φαντάσματα. Το 1867 η οικογένεια Yeats μετακομίζει στο Λονδίνο όπου ο πατέρας αρχίζει την καριέρα του ως ζωγράφος. Στο Λονδίνο, ο William παρακολούθησε μαθήματα στο Godolphin School για λίγα χρόνια. Εκεί τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα γι΄ αυτόν. Όντας ονειροπόλος, δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί στα μαθήματά του, και οι συμμαθητές του τον κορόιδευαν, γιατί δεν ήταν δυνατός και δεν ήταν Άγγλος. Το 1880 η οικογένεια επέστρεψε στην Ιρλανδία. Εκεί ο William παρακολούθησε μαθήματα στο Erasmus High School, στο Δουβλίνο, ως την ηλικία των δεκαοκτώ. Η συμπεριφορά του άρχισε τότε να γίνεται χαρακτηριστική. Προσπαθώντας να καλύψει τη μεγάλη δειλία του, ο William άρχισε ν΄ αποκτά μια βυρωνική "πόζα" και να μιμείται το "ηρωικό βάδισμα" του Irving στον "Άμλετ" (είχε δει την παράσταση με τον πατέρα του). Αν στο προηγούμενο σχολείο στο Λονδίνο, είχε υποφέρει αρκετά από τις κοροϊδίες των συμμαθητών του, τώρα περνούσε στην αντεπίθεση και γινόταν ένας "δύσκολος" νεαρός. Προς μεγάλη απογοήτευση του πατέρα του, ο οποίος ήθελε να ακολουθήσει ο γιος του την οικογενειακή παράδοση και να σπουδάσει στο Trinity College, γράφεται και παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής στο Metropolitan School of Art του Δουβλίνου. Εκεί γνωρίστηκε μ΄ ένα συμφοιτητή του, τον George Russel (τον ποιητή που έγραφε με το ψευδώνυμο "ΑΕ"), ο οποίος συμμερίζεται και ενθαρρύνει το ενδιαφέρον του για το υπερφυσικό και το απόκρυφο. Σ΄ αυτόν τον παράξενο άνθρωπο ο Yeats βρίσκει έναν άξιο αντίπαλο του πατέρα του και μια πνευματική και ηθική στάση που αψηφούσε τον ορθολογισμό. Μαζί με τον Russel αφοσιώνονται στη μελέτη των ανατολικών θρησκειών και της ευρωπαϊκής μαγείας, και μάλιστα ιδρύουν, μαζί με άλλους, τον "Ερμητικό Σύλλογο του Δουβλίνου", ο οποίος συνεδριάζει για πρώτη φορά το 1885 με πρόεδρο τον Yeats. Ο William αρχίζει να γράφει ποίηση ενώ συγχρόνως ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το ποιητικό θέατρο. Το 1885 δημοσιεύονται για πρώτη φορά δύο λυρικά ποιήματά του: "Song of the faeries" και "Voices" καθώς και το λυρικό δράμα "The island of status" στο "Dublin University Review". Η ποίηση του Yeats, αρχικά, φανερώνει διάφορες επιδράσεις (π.χ. του Shelley ή των Προραφαηλιτών ποιητών, που είχε γνωρίσει μέσω του πατέρα του), αυτός όμως είχε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση: ήθελε να γράψει για τους Ιρλανδούς και για την πατρίδα τους, τη δική του πατρίδα. Έτσι δανείστηκε στοιχεία από τα παραμύθια και τους θρύλους του τόπου του, χρησιμοποιώντας και τη μορφή της μπαλάντας ("Crossways", 1889· "The rose", 1893) ή γράφοντας αφηγηματική ποίηση ("The wanderings of Oisin", 1889), όπου το ιρλανδικό υλικό παρουσιάζεται με προραφαηλιτικό ύφος και συμβολιστική μέθοδο. Με τη δημοσίευση μιας άλλης ποιητικής συλλογής ("The wind among the reeds", 1899), η ποίησή του είχε αρχίσει να γίνεται περισσότερο πολύπλοκη. Ο Yeats είχε γνωρισθεί με τον Arthur Symons, ο οποίος, με τη βοήθεια του ποιητή, έγραψε "Το συμβολιστικό κίνημα στη λογοτεχνία" (1899). O Symons έφερε τον Yeats σ΄ επαφή με το κίνημα του Mallarme. Ο Yeats, πάντως, δεν έπαψε να ενδιαφέρεται για μια καθαρά ιρλανδική καλλιτεχνική παραγωγή. Το αποτέλεσμα ήταν η ίδρυση του ιρλανδικού Θεατρικού Συλλόγου, του ιρλανδικού εθνικού θεάτρου που αργότερα έγινε γνωστό ως Abbey Theatre. Σ΄ αυτή του την προσπάθεια είχε τη συνεργασία του Edward Martyn, του George Moore και της Augusta Gregory. Το 1914 και το 1919 δημοσιεύονται οι ποιητικές του συλλογές "Responsibilities" και "The wild swans at Coole" αντίστοιχα. Το 1925 δημοσίευσε ένα έργο με τον τίτλο "A vision", αλλά τελικά το απέσυρε, το ξανάγραψε και, το 1937, το εξέδωσε με την νέα του μορφή. Το έργο αυτό είναι ένα ημι-αστρολογικό σύστημα που εξηγεί τους ανθρώπινους τύπους, την ιστορία και τη μετά θάνατον πορεία της ψυχής, χρησιμοποιώντας ως κεντρικό σημείο αναφοράς την κυκλική αντίληψη του χρόνου και τις είκοσι οκτώ φάσεις της σελήνης. Το 1928 δημοσιεύει την συλλογή "The tower", και το 1930 γράφει το θεατρικό "The words upon the window-pane". Έγραψε επίσης τα έργα: "The king of the great clock tower", "The winding stair", "Wheels and butterflies", "A full moon in March", "Essays 1931-1936", "Purgatory", "The death of cuchulain" κ.ά. Το 1923 τιμήθηκε με το Νόμπελ της Λογοτεχνίας. Ο Yeats πέθανε στη Γαλλία, στις 28 Ιανουαρίου του 1939, πιστεύοντας ότι, αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει την απόλυτη αλήθεια, μπορεί τουλάχιστον να την ενσαρκώσει. Η μέρα του θανάτου του ήταν, όπως λέει ο W.H. Auden, "μια σκοτεινή και κρύα μέρα"· το "ιρλανδικό αγγείο" έμεινε "άδειο από την ποίησή του". Στο έργο του, ωστόσο, ο Yeats είχε αμφισβητήσει την εξουσία του θανάτου: "Καιρός τη διαθήκη μου να γράψω... κι εδώ την πίση μου δηλώνω:... θάνατο και ζωή και όλα τα δημιούργησε ένας άνθρωπος απ΄ την πικρή ψυχή του, όλα, ναι, και ήλιο και σελήνη κι άστρα, κι ακόμη πρόσθεσε αυτό, πως οι νεκροί ανασταίνονται και ονειρεύονται... "


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Στράτος Κιαπίδης (Ανθολόγος)


Εκδότης:
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες:
104
Βάρος:
0.4 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση