Βούλα Παπαϊωάννου
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Βούλα Παπαϊωάννου

Μαρτυρίες από την κατοχή και τη μεταπολεμική Ελλάδα: Από το φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου Μπενάκη

Φανή Κωνσταντίνου

Φιλοδοξία αυτής της σειράς των φωτογραφικών λευκωμάτων που φέρνει το γενικό τίτλο Ελληνική Κοινωνία και Φωτογραφία είναι να καταγράψει ότι αξιόλογο έγινε στην ιστορία της ελληνικής φωτογραφίας από την εφεύρεση της έως σήμερα. Αυτή η ιστορία παρουσιάζει πρόσθετο ενδιαφέρον γιατί είναι ταυτόχρονα και ο καθρέφτης της εξέλιξης της κοινωνίας του σύγχρονου, νεοελληνικού κράτους, η ίδρυση του οποίου συμπίπτει περίπου με την εφεύρεση της φωτογραφίας. Οι φωτογράφοι, μάρτυρες της εποχής τους, μέσα από την ιδιαιτερότητα του έργου τους κατέγραψαν τα προβλήματα, τις χαρές, τον πόνο, τη ζωή, την ασχήμια και την ομορφιά της σύγχρονης Ελλάδος. Με λίγα λόγια και πολλές φωτογραφίες, με επιστημονική τεκμηρίωση και προσεγμένη εκτύπωση, σε μικρό ευκολόχρηστο σχήμα και προσιτή τιμή, τα λευκώματα αυτά απευθύνονται σε όλους όσους θεωρούν την εικόνα, μια γλώσσα πλούσια, σύγχρονη και δυναμική.

Φανή Κωνσταντίνου (Συγγραφέας)

Η Φανή Κωνσταντίνου έχει σπουδάσει ιστορία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1984 είναι υπεύθυνη του Φωτογραφικού Αρχείου του Μουσείου Μπενάκη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Βούλα Παπαϊωάννου

Βούλα Παπαϊωάννου (Φωτογράφος)

Γεννήθηκε στην Λαμία το 1898. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Πολυτεχνική Σχολή. Άρχισε την ενασχόλησή της με τη φωτογραφία το 1940-1944. Μετά την κήρυξη του πολέμου φωτογράφισε τη ζωή εκείνων που έμειναν στην πρωτεύουσα. Εργάστηκε για τον Ερυθρό Σταυρό. Διηύθυνε το τμήμα φωτογραφίας της UNRRA (1946-1950). Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (1952). Μια πάθηση των ματιών την ανάγκασε να σταματήσει τη φωτογραφία. Δώρισε το αρχείο των φωτογραφιών της στο Μουσείο Μπενάκη (1978). Πέθανε στην Αθήνα το 1990. Η Βούλα Παπαϊωάννου μυήθηκε στην τέχνη της φωτογραφίας από τον φωτογράφο Πάνο Γεραλή. Στα πρώτα της βήματα ασκήθηκε με επιτυχία σε λήψεις μουσειακών εκθεμάτων, τοπίου και αρχαιοτήτων. Μετά την είσοδο της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και κατά τη γερμανική Κατοχή κατέγραψε τη ζωή του άμαχου πληθυσμού της Αθήνας, αποτυπώνοντας τη φρίκη του πολέμου με τις συγκλονιστικές φωτογραφίες των σκελετωμένων από την πείνα παιδιών. Κατά την περίοδο του εμφυλίου (1947-1949) κατέγραψε τη ρημαγμένη ύπαιθρο, τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της αλλά και τις προσπάθειες ανασυγκρότησης της χώρας, συνεργαζόμενη με την UNRRA και τις αμερικανικές αποστολές. Μετά το 1950 συμμετείχε με την προσωπική της ματιά, συχνά ως μέλος της ΕΦΕ (Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία), στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής εικόνας της Ελλάδας όπως προβλήθηκε μέσα από τα τουριστικά έντυπα και φωτογραφικά βιβλία. Δύο μάλιστα σημαντικές εκδόσεις από τον ελβετικό οίκο Clairefontaine / Guide du Livre, "La Grece a ciel ouvert" και "Iles Greques", διέδωσαν τις φωτογραφίες της πέρα από τα σύνορα της χώρας μας. Το έργο της, με την κατάθεσή του από την ίδια στο Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη το 1976, είδε πάλι το φως και επανεκτιμήθηκε κυρίως την τελευταία εικοσαετία. (φωτογραφία: 1950, συλλογή Φίλη Αρναούτογλου)

Εκδότης:
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες:
68
Διαστάσεις:
24χ17
Βάρος:
0.239 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση