Το παρόν πόνημα αποτελεί το τελευταίο μέρος της «τριλογίας» Τανζανία-Λάπηθος-Αχαρνές, καρπό συστηματικής εργασίας τριών χρόνων και έκφραση μεγάλης αγάπης για την πόλη των Αχαρνών και έντονης και αξεπέραστης οδύνης για την ημικατεχόμενη Κύπρο, μια ανεπούλωτη πληγή. Περιλαμβάνει συνοπτικό επετειακό αφιέρωμα για τα διακόσια χρόνια από τη συμμετοχή κυρίως της Αττικής στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, την πορεία ζωής, βιώματα του γράφοντος και την παρουσίαση -υπό τη μορφή ιστορικών και άλλων ψηφίδων- του περιεχομένου των βιβλίων των πρωτοπόρων Αλέξανδρου Γκίρα (1949), Ντίνου Γ.Παπασωτηρίου (1976) και Χρήστου Ι. Καλογράνη (1990) για την πόλη των Αχαρνών και νεότερων αξιόλογων ερευνητών -Αχαρνέων και μη- καθώς και φορέων, οι οποίοι στηρίχθηκαν στο έργο των προαναφερθέντων και το εμπλούτισαν. Ο συγγραφέας αναφέρεται στη σχέση Αρβανιτών και Κύπρου και τη σύνδεση του Δήμου με τη Μεγαλόνησο από το 1974 και μετά. Στόχος του είναι να καταστήσει περισσότερο γνωστά το ελληνικό ιστορικό παρελθόν της και τον αγώνα της για εθνική επιβίωση. Περιέχει επίσης άρθρα του που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Επίκαιρα», τροποποιημένα και με την προσθήκη παραπομπών ή /και βιβλιογραφίας. Παρατίθενται οι «Αχαρνέων Αναμνήσεις» από είκοσι (20) Μενιδιάτες στις οποίες εφαρμόζεται η «Ανάλυση περιεχομένου» (Content analysis) ως ιστορική και κοινωνιολογική προσέγγιση με σχετικές φωτογραφίες τους. Φιλοξενούνται ακόμη έγγραφα του Αρχείου του 1ου Γενικού Λυκείου Αχαρνών το οποίο αρχίζει από το 1889 βάσει της καταγεγραμμένης στο παρόν εγχείρημα Aπογραφής του (2013). Το βιβλίο κοσμούν δύο αγιογραφίες και μία προσωπογραφία εκ μέρους του ανώτατου Δικαστικού και εικαστικού καλλιτέχνη, Ηλία Κοντοζαμάνη, και φιλοξενεί φωτογραφικό υλικό -σε ασπρόμαυρη μορφή- από συλλογές της Ι.Λ.Ε.Α. και ιδιωτών, από εκδηλώσεις στις Αχαρνές, οικογενειακές και φιλικές στιγμές.