Ποια θέση καταλαμβάνουν οι εικόνες ανάμεσα στα άλλα είδη ιστορικών πηγών; Στο βιβλίο του "Αυτοψία, οι χρήσεις των εικόνων ως ιστορικών μαρτυριών" ο Peter Burke εξετάζει με κριτικό τρόπο χαρακτικά, φωτογραφίες, κινηματογραφικές ταινίες και άλλες μορφές οπτικοακουστικής έκφρασης από πολλές χώρες και διαφορετικές χρονικές περιόδους και διερευνά την πραγματολογική τους διάσταση. Αυτό το πλούσια εικονογραφημένο βιβλίο εξετάζει τις δυνατότητες και τις προκλήσεις που δημιουργούνται κατά τη χρήση των εικόνων για την κατανόηση προγενέστερων εποχών.
Μέσα από μια λεπτομερή και περιεκτική υπεράσπιση της σημασίας του οπτικού στην ιστορία, ο Burke διατυπώνει την άποψη πως οι εικόνες δεν θα πρέπει να θεωρούνται απλώς αντανακλάσεις των ιστορικών συμφραζομένων τους, αλλά πολύ περισσότερο προεκτάσεις των κοινωνικών πλαισίων μέσα στα οποία παρήχθησαν. Ο συγγραφέας περιγράφει και αξιολογεί τις παραδοσιακές μεθόδους με τις οποίες οι ιστορικοί της τέχνης, αλλά και γενικότερα οι ιστορικοί, αναλύουν τις εικόνες, καθώς τις θεωρεί ανεπαρκείς να υποστηρίξουν τον πολυσύνθετο χαρακτήρα της οπτικής εικονογραφίας.
Έχοντας αναπτύξει έναν σύνθετο τρόπο ερμηνείας της εικόνας, ο Burke επικεντρώνει την προσοχή του σε θρησκευτικές εικόνες αλλά και προπαγανδιστικές αφίσες, καρικατούρες και χάρτες. Εστιάζοντας στην παρουσίαση κοινωνικών ομάδων, ο συγγραφέας αποκαλύπτει τα στερεότυπα, όπως επίσης και τις αντιλήψεις για καθετί που προσδιορίζεται ως ετερότητα στην Ιστορία.
Ο Γιώργος Κόκκινος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έχει εκδώσει μεταξύ άλλων τα βιβλία: "Η φασίζουσα ιδεολογία στην Ελλάδα" (Παπαζήσης 1989), "Ο πολιτικός ανορθολογισμός στην Ελλάδα" (Τροχαλία 1996), "Από την Ιστορία στις ιστορίες" (Ελληνικά Γράμματα 1998), "Αναζητώντας την Ευρώπη" (Μεταίχμιο 2000), "Διδακτικές προσεγγίσεις στο μάθημα της Ιστορίας" (Μεταίχμιο 2000, 2η έκδοση), "Επιστήμη, Ιδεολογία, Ταυτότητα" (Μεταίχμιο 2003). Είχε επίσης την επιμέλεια των βιβλίων "Διεπιστημονικές προσεγγίσεις στη Μουσειακή Αγωγή" (Μεταίχμιο 2002, σε συνεργασία με την Ευγενία Αλεξάκη) και "Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας. Ανθολόγιο" (Βουλή των Ελλήνων 2002, σε συνεργασία με την Ελένη Κορομηλά). Άρθρα και βιβλιοκρισίες του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Μνήμων, Σύγχρονα Θέματα, θεωρία και Κοινωνία, Φιλολογική κ.ά.
Η επιστημονική του δραστηριότητα αφορά την ιστορία των πολιτικών ιδεών τον 19ο και τον 20ό αιώνα, τη διδακτική της ιστορίας, την ιστορία των αντιλήψεων για το σώμα και τη σωματική αγωγή και την ιστορία της εκπαίδευσης.
Ο Peter Burke είναι Καθηγητής της Νέας Διανοητικής ή Πολιτισμικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Έχει εκδώσει μεταξύ άλλων τα βιβλία "The European Renaissance: Centres and Peripheries" (1998) και "A Social History of Knowledge from Gutenberg to Diderot" (2000).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αντρέας Π. Ανδρέου γεννήθηκε στο Αμμοχώρι της Φλώρινας το 1961, όπου ζει κι εργάζεται μόνιμα. Παντρεμένος με τη Σοφία Αντωνακάκη, σχεδόν από τα εφηβικά του χρόνια, και πατέρας δύο παιδιών, του Παντελή και της Ανδρομάχης.
Σπούδασε κλασική αρχαιολογία, βυζαντινολογία και αρχαία ιστορία στο πανεπιστήμιο του Μάιντς και κλασική φιλολογία-κλασική αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης της Δ. Γερμανίας. Από το 1988 είναι διδάκτορας της φιλοσοφίας (στην κλασική αρχαιολογία) του Γουτεμβέργιου Πανεπιστημίου (Johannes Gutenberg Universitat Mainz) του Μάιντς.
Εργάζεται στην Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινας στο ΠΤΔΕ καταρχήν του ΑΠΘ και νυν (από το 2004) Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, αρχικά ως ειδικός επιστήμονας του ΠΔ/407 (1991-1997), από το 1997 ως λέκτορας και από το 2001-2006 ως επίκουρος καθηγητής με αντικείμενο ιστορία και πολιτισμός της ελληνικής αρχαιότητας. Από το 2006 μέχρι σήμερα αναπληρωτής καθηγητής με αντικείμενο ιστορία και πολιτισμός στην εκπαίδευση.
Από τον Σεπτέμβριο του 2007, πρόεδρος στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
Διδάσκει ή έχει διδάξει σε προπτυχιακό επίπεδο, εκτός από το ΠΤΔΕ στο Τμήμα Νηπιαγωγών, στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και στο Τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού του ΕΑΠ. Ως επισκέπτης καθηγητής στο Τμήμα Κλασικής Αρχαιολογίας του Johannes Gutenberg Universitat Mainz. Σε μεταπτυχιακό επίπεδο διδάσκει στο ΠΜΣ του ΠΤΔΕ, στο ΠΜΣ του ΠΤΝ και στο Διαπανεπιστημιακό-Διατμηματικό ΠΜΣ Μουσειολογίας του ΑΠΘ. Διατελεί από το 2006 διευθυντής σπουδών στο οικείο ΠΜΣ του ΠΤΔΕ.
Επιστημονικά και ερευνητικά ενδιαφέροντα: αρχαία και βυζαντινή ιστορία, ιστορία και αρχαία ελληνική τέχνη, μουσείο και σχολείο, μουσειακή εκπαίδευση, ιδεολογική χρήση της ιστορίας, παράδοση και πολιτισμός, σχολική ιστορία και σχολικά εγχειρίδια ιστορίας, διδακτική της ιστορίας, τοπική ιστορία έρευνα και η διδακτική της. Από το 1997 ερευνητής στην ομάδα του ΜΟΕΣΒΙ-ΚΕΣΒΙΔΕ του ΑΠΘ (υπεύθυνος συντονιστής της ομάδας για την έρευνα στα σχολικά εγχειρίδια ιστορίας της π. ΓΔΜ)
Επέβλεψε ή επιβλέπει 21 πτυχιακές εργασίες, 4 μεταπτυχιακές ως κύριος επόπτης και συμμετέχει σε 14 τριμελείς επιτροπές επίβλεψης διδακτορικών διατριβών σε 5 εξ αυτών ως επιβλέπων καθηγητής.
Έχει εκδώσει 7 μονογραφίες, 55 άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά καθώς και σε πρακτικά συνεδρίων πανελλήνιας και διεθνούς εμβέλειας.
