Άτακτα
zoom in
20.51€

Μετά την παρεμβολή της `Χιακής αρχαιολογίας ύλης` και των λοιπών κειμένων που απήρτισαν τον Γ` τόμο των Ατάκτων (1830), ο Κοραής επιδόθηκε -και με μεγάλη βιασύνη ένεκα της προχωρημένης ηλικίας του- στη συνέχιση του `Γλωσσογραφικής ύλης δοκιμίου`, του λεξικού δηλ. της νεοελληνικής γλώσσας. Στον Β` τόμο των Ατάκτων (1829) είχε δημοσιεύσει το πρώτο μέρος και από το Φθινόπωρο του 1830 καταπιάσθηκε με τη σύνταξη του δευτέρου μέρους, ενώ συγχρόνως προσπαθούσε να διαθέσει, όσο το δυνατόν ευρύτερα, τα αντίτυπα του Γ` τόμου αφενός για να διαδώσει την ιστορία της Χίου και αφετέρου για να εξασφαλίσει τα έξοδα του νέου τόμου. Μεταξύ όμως του Γ` και του Δ` τόμου των Ατάκτων παρενεβλήθη η έκδοση του `Συνεκδήμου ιερατικού` (1831), αυτοτελούς τόμου στον οποίο ο Κοραής περιέλαβε δείγματα των μεταφράσεών του από την Καινή Διαθήκη, συγκεκριμένα από τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Ως έχω ήδη αναφέρει στο εισαγωγικό σημείωμα του Γ` τόμου των Ατάκτων, ο Κοραής είχε δώσει πρώτο δείγμα αυτής της μεταφραστικής του προσπάθειας περιλαμβάνοντας στον τόμο εκείνο (σσ. 279-326) την προς Τίτον επιστολή του Παύλου με σχόλια. Όταν περάτωσε την έκδοση του `Συνεκδήμου ιερατικού`, ο Κοραής αφοσιώθηκε αποκλειστικά στον Δ` τόμο των Ατάκτων. Ακολούθησε βεβαίως τις αρχές που είχε διατυπώσει στα `Προλεγόμενα` του Β` τόμου. Έδωσε όμως ιδιαίτερη έμφαση στη διόρθωση των ξένων λεξικών και γλωσσαρίων της νεοελληνικής. Η έκδοση αυτού του τόμου αποτελεί το κύκνειον άσμα της υπερπεντηκονταετούς εκδοτικής δραστηριότητας του Κοραή. Ο θάνατος τον πρόλαβε προτού προφθάσει να ιδεί το τελευταίο του έργο ολοκληρωμένο. (...) Τελικά το Φθινόπωρο του 1831 άρχισε η εκτύπωση του Δ` τόμου των Ατάκτων. (...)


[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]

Αδαμάντιος Κοραής

Αδαμάντιος Κοραής (Συγγραφέας)

Αδαμάντιος Κοραής (1748-1833). Ο Αδαμάντιος Κοραής γεννήθηκε στη Σμύρνη και η οικογένειά του καταγόταν από τη Χίο. Μεγάλωσε σε περιβάλλον λογίων και αποφοίτησε από την Ευαγγελική Σχολή επί διευθύνσεως του Ιερόθεου Δενδρινού. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την εκμάθηση ευρωπαϊκών γλωσσών. Το 1772 έφυγε για το Άμστερνταμ, τυπικά για να εργαστεί στις επιχειρήσεις του εμπόρου Στάθη Θωμά, ουσιαστικά όμως για να διευρύνει τους πνευματικούς και κοινωνικούς του ορίζοντες. Δέκα χρόνια αργότερα κατόρθωσε παρά τις αρχικές αντιρρήσεις της οικογένειάς του να φύγει στο Μομπελιέ της Γαλλίας για σπουδές ιατρικής (τις οποίες ολοκλήρωσε το 1787, οπότε αναγορεύτηκε διδάκτωρ). Εκεί μυήθηκε στο πνεύμα του γαλλικού Διαφωτισμού και αφοσιώθηκε στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής και της λατινικής γραμματείας. Η δύσκολη οικονομική κατάσταση που αντιμετώπισε μετά το θάνατο των γονιών του ένα χρόνο αργότερα, τον ανάγκασε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μετάφραση. Από το 1788 και ως το τέλος της ζωής του έζησε στο Παρίσι και έζησε από κοντά τη Γαλλική Επανάσταση, τα γεγονότα της οποίας επηρέασαν καθοριστικά τη σκέψη του. Μέλος της Εταιρείας των Παρατηρητών του Ανθρώπου, ανέπτυξε φιλογαλλική δράση, μετέφρασε τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και άλλα φιλελεύθερα νομικά και πολιτικά κείμενα. Το ενδιαφέρον του για την πολιτική κατάσταση στο νέο ελληνικό κράτος, αν και από απόσταση, τον συντρόφεψε ως τα τελευταία χρόνια του, οπότε τήρησε πολεμική στάση έναντι της διακυβέρνησης του Καποδίστρια. Παράλληλα ο Κοραής εξελίχθηκε σε κεντρική μορφή του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, εμβαθύνοντας περισσότερο στις φιλολογικές και γλωσσολογικές μελέτες και διευρύνοντας τον κύκλο των γνωριμιών του με γάλλους και έλληνες ομογενείς. Στις αρχές του 19ου αιώνα οδηγήθηκε σταδιακά στη διαμόρφωση μιας θεωρίας για το νεοελληνικό γλωσσικό ζήτημα, γνωστής ως θεωρία της «μέσης οδού», η οποία αποτέλεσε σημείο αναφοράς και είχε ποικίλες επιπτώσεις στη μετέπειτα εξέλιξη της νεοελληνικής γλώσσας και γραμματείας. Αποτέλεσμα συνειδητής και εκ των έξω επέμβασης στη φυσική λειτουργία της γλώσσας, η «καθαρεύουσα» του Κοραή χαρακτηρίζεται θεμελιακά από τον τεχνητό χαρακτήρα της και ο ρόλος της στη λύση του μακρόχρονου ελληνικού γλωσσικού ζητήματος υπήρξε μάλλον ανασταλτικός παρά βοηθητικός. Στο χώρο της λογοτεχνίας τοποθετείται με το όψιμο αφηγηματικού χαρακτήρα κείμενό του Ο Παπατρέχας, τυπικό δείγμα απόπειρας συγγραφής με διδακτικό διαφωτιστικό στόχο. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Αδαμάντιου Κοραή βλ. Κεχαγιόγλου Δημήτρης, «Αδαμάντιος Κοραής», Η παλαιότερη πεζογραφία μας. Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο Β΄,2, σ.80-96. Αθήνα, Σοκόλης, 1999. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Στέργιος Φασουλάκης (Επιμέλεια)

Μετά από μια δεκαετή θητεία στη μέση εκπαίδευση και μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Λονδίνου (1969-1972), όπου εκπόνησε το διδακτορικό του, εκλέχθηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην οποία δίδαξε πάνω από 25 χρόνια. Παράλληλα δίδαξε για δύο ακαδημαϊκά έτη στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Εργάστηκε ερευνητικά στο Λονδίνο, την Οξφόρδη, το Κεντ, το Παρίσι, την Αθήνα, τη Χίο, τα Χανιά κ.ά. Συμμετείχε σε πολλά συνέδρια και δημοσίευσε πληθώρα μελετών για τον Κοραή, τον Διαφωτισμό κ.ά. Μετά την παραίτησή του από το Πανεπιστήμιο, εργάσθηκε για έξι χρόνια ως επιστημονικός σύμβουλος του εβδομαδιαίου περιοδικού "Ιστορικά".

Εκδότης:
Τόπος Έκδοσης:
Χίος
Τόμος:
4
Δέσιμο:
Χαρτόδετο
Σελίδες:
464
Διαστάσεις:
21x14
Βάρος:
0.751 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση