Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789609548274
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Έξι ποιήματα, γραμμένα από κοινού, με την μέθοδο του τυφλού, απέναντι στην ίδια την ιδέα της δημιουργίας τους, ασκήσεις αναπνοής που εξελίσσονται ως φωτογραφίες ενός παρόντος, μιας στιγμής, η εξέλιξη ενός στίχου με δύο διαφορετικούς τρόπους, εν μέσω δυο διαφορετικών μέσων θέασης, πρόσληψης, που όμως μπορούν και συγκλίνουν ενίοτε σ’ ένα ενιαίο και αδιαίρετο σώμα.
Με οδηγό τον Raymond Queneau, το παλιό λεωφορείο που τα καθίσματά του έχουν ποτίσει κηλίδες, προχωρά με θολωμένα τζάμια, μέχρι να φθαρεί το ύφασμα της πραγματικότητας. Προχωρά, προς το προαύλιο του εαυτού, προς τα κατάπληκτα βράχια, μέχρι να γίνει κατακόκκινο.
Μέχρι να μην απουσιάσει άλλο απ’ τις αρχές του.
Ο Σταύρος Σταυρόπουλος γεννήθηκε στο Μοσχάτο το 1962. Σπούδασε στο Παρίσι κοινωνιολογία και στην Αθήνα δημοσιογραφία, χωρίς να πάρει πτυχίο. Κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο "Διαμελίζομαι" το 1983 (εκδ. Βασδέκης) όταν ήταν είκοσι ενός ετών και μετά για πολλά χρόνια τα ίχνη του χάθηκαν από τον εκδοτικό χώρο. Την άνοιξη του 2002 επιστρέφει, υπογράφοντας την νουβέλα "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου" (εκδ. Απόπειρα), βιβλίο που θυμίζει βινύλιο να παίζει στη διαπασών τραγούδια της ξεχασμένης δεκαετίας του ΄70. Το βιβλίο θεωρήθηκε cult, "έγινε η επιτομή μιας γενιάς που διεκδίκησε πολλά και διαψεύστηκε, αλλά παραμένει ακόμα στο προσκήνιο", όπως έγραψε ο τύπος της εποχής. Το 2004 κυκλοφορεί το ποιητικό λεύκωμα "Φως γυναίκας" (εκδ. Αστάρτη) σε συνεργασία με τον φωτογράφο Μανόλη Τσαντάκη και το φθινόπωρο του 2005 το αφήγημα "Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα" (εκδ. Απόπειρα ), σαν λογική συνέχεια του μύθου του "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου", αλλά από άλλη οπτική γωνία. Τον Οκτώβριο του 2007 εκδίδεται η ποιητική σύνθεση "Οι άλλοι που είμαι", μια σειρά από ποιητικούς στοχασμούς που θυμίζουν σημειώσεις για την ιστορία του βλέμματος. Το 2008 κυκλοφορεί η συλλογή κειμένων "Τι γίνονται οι λέξεις όταν μεγαλώνουν" (εκδ. Ελληνικά Γράμματα), μαζί με ένα συλλεκτικό βιβλιαράκι με τον τίτλο "Unplugged" που περιλαμβάνει 5 συνεντεύξεις του, ένα ανέκδοτο κείμενο και ένα ανέκδοτο ποίημα. Τον Οκτώβριο του 2009 εκδίδεται η ποιητική συλλογή "Δύο μέρη σιωπή, ένα μέρος λέξεις" (εκδ. Μεταίχμιο) και τον Μάρτιο του 2010, από τις εκδόσεις Απόπειρα, το μυθιστόρημα "Ο έρωτας θα μας κάνει κομμάτια", που θα επηρεάσει πολύ την μελλοντική εξέλιξη του είδους, ανατρέποντας τα συμβατικά πρότυπα της φόρμας. Τον Ιούνιο του 2011 εκδίδεται το "Πιο νύχτα δεν γίνεται" (Οξύ), βιβλίο οριακό για τον συγγραφέα που εγκαινιάζει την έναρξη της λεγόμενης Κοσμικής τετραλογίας. Σε ανοιχτή επικοινωνία με το "Πιο νύχτα δεν γίνεται", βρίσκεται και o δύσβατος, ποιητικός λόγος του "Μετά" που ακολουθεί τον Νοέμβριο του 2012 (εκδ.Απόπειρα). Το 2013 είναι η αρχή της συνεργασίας του με τις εκδόσεις Σμίλη, από τις οποίες κυκλοφορούν δύο ακόμα βιβλία που ολοκληρώνουν την τετραλογία: To μυθιστόρημα "Καπνισμένο Κόκκινο" το 2013 και η ποιητική συλλογή "Ολομόναχοι Μαζί" το 2014, όπου ολοκληρώνεται η τετραλογία με τριάντα μακροσκελή, αφηγηματικά ποιήματα, επιστολικής διάθεσης, που συνθέτουν με τα τρία βιβλία που προηγήθηκαν, μια ενιαία και αδιαίρετη σάρκα, κλείνοντας προσωρινά τον κύκλο. Πριν εκπνεύσει το 2014 κυκλοφορεί ένα συλλεκτικό και εκτός εμπορίου δίπτυχο με το ποίημα "Ανθεκτικό Μαύρο" (Σμίλη). Ακολουθεί τον Απρίλιο του 2015 από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης η ποιητική συλλογή "Ο άνθρωπος έσπασε" που συνεχίζει από το σημείο που είχε μείνει το "Ολομόναχοι μαζί": Το νεκρό σώμα της γυναίκας που ήταν ο κόσμος - κοινού προσώπου και των τεσσάρων βιβλίων - υπάρχει εδώ περισσότερο ως αποτύπωμα μιας λογοτεχνικής αλληγορίας, αλλά και ως μια πασίδηλη ομολογία ήττας, σηματοδοτώντας έτσι την επιστροφή στην εκλογίκευση. Τον Ιούνιο του 2015, εκδίδεται το "Κατά τον δαίμονα εαυτού" (Σμίλη), ένα ψηφιδωτό από φράσεις, σημειώσεις και νύξεις, με την μορφή του ανορθόδοξου αφορισμού και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους ένα ακόμα συλλεκτικό δίπτυχο εκτός εμπορίου με το ποίημα "Επίλογος" (Σμίλη). Τον Απρίλιο του 2016 κυκλοφορεί η πλακέτα "Καληνύχτα, μικρέ πρίγκιπα" (Σμίλη) και τον Νοέμβριο του 2016 από τις ίδιες εκδόσεις η ποιητική συλλογή "Πράξη εξαφάνισης", που οριστικοποιεί σχεδόν την απώλεια του οράματος του κόσμου.
Υπήρξε βασικός συνεργάτης του cult περιοδικού "Αγκάθι" και της εφημερίδας ΜΕΤΡΟ, διατηρώντας εκεί την στήλη της κριτικής του βιβλίου για πολλά χρόνια (Οδός βιβλίου). Συνεργάστηκε επίσης με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία για πολλά χρόνια, όπου, εκτός των άλλων διατηρούσε και την μόνιμη στήλη Νύχτα είναι θα περάσει στο ένθετο "Βιβλιοθήκη". Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά. Τρία βιβλία του έχουν μεταφερθεί στο θέατρο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μαρία Χρονιάρη είναι ποιήτρια και γεννήθηκε στην Αθήνα. Από την πλευρά του πατέρα της κατάγεται από τα Ανώγεια της Κρήτης και από την πλευρά της μητέρας της από το Μεσολόγγι της Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε τηλεόραση, έκανε σεμινάρια σκηνοθεσίας για θέατρο και κινηματογράφο και εργάστηκε ως οπερατέρ. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 2010 με την πρώτη ποιητική συλλογή της «Εκεί που αλλάζω ζωές», εκδ. Απόπειρα. Το βιβλίο παρουσιάστηκε τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, στην ανθολογία ποιητών του λογοτεχνικού περιοδικού «ΔΕΚΑΤΑ». Το 2012 από τις εκδ. Απόπειρα κυκλοφορεί τη συλλογή πεζών κειμένων «Επειδή Μαζί». Το βιβλίο επανεκδίδεται το 2014. Tον Νοέμβριο του 2014 εκδίδεται η δεύτερη ποιητική συλλογή της από τις εκδ. Απόπειρα, με τίτλο «Η σκιά μου κι εγώ». Ακολουθεί το 2015 η συμμετοχή της στη συλλογική ποιητική έκδοση με τον τίτλο «Ασκήσεις Ύφους», του συγγραφέα Σταύρου Σταυρόπουλου, εκδ. Βιβλιόραμα. Το 2017 εκδίδεται η νέα της ποιητική συλλογή «Αγέννητη γη» από τις εκδ. Σοκόλη. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου λαμβάνει χώρα η έκθεση φωτογραφίας «Αγέννητη γη» εμπνευσμένη από τα ποιήματα της συλλογής. Τον Μάϊο του 2019 συγγράφει και σκηνοθετεί στο θέατρο τον μονόλογο «Αγέννητη γη», βασισμένο στην ομότιτλη ποιητική συλλογή της από τις εκδ. Σοκόλη. Το έργο ανεβαίνει στο Θέατρο ΜΠΙΠ στην Κυψέλη και βραβεύεται από τον όμιλο της UNESCO Πειραιώς και Νήσων και την International Action Art. Θα βραβευτεί ξανά για την προσφορά της στον Ελληνικό Πολιτισμό από τον Πρόεδρο της UNESCO Πειραιώς και Νήσων και την International Action Art, σε ειδική τελετή που πραγματοποιείται τον Ιανουάριο του 2020. Από τις εκδ. Σοκόλη, εκδίδεται τον Ιούνιο του 2020 η ποιητική της συλλογή «Μετά από αυτό που προηγήθηκε», σε συνεργασία με τον φωτογράφο Χάρη Τσιλόπουλο. Το βιβλίο τελεί υπό την αιγίδα του ομίλου της UNESCO Πειραιώς και Νήσων και της International Action Art. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους εκδίδεται το βιβλίο «'Εν ἀρχή ἦν τὸ τέλος» από τις εκδ. Ανεμόεσσα / Σκιπητάρης. Πρόκειται για μια συλλογική έκδοση διηγημάτων, μονολόγων και θεατρικών κειμένων δέκα διαφορετικών συγγραφέων με θέμα το τέλος του κόσμου, όπου η ίδια συμμετέχει με ένα διήγημα. Τον επόμενο μήνα, τον Νοέμβριο του 2020, ακολουθεί ακόμη μια βράβευση από τον όμιλο της UNESCO Πειραιώς και Νήσων και την International Action Art για το ποίημά της «Ζωή υπό αίρεση», στον διαγωνισμό του ομίλου με θέμα τις επιπτώσεις του ιού Covid -19. Ενώ τον Δεκέμβριο του 2020, αναλαμβάνει τη φιλολογική επιμέλεια και τις διορθώσεις στην ποιητική συλλογή «Εμφάνεια», από τις εκδ. Βακχικόν, του συγγραφέα Κωνσταντίνου Σύρμου. Διατηρεί προσωπικές στήλες στα διαδικτυακά περιοδικά πολιτισμού Paspartou,gr και Ologramma.art, κι επίσης έχει συνεργαστεί και με τα διαδικτυακά περιοδικά Bibliotheque και Postmodern. Διατηρεί μόνιμη στήλη στην εφημερίδα «Η φωνή των Ανωγείων», ενώ κριτικές της και λογοτεχνικά της κείμενα έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά «Οδός Πανός», «Κουκούτσι» και «Διαβάζω». Ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί επίσης στον Βιότοπο Πολιτισμού «Culture Book» και το περιοδικό λογοτεχνίας «Δίοδος 66100». Έχει συνεργαστεί και με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία στο ένθετό της «Βιβλιοθήκη». Εκτός από τη λογοτεχνία έχει συνεχή παρουσία και στο ραδιόφωνο από το 2012 με την εβδομαδιαία πολιτιστική εκπομπή της «Πάντα η Εκάτη», σε διάφορους διαδικτυακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, με τελευταίο τον Grass.social. Έχει βρεθεί στη θέση της Διευθύντριας Προγράμματος και Ραδιοφώνου στον διαδικτυακό σταθμό Magazen, όπου για πέντε χρόνια είχε και τη θέση της ραδιοφωνικής παραγωγού. Στο θέατρο έχει συνεισφέρει σκηνοθετικά στην παράσταση της ομάδας IlluminArti «Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου», τον Μάϊο του 2011, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου από τις εκδ. Απόπειρα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα