Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μία βασιλοπούλα που την έλεγαν Μήθυμνα. Πατέρας της ήταν ο τρανός και ξακουστός βασιλιάς Μάκαρας, που διαφέντευε ένα μεγάλο και παινεμένο νησί, την Λέσβο.
Η βασιλοπούλα ήταν πεντάμορφη και τρισχαριτωμένη κι είχε το χάρισμα να πλέκει στίχους και να βάζει μουσική. Στην αρχή τραγουδούσε μέσα στο παλάτι με τις αδελφές της. Ήταν όμως τόσο γλυκά και μελωδικά τα τραγούδια της που γρήγορα μαθεύτηκε σε όλο το νησί κι όλοι ήθελαν να την ακούσουν.
Σε κάθε πανηγύρι και σε κάθε γιορτή, η γλυκόλαλη Μήθυμνα έψελνε και τραγουδούσε, μαγεύοντας τον κόσμο. Λες κι ο Απόλλων τής είχε χαρίσει την αρμονία του κι οι Μούσες είχαν στάξει μέσα της λίγη απ' την μελωδική τους χάρη και την θεϊκή τους έμπνευση.
Όταν είδε ο πατέρας της πόσο την αγαπούσαν όλοι οι υπήκοοί του, σκέφθηκε να χτίσει μία πόλη και να της δώσει το όνομα της κόρης του. Όλοι, λογάριασε, θα ήθελαν να ζήσουν εκεί, μαζί με την αγαπημένη τους βασιλοπούλα. Κι έτσι έχτισε την Μήθυμνα, αφού διάλεξε έναν απ' τους πιο όμορφους τόπους του νησιού.
Γρήγορα η πόλη μεγάλωσε και όλοι ζούσαν ευτυχισμένοι. Η βασιλοπούλα έγινε πια βασίλισσα της Μήθυμνας, παντρεύτηκε τον βασιλιά Λεπέτυμνο, με τον οποίον απέκτησαν τρεις γυιούς και μια κόρη.
Από τότε, πάνω από 3.000 χρόνια, η πόλη αυτή άντεξε όλους τους πολέμους, όλες τις καταστροφές και όλες τις αλλαγές κι ακόμα υπάρχει και ζει, πανέμορφη, ξακουστή και παινεμένη