Η νεκρομαντεία, κατά μίαν απλουστευμένη αντίληψη, ήταν μια απάντηση στο ερώτημα των πρωτόγονων λαών με τη λατρεία των προγόνων: Πού πηγαίνουν οι πεθαμένοι πρόγονοι; Η υπόθεση για τους αρχαίους Έλληνες από τους ορφικούς ίσαμε πριν από τον Πλάτωνα ήταν: `στον κάτω κόσμο`. Πώς μαθαίνουμε γι` αυτόν τον κόσμο; Μα ασφαλώς μιλώντας με τους νεκρούς. Το βιβλίο του Daniel Ogden ξεκινάει την ιστορία της νεκρομαντείας με την ιστόρηση της πρώτης γνωστής νεκρομαντικής επίκλησης στη λογοτεχνία του Δυτικού κόσμου: εκείνης του Οδυσσέα, με τη βοήθεια της Κίρκης, στην Οδύσσεια. Εκεί, κάπου δώθε απ` τον Ωκεανό (το μέρος δεν ονομάζεται), `μεταξύ ζωής και θανάτου` ο ομηρικός ήρωας συναντιέται με τον Τειρεσία, το φημισμένο προφήτη του αρχαίου κόσμου. Έτσι ξεκινάει μια παράδοση που έδωσε τα `τέσσερα μεγάλα` νεκρομαντεία, αρκετά δευτερεύοντα ή ηρωομαντεία, ως και πλανόδιους νεκρομάντεις. Για όποιον ενδιαφέρεται να ερευνήσει σε βάθος αυτό το κεφάλαιο του πολιτιστικού και κοινωνικού γίγνεσθαι του αρχαίου ελληνορρωμαϊκού κόσμου, το βιβλίο του Daniel Ogden προσφέρει μίαν άκρως ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη εκδοχή αυτής της πτυχής του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]