Η παρούσα μονογραφία παρουσιάζει τη σωστική ανασκαφή του οικισμού ύστερης εποχής χαλκού στην Άψαλο Αλμωπίας, μετά από μελέτη του συνόλου του αρχαιολογικού υλικού που ήρθε στο φως. Γίνεται έτσι γνωστή μία θέση της Αλμωπίας, που πιθανότατα κατείχε κομβικό ρόλο στην περιοχή. Αναλυτικότερα, περιλαμβάνεται η μελέτη της αρχιτεκτονικής του κυκλικού οικήματος του οικισμού, οι οικοδομικοί πηλοί του οποίου «ψήθηκαν» διατηρώντας αρκετές πληροφορίες των ξύλινων δομικών στοιχείων. Επιχειρήθηκε η ανασύνθεση της μορφής του, των βασικών χαρακτηριστικών της τοιχοποιίας του και της χρήσης του. Παρουσιάζονται τα οικοδομικά κατάλοιπα, τα υπόλοιπα σύνολα (λάκκοι, στρώσεις κεραμικής, κατασκευές) και τέλος τα ανασκαφικά δεδομένα ανά τομή. Επιπλέον, παρουσιάζεται η μελέτη της κεραμικής, ενός μεγάλου ομοιογενούς συνόλου χειροποίητων αγγείων καθημερινής χρήσης. Προηγούνται τα αγγεία πόσης και τροφής, και έπονται τα μεγάλα αποθηκευτικά και μαγειρικά σκεύη. Η μελέτη της κεραμικής περιλαμβάνει προσδιορισμό της μορφολογίας και των τεχνολογικών χαρακτηριστικών της, περιγραφή των τεχνικών διακόσμησης, παρουσίαση του υλικού, οργανωμένο ανά σχήμα και επιμέρους τύπους, και τέλος τη σύγκριση με την κεραμική γειτονικών θέσεων, αποσκοπώντας όχι μόνο στην επιβεβαίωση της χρονολόγησης του οικισμού της Αψάλου, αλλά και στην ένταξη της στο ευρύτερο πολιτισμικό και χρονολογικό πλαίσιο. Ο οικισμός της Αψάλου είναι ο μοναδικός στην Αλμωπία και ο δεύτερος μετά το Αρχοντικό, συστηματικά ερευνημένος οικισμός ύστερης εποχής χαλκού στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας.