Τα Απομνημονεύματα του Ισμαήλ Κεμάλ Μπέη Βλόρα, «Πατέρα της Αλβανικής Ανεξαρτησίας», τα οποία θα μπορούσαν να είναι και μία ιστορία της ύστερης περιόδου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1860-1919), παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για την κατάσταση των πραγμάτων σε διάφορες βαλκανικές, ασιατικές και αφρικανικές επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, καθώς και πλήθος στοιχείων για την κοινωνική συγκρότηση, την οικονομική κατάσταση, τα ήθη και τα έθιμα των οθωμανικών αλβανικών επαρχιών. Περαιτέρω, τα Απομνημονεύματα καταγράφουν και ερμηνεύουν τα γεγονότα και τις συγκυρίες που οδήγησαν τον Ισμαήλ Κεμάλ –πιστό “οθωμανό πατριώτη,” που επί δεκαετίες πάσχισε για την υπεράσπιση των οθωμανικών συμφερόντων και την επιβίωση του οθωμανικού κράτους– να εξελιχθεί σε διαπρύσιο υπέρμαχο των δικαίων και των προσδοκιών της «αλβανικής πατρίδας”· και, γενικότερα, καταγράφουν τους λόγους που ώθησαν τις οθωμανικές αλβανικές ελίτ να εγκαταλείψουν σταδιακά την αυτοκρατορική νομιμότητα και να συμμετάσχουν στο εγχείρημα συγκρότησης εθνικού αλβανικού κράτους.

Μέρος του έργου αφιερώνεται στις οικογενειακές, φιλικές και πολιτικές σχέσεις του Ισμαήλ Κεμάλ με την Ελλάδα και τους Έλληνες, στη διαμονή του στην Αθήνα, στις επαφές του με την πολιτική ηγεσία και το Παλάτι, καθώς και στις μυστικές συνεννοήσεις στο πλαίσιο των οποίων διατυπώθηκαν και σκέψεις για τη δημιουργία δυαδικού ελληνοαλβανικού κράτους κατά τα πρότυπα της Αυστροουγγαρίας.