Το βιβλίο στην αρχή αναφέρεται σε θέματα οικονομικής ιστορίας και λαογραφίας (υλικού πολιτισμού) με σαφείς και εξακριβωμένες πληροφορίες για τις γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες στην Βόρεια Πίνδο και ειδικότερα στην επαρχία της Κόνιτσας κατά την τουρκοκρατία, με ένταξη όλων των παραγωγικών και επαγγελματικών δραστηριοτήτων σε σαφή περιοδολόγηση και με παράθεση για την περίοδο 1770-1913 λεπτομερών στοιχείων σχεδόν για κάθε χωριό της. Μετά την ανάλυση του πρωτογενή τομέα, όπου ο λόγος και για το κυνήγι και την ποτάμια αλιεία, ο συγγραφέας εξετάζει τις ασχολίες των Κονιτσιωτών στον δευτερογενή τομέα, όπως η σηροτροφία από τον 19ο αιώνα, η υλοτομία, με ή χωρίς χρήση νεροπρίονων, η υδροκίνηση που είχε μεγάλη ανάπτυξη και παράδοση στην περιοχή (νερόμυλοι, ντριστέλες ή νεροτριβές, μαντάνια ή υδροκοπανιστήρια, ταμπακόμυλοι, νεροπριόνια, βυρσοδεψεία) με παράθεση χρονολογημένων στοιχείων για διάφορα Κονιτσιώτικα χωριά, η οικιακή υφαντουργία κ.ά. Από τον τομέα των υπηρεσιών γίνεται λόγος για τα παρόδια χάνια, τα εμπορικά καταστήματα κ.λπ., καθώς και για τις ασχολίες του σύνοικου στοιχείου των γύφτων. (Απόσπασμα από τον πρόλογο του Παναγιώτη Καμηλάκη)