Το βιβλίο δίνει φωνή σε κείνους που η φωνή τους δεν ακούγεται, στους

πρόσφυγες και στους μετανάστες, που φτάνουν από τα 3 σημεία του

ορίζοντα και που αποτελούν στις μέρες μας, για την Ευρώπη και για τη

χώρα μας, το κεντρικό πολιτικό και ανθρωπιστικό διακύβευμα. Το βιβλίο

αποτελεί προϊόν αργής ωρίμανσης, που προέκυψε από το φυτώριο πολι-

τισμικής βιοποικιλότητας του «Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού»

και από τις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται στους δύο χώρους του, στο «Εργαστήρι Πολιτισμού» και στο

«Κέντρο για το Παιδί», όπου καθημερινά δεκάδες παιδιά –προερχόμενα κατά το ένα τρίτο από ελληνικές οικογένειες

και κατά τα δύο τρίτα από είκοσι επτά διαφορετικής εθνοτικής καταγωγής οικογένειες– συμμετέχουν σε παιδαγωγι-

κές και πολιτιστικές δραστηριότητες, που συντονίζουν μερικές δεκάδες εθελοντές. Για όλες και όλους εμάς, που τα

τελευταία χρόνια είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά, να συναναστραφούμε και να βιώσουμε ξεχωριστά

καθένα από τα πρόσωπα και τις ιστορίες ζωής που κρύβει η προσφυγιά και η μετανάστευση, η ιδέα του βιβλίου

ωρίμαζε σταδιακά προκειμένου να ταξιδέψει η φωνή αυτών των δικών μας ανθρώπων έξω από τον περιορισμένο

χώρο μας, να βρει την προσοχή που δικαιούται, να μαρτυρήσει από τη δική τους μεριά το βίωμα και το τραύμα τους.

 «Πρέπει να ξεχάσω γιατί οι δυσκολίες είναι ακόμη μπροστά

μας. Ήταν δύσκολος ο πόλεμος, αλλά πρέπει να μπορέσου-

με να ξεχάσουμε για να προχωρήσουμε μπροστά».

Abdul Moin Slon

 «Μερικές φορές νιώθουμε ότι δε θα ήμασταν ευπρόσδεκτοι

στη χώρα μας επειδή είμαστε χριστιανοί και δεν είμαστε

ευπρόσδεκτοι εδώ επειδή είμαστε Αφγανοί».

Vahid Pejman

 «Το μόνο που τους άφησα να κάνουν ήταν η κλειτοριδεκτο-

μή και αυτό για να σώσω την οικογένειά μου».

Blessing Ibeakam

 «Με αυτά που είδα εγώ στη ζωή μου όταν ήμουν μικρός...

Εντάξει, δεν έχω καρδιά από τότε. Σκληρή καρδιά».

Amin Farahat

 «Οι Έλληνες γενικά δεν καταλαβαίνουν ότι οι ξένοι δεν έχουν

έρθει επειδή ξύπνησαν ένα πρωί και τους ήρθε η ιδέα να ση-

κωθούν να πάνε στην Ελλάδα, γιατί έχει περισσότερα λεφτά

ή περισσότερα αγαθά. Φύγανε επειδή ήταν αναγκασμένοι».

Halit M.

 « Έχω αυτό το πρόβλημα. Και στην Ελλάδα είμαι μετανά-

στρια και, άμα γυρίσω στο Ιράκ, πάλι μετανάστρια θα είμαι».

Mirvet P.

 «Ακούσαμε ότι έπεσε βόμβα στην περιοχή, αλλά δεν πι-

στεύαμε ότι ήταν στο σπίτι μας. Πήγαμε, το είδαμε, τράβηξα

φωτογραφίες και βίντεο και φύγαμε».

Ghassan Νaoura

 «Στο πλοίο μου συνέβη το χειρότερο πράγμα που μου έχει

συμβεί στη ζωή μου. Στο πλοίο, ο καπετάνιος, τα μέλη του πλη-

ρώματος... Ήμουν το γεύμα, το πρωινό και το δείπνο τους».

Ngozi P.

 «Αυτό που νιώθω δεν μπορώ να το βάλω σε λόγια».

Farhia N.

 «Εγώ θέλω μόνο τα χαρτιά μου, να είμαι ελεύθερος να

κάνω αυτό που θέλω στη ζωή μου, σαν όλους τους ανθρώ-

πους που είναι ελεύθεροι».

Ibraim K.

 «Θα βρω τη λύση, γιατί υπάρχουν λύσεις. Θα βρω τη λύση

να δουλέψω, να έχω τα παιδιά μου καλά, να έχω φαγητό

στο τραπέζι».

Mariana Bordea

 «Νιώθω πολύ μόνος μου. Θέλω να έχω κάποιον και, μάλ-

λον, μέχρι να γίνω είκοσι χρονών, θέλω να κάνω ένα παιδί».

Engenheiro K.

 «Όταν έχεις προβλήματα, σκέφτεσαι μόνο πού μπορείς να

πας για να βοηθήσεις τον εαυτό σου, την οικογένειά σου

και τα μικρότερα αδέλφια σου».

Suneel Nadin Masi

 «Τα παιδιά μου δε θέλουν να μάθουν τη γλώσσα μου, τα

αραβικά».

Mariam B.

 «Και είπα και γω ν’ αλλάξω λίγο τη ζωή μου».

Fatiha Benradwan