Αχιλλέας Κυριακίδης (Μεταφραστής)

Ο Αχιλλέας Κυριακίδης γεννήθηκε στο Κάιρο το 1946. Είναι συγγραφέας, μεταφραστής (κυκλοφορούν πάνω από εκατόν τριάντα μεταφράσεις του έργων συγγραφέων όπως ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ο Ζορζ Περέκ, ο Ρεμόν Κενό, ο Λουίς Σεπούλβεδα, ο Ζαν Εσνόζ, ο Χούλιο Κορτάσαρ, ο Γκυστάβ Φλωμπέρ, ο Αλφρέντ Ζαρί, ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, ο Κάρλο Φραμπέτι κ.ά.), σεναριογράφος (τρία σενάριά του γυρίστηκαν σε ισάριθμες κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους) και σκηνοθέτης (κυκλοφορούν δεκατρείς ταινίες μικρού μήκους σε δικά του σενάρια). Κατέχει επίσης τη θέση του Επίτιμου Διδάκτορα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας), καθώς και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (Σχολή Γαλλικής Φιλολογίας, Τμήμα Λογοτεχνικής Μετάφρασης). Επιπλέον, είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.

Το 2004 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων Τεχνητές αναπνοές, το 2006 με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης για τη μετάφραση των πεζογραφικών Απάντων του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, το 2007 με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη για τη μετάφραση του Μεγάρου Γιακουμπιάν του Αλάα αλ-Ασουάνι, το 2009 με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Γαλλόφωνης Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του μυθιστορήματος Στο cafe της χαμένης νιότης του Πατρίκ Μοντιανό, το 2015 με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Ισπανόφωνης Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του μυθιστορήματος Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες και το 2019 με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης για τη μετάφραση του μυθιστορήματος Κουτσό του Χούλιο Κορτάσαρ.

Κυκλοφορούν τα βιβλία του: Η συνέχεια επί της οθόνης (Ύψιλον, 1984), Ψευδομαρτυρίες (Ύψιλον, 1998), Μικρή περιοχή (Πόλις, 2007), 360 (Εκδόσεις Πατάκη, 2013), Μουσική και άλλα πεζά [Εκδόσεις Πατάκη, 2014 – συγκεντρωτική έκδοση των βιβλίων Διαφάνεια (Δωδώνη, 1973), Στοιχεία ταυτότητος (Δωδώνη, 1977), Ο πληθυντικός μονόλογος (Ύψιλον, 1985), Διεστραμμένες ιστορίες (Ύψιλον, 1988) και Μουσική (Ύψιλον, 1995)], Σημειώσεις για μια ιδιωτική θεωρία της λογοτεχνίας (Κίχλη, 2015), Τεχνητές αναπνοές και άλλα πεζά της πόλεως [Εκδόσεις Πατάκη, 2016 – συγκεντρωτική έκδοση των βιβλίων Τεχνητές αναπνοές (Πόλις, 2003), Ο καθρέφτης του τυφλού (Πόλις, 2005) και Κωμωδία (Πόλις, 2010)], Σώμα (Εκδόσεις Πατάκη, 2017), Το Μουσείο των τύψεων και άλλα διηγήματα (Εκδόσεις Πατάκη, 2018), Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες και η αγωνία της μετάφρασης (Εκδόσεις Πατάκη, 2019), Φωτεινό σκοτάδι – Κείμενα για τον κινηματογράφο (Εκδόσεις Πατάκη, 2020).

Γιώργος Ξενάριος (Μεταφραστής)

Ο Γιώργος Ξενάριος (συγγραφέας, κριτικός, μεταφραστής, αρθρογράφος) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1990 ("Η πτώση του Κωνσταντίνου", εκδ. Καστανιώτη). Ακολούθησαν: "Οι δίδυμοι" (εκδ. Καστανιώτη, 1994), "Σμιλεύοντας το φως" (εκδ. Καστανιώτη, 2001, βραχεία λίστα Βραβείου "Διαβάζω") και "Στην άκρη του κόσμου" (εκδ. Κέδρος, 2011, βραχεία λίστα Κρατικού Βραβείου Μυθιστορήματος και βραχεία λίστα Βραβείου "Διαβάζω"). Ως κριτικός συνεργάστηκε με το ένθετο "Βιβλιοθήκη" της "Ελευθεροτυπίας" (2000-2009) και με το "Διαβάζω" (2005-2012), ενώ διατηρούσε μόνιμη στήλη στο περιοδικό "Έξοδος" (2007-2010). Παράλληλα, κείμενά του (άρθρα, σχόλια, κριτικές) δημοσιεύονται τακτικά σε εφημερίδες ("Βήμα", "Καθημερινή" κλπ.) και σε λογοτεχνικά περιοδικά ("Το Δέντρο", "Η Λέξη" κλπ.). Ως μεταφραστής έχει μεταφράσει πάνω από 20 τίτλους από τα γαλλικά, εκ των οποίων δύο (ο "Πειρασμός του Αγίου Αντωνίου" του Φλωμπέρ [εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2006] και οι "Σαρκοβόρες ιστορίες" του Μπερνάρ Κιρινί [εκδ. Μεταίχμιο, 2010]) ήταν στη βραχεία λίστα του Βραβείου Μετάφρασης του ΕΚΕΜΕΛ. Έχει διδάξει δημιουργική γραφή στο Αμερικανικό Κολλέγιο της Αγίας Παρασκευής-Deree (2003-2006), ενώ οργάνωσε και ήταν ο βασικός εισηγητής του σεμιναρίου δημιουργικής γραφής στις Εκδόσεις Μεταίχμιο (2006-2010). Επίσης δίδαξε λογοτεχνική μετάφραση (από τα γαλλικά) στο Γαλλικό Ινστιτούτο και στο ΕΚΕΜΕΛ (2000-2003). Από το 2011 μέχρι το 2014 δίδαξε δημιουργική γραφή στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Γενικός γραμματέας της Εταιρείας Συγγραφέων (2007-2010), της οποίας είναι μέλος από το 2002, ενώ διετέλεσε μέλος, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας, της κριτικής επιτροπής του βραβείου Balcanica (2011). Μέλος της επιτροπής Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων (2012-2013).

Στέλλα Νικολούδη (Μεταφραστής)

Θανάσης Χατζόπουλος (Μεταφραστής)

Ο Θανάσης Χατζόπουλος γεννήθηκε το 1961 στο Αλιβέρι Ευβοίας όπου έζησε ως το 1978. Σπούδασε Ιατρική στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύθηκε στην παιδοψυχιατρική. Είναι ψυχαναλυτής παιδιών, εφήβων και ενηλίκων και είναι μέλος της Société de Psychanalyse Freudienne (Παρίσι) και της International Winnicott Association (Σάο Πάολο). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 2013 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού του έργου (ίδρυμα Πέτρου Χάρη). Το 2014 ονομάσθηκε από τη Γαλλική Δημοκρατία Ιππότης στην τάξη των γραμμάτων και των τεχνών.

Έχει δημοσιεύσει:

ΠΟΙΗΣΗ: Ιδίοις σώμασι (Πλέθρον, 1986, Καστανιώτης, 1997), Η Κοίμηση (Καστανιώτης, 1988), Το Άφωτο (Καστανιώτης, 1990, 1999), Από καταβολής δρόσου (Καστανιώτης, 1991, 1999), Ο εξ αίματος νεκρός (Καστανιώτης, 1994, 1999), Στον ήλιο μοίρα (Καστανιώτης, 1996, Μεταίχμιο, 2004), Ωσεί παρόν (Διάμετρος, 1997), Κανόνας (Καστανιώτης, 1998), Κελί (Το Ροδακιό, 2000), Μιγαδικά και Αμφιθαλή (Μεταίχμιο, 2003), No humans’ land – αναφορά (Μεταίχμιο, 2005), Ψηφία για ψηφίδες (Μεταίχμιο, 2006), Πέρασμα (Ύψιλον/βιβλία, 2007), Μετόπη (Ύψιλον/βιβλία, 2007), Πρόσωπο με τη γη, (Γαβριηλίδης, 2012), Φιλί της ζωής (Κίχλη, 2016).

ΠΟΙΗΤΙΚΗ: Ρήματα για το ρόδο (Καστανιώτης, 1997), Αναγραμματισμοί στη σιωπή (Πόλις, 2002).

ΠΑΡΑΜΥΘΙ: Ένα μικρό κουτάκι, ξύλινο (Μεταίχμιο, 2004).

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ: Οι λησμονημένοι, δύο νουβέλες (Γαβριηλίδης, 2014), Ιστορικός Ενεστώς (Πόλις, 2020).

ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΕΙΣ: Ζήτημα φωτός, ο Θανάσης Χατζόπουλος ανθολογεί τις Μέρες του Γιώργου Σεφέρη (Μπάστας-Πλέσσας, 1995, Ίκαρος, 2007), Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα, ο Κ. Γ. Καρυωτάκης ανθολογείται από τον Θανάση Χατζόπουλο (Διάμετρος, 2001).

Έχει μεταφράσει επίσης από ευρωπαϊκές γλώσσες στα ελληνικά λογοτεχνικά έργα και βιβλία ψυχαναλυτικού ενδιαφέροντος.

Τάσος Γ. Δενέγρης (Μεταφραστής)

Ο Τάσος Δενέγρης (1934-2009) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο και κοινωνικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης (1954-1957). Λίγο νωρίτερα είχε δημοσιεύσει τα πρώτα του ποιήματα στο περιοδικό "Στροφή" (1952). Υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Πάλι", ωστόσο το πρώτο του βιβλίο, "Θάνατος στην πλατεία Κάνιγγος", εκδόθηκε το 1974. Θεωρείται ένα από τους τυπικότερους εκπροσώπους, αν και εξαιρετικά ολιγογράφος, της ποιητικής "Γενιάς του ΄70". Το 1975 προσκλήθηκε στην Iowa των ΗΠΑ στο International Writing Program. Συμμετείχε ενεργά στην ίδρυση της Εταιρείας Συγγραφέων το 1982. Το 1983 διάβασε ποιήματα του στο Φεστιβάλ Ποίησης στο Cambridge της Αγγλίας και τον ίδιο χρόνο στο Βελιγράδι ύστερα από πρόσκληση της Ένωσης Σέρβων Συγγραφέων. Το 1985 προσκλήθηκε στο Νέο Δελχί και στο Μποπάλ της Ινδίας. Το 1990 στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και στην Murcia της Ισπανίας, το 1996 πάλι στη Murcia και το 1998 στο Medellin της Κολομβίας και στη Λίμα του Περού. Εξέδωσε τις συλλογές "Θάνατος στην πλατεία Κάνιγγος" (1974), "Το αίμα του λύκου" (1978), "Θειάφι και αποθέωση" (1982), "Ακαριαία" (συγκεντρωτική έκδοση των τριων πρώτων συλλογών, 1985), "Το πνεύμα της άμυνας" (1999), και τη συγκεντρωτική έκδοση, "Μιλάει ο αγριόχοιρος: ποιήματα 1952-2008" ("Ύψιλον", 2008)· μετέφρασε κείμενα ποίησης και πεζογραφίας των Οκτάβιο Πας, Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Χούλιο Κορτάσαρ, Τζον Ντος Πάσος, Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, Μάικλ Λόνγκλεϊ, Κλοντ Εστεμπάν, κ.ά., από τα ισπανικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά. Πέθανε στην Αθήνα σε ηλικία 74 ετών, το Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009. (φωτογραφία: Γιάννα Μπούφη, 2000)

Τίτος Πατρίκιος (Μεταφραστής)

Τίτος Πατρίκιος (1928). Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος των ηθοποιών Σπύρου και Λέλας Πατρικίου. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό "Ξεκίνημα της Νιότης", ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο "Χωματόδρομος". Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού "Επιθεώρηση Τέχνης" από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση (κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαρωντύ, Λούκατς και άλλων) και την πεζογραφία, ενώ τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα φλαμανδικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά. Το 1994 τιμήθηκε με ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τίτου Πατρίκιου βλ. Αλέξανδρος Αργυρίου, "Τίτος Πατρίκιος", στο "Η ελληνική ποίηση · η πρώτη μεταπολεμική γενιά", Αθήνα: Σοκόλης, 1982, Αλέξανδρος Αργυρίου, "Πατρίκιος Τίτος", στο "Παγκόσμιο βιογραφικό λεξικό", τ. 8, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Δώρα Μέντη, "Πατρίκιος Τίτος", στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Αθήνα, Πατάκης, 2007. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.· φωτογραφία: Δημήτρης Τσουμπλέκας)

Δημοσθένης Αγραφιώτης (Μεταφραστής)

Ο Δημοσθένης Αγραφιώτης (γεν. 1946), ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός κινηματογράφου, φωτογράφος και εικαστικός καλλιτέχνης, εργάστηκε ως καθηγητής κοινωνιολογίας στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 2007. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώθηκαν στις κοινωνικές και πολιτιστικές διαστάσεις της υγείας, της επιστήμης και της τέχνης.

Νίκη Μαραγκού (Μεταφραστής)

Η Νίκη Μαραγκού γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1948. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Βερολίνο. Εργάστηκε στο Κρατικό Θέατρο της Κύπρου. Από το 1980 διευθύνει το βιβλιοπωλείο "Κοχλίας" στη Λευκωσία. Έχει εκδώσει βιβλία ποίησης και πεζογραφίας. Έχει κάνει εφτά ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής κι έχει λάβει μέρος με έργα της στις Μπιενάλε Χαρακτικής Λουμπλιάνας, το 1993, και Καΐρου, το 1996. Έχει μία κόρη, που είναι κι αυτή ζωγράφος. Έχει εκδώσει: "Τα από κήπων", ποίηση, Άγρα, 1980 (Κρατικός Έπαινος Ποίησης, 1981), "Αρχή Ινδίκτου", ποίηση, Λευκωσία, 1987 (Κρατικό Βραβείο Ποίησης, 1988), "Μια στρώση άμμου", διηγήματα, Καστανιώτης, 1990 (Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας 1991), "Παραμύθια της Κύπρου", Αρμός, 1994, "Είναι ο πάνθηρας ζωντανός", Καστανιώτης, 1988, τη μαγειρική της "Συνταγές για την Κατερίνα", Ερμής, 2001, τη μυθιστορία "Γιατρός από τη Βιέννη", Το Ροδακιό, 2003, και τη συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων της "Divan", Το Ροδακιό, 2005. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Καβάφη στην Αλεξάνδρεια και το 2006 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το βιβλίο της "Divan". Έχει μετφράσει την ποίηση του Γιοαχίμ Σαρτόριους από τα γερμανικά. Μεταφρασμένα κείμενά της στα γερμανικά έχουν περιληφθεί στη διεθνή ανθολογία ποίησης "Nachrichten von der Poesie" του Joachim Sartorius, που συνοδεύεται από CD με απαγγελίες γνωστών γερμανών ηθοποιών. (Περισσότερα στο www.marangou.com).

Τάκης Πούλος (Μεταφραστής)

Τάσος Γ. Δενέγρης (Επιμέλεια)

Ο Τάσος Δενέγρης (1934-2009) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο και κοινωνικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης (1954-1957). Λίγο νωρίτερα είχε δημοσιεύσει τα πρώτα του ποιήματα στο περιοδικό "Στροφή" (1952). Υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Πάλι", ωστόσο το πρώτο του βιβλίο, "Θάνατος στην πλατεία Κάνιγγος", εκδόθηκε το 1974. Θεωρείται ένα από τους τυπικότερους εκπροσώπους, αν και εξαιρετικά ολιγογράφος, της ποιητικής "Γενιάς του ΄70". Το 1975 προσκλήθηκε στην Iowa των ΗΠΑ στο International Writing Program. Συμμετείχε ενεργά στην ίδρυση της Εταιρείας Συγγραφέων το 1982. Το 1983 διάβασε ποιήματα του στο Φεστιβάλ Ποίησης στο Cambridge της Αγγλίας και τον ίδιο χρόνο στο Βελιγράδι ύστερα από πρόσκληση της Ένωσης Σέρβων Συγγραφέων. Το 1985 προσκλήθηκε στο Νέο Δελχί και στο Μποπάλ της Ινδίας. Το 1990 στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και στην Murcia της Ισπανίας, το 1996 πάλι στη Murcia και το 1998 στο Medellin της Κολομβίας και στη Λίμα του Περού. Εξέδωσε τις συλλογές "Θάνατος στην πλατεία Κάνιγγος" (1974), "Το αίμα του λύκου" (1978), "Θειάφι και αποθέωση" (1982), "Ακαριαία" (συγκεντρωτική έκδοση των τριων πρώτων συλλογών, 1985), "Το πνεύμα της άμυνας" (1999), και τη συγκεντρωτική έκδοση, "Μιλάει ο αγριόχοιρος: ποιήματα 1952-2008" ("Ύψιλον", 2008)· μετέφρασε κείμενα ποίησης και πεζογραφίας των Οκτάβιο Πας, Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Χούλιο Κορτάσαρ, Τζον Ντος Πάσος, Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, Μάικλ Λόνγκλεϊ, Κλοντ Εστεμπάν, κ.ά., από τα ισπανικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά. Πέθανε στην Αθήνα σε ηλικία 74 ετών, το Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009. (φωτογραφία: Γιάννα Μπούφη, 2000)

Claude Esteban (Συγγραφέας)

Ο Claude Esteban (Κλωντ Εστεμπάν) γεννήθηκε στο Παρίσι το 1935. Ο πατέρας του ήταν Βάσκος της Ισπανίας και η μητέρα του Γαλλίδα. Καθηγητής της Ισπανικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Παρισίου Ι - Σορβόννη και διευθυντής του τμήματος ποίησης των εκδόσεων Flammarion. Υπεύθυνος για την έκδοση του περιοδικού ποίησης και ζωγραφικής "Argile" των εκδόσεων Maeght (1974-81). Έχει δημοσιεύσει σειρά ποιητικών βιβλίων καθώς και δοκιμίων για την ποίηση και τη ζωγραφική. Έχει μεταφράσει ποιήματα και κείμενα των Jorge Luis Borges, Octavio Paz και Jorge Guillen.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα